Δηλώσεις του Α. Λυκουρέντζου για τις κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών

«Αδικαιολόγητες» και «εκβιαστικές» χαρακτήρισε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λυκουρέντζος, τις κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών, επιρρίπτοντας ευθύνες στις συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου, ενώ απείλησε με «απελευθέρωση με κάθε δυνατό μέσο» της αγοράς φαρμάκου.

Αναλυτικά το δελτίο τύπου του υπ. Υγείας αναφέρει:

"Αθήνα, 10/12/2012

Ο υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Θ. Λυκουρέντζος, προέβη σήμερα στην ακόλουθη δήλωση:

«Από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, εργαστήκαμε για να καθιερώσουμε μια έντιμη και ειλικρινή σχέση με τους φαρμακοποιούς της χώρας και τους εκπροσώπους τους. Οι κατά καιρούς δεσμεύσεις μας για την πληρωμή των οφειλών του ΕΟΠΥΥ στους φαρμακοποιούς, έχουν τηρηθεί πλήρως και σε βάρος των πληρωμών άλλων παρόχων Υγείας.

Ο ΕΟΠΥΥ έχει εξοφλήσει τις δαπάνες προς τα φαρμακεία μέχρι το μήνα Αύγουστο του 2012. Η ανωτέρω μέχρι στιγμής δαπάνη ανέρχεται στο ποσό των 2.278.000.000,00 ευρώ,, ενώ έχει καταβάλλει επιπροσθέτως ποσό πάνω από 170 εκ. ευρώ για την πληρωμή φαρμακευτικών δαπανών, μηνών 11ου – 12ου /2011, που αφορούν τον ΟΓΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον Ν. 4093/12, ο ΕΟΠΥΥ καθίσταται υπερήμερος για τις πληρωμές προς τα φαρμακεία μετά την πάροδο 60 ημερών από την υποβολή προς αυτόν των σχετικών λογαριασμών.

Από τα ανωτέρω αναφερόμενα προκύπτει η προνομιακή αντιμετώπιση εξόφλησης των φαρμακείων, λόγω του ευαίσθητου κοινωνικού χαρακτήρα της δαπάνης αυτής, όσον αφορά τους ασφαλισμένους.

Δυστυχώς οι φαρμακοποιοί συνδικαλιστές με τις πρόσφατες αποφάσεις τους, διακόπτουν την πορεία της μέχρι τώρα συνεργασίας μας. Εκβιάζουν, για μια ακόμη φορά, την ελληνική κοινωνία και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, μέσω της αδικαιολόγητης συνέχισης των απεργιακών τους κινητοποιήσεων.

Είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να επιχειρήσουμε την με κάθε δυνατό μέσο απελευθέρωση της αγοράς των φαρμάκων από τον ασφυκτικό έλεγχο της συνδικαλιστικής ηγεσίας του κλάδου των φαρμακοποιών.

Συγκεκριμένα:

• Με απόφαση του Δ.Σ. του ΕΟΠΥΥ καθιερώνονται οι ατομικές συμβάσεις των φαρμακοποιών και αποκλείονται οι μεσάζοντες φαρμακευτικοί σύλλογοι, οι οποίοι λειτουργούν σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων των μελών τους.

• Με διάταξη νόμου, η οποία κατατίθεται άμεσα στη Βουλή προστατεύεται το ελεύθερο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, το οποίο αποσυνδέεται πλήρως από το ωράριο και το καθεστώς της εφημερίας και της διανυκτέρευσης.

• Αφαιρείται η δικαιοδοσία επιβολής χρηματικών ποινών από τους φαρμακευτικούς συλλόγους στα μέλη τους, τα οποία εργάζονται με ελεύθερο ωράριο σε εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4052/12, άρθρο 15 και οι μέχρι σήμερα επιβληθείσες ποινές ακυρώνονται, ενώ καλούνται οι διοικήσεις των συλλόγων να επιστρέψουν τα καταβληθέντα ποσά.

Τέλος, επειδή η συνδικαλιστική ηγεσία των φαρμακοποιών αθέτησε την πρόσφατη και προφορική συμφωνία, της 26/11/2012, με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ, "περί αναστολής των κινητοποιήσεων και εύρυθμης λειτουργίας των φαρμακείων”, οι προσεχείς πληρωμές των οφειλών του Οργανισμού προς τους παρόχους Υγείας θα γίνονται ισοτίμως προς όλους και δεν θα καταβάλλονται κατά προτεραιότητα προς οποιονδήποτε κλάδο.

Λυπούμεθα, διότι η ομόφωνη αξίωση των συνδικαλιστών φαρμακοποιών, όπως η πολιτική ηγεσία τηρεί μονομερώς και επακριβώς τις δεσμεύσεις της, ενώ οι ίδιοι επιμένουν στην αδιάλλακτη τακτική τους, στερείται ηθικής νομιμοποιητικής βάσεως και είναι ξένη και ανάλγητη προς τις παρούσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της πατρίδος μας και τις δοκιμασίες τις οποίες υφίσταται η ελληνική κοινωνία.

Όταν μάλιστα από τα προαναφερθέντα δεδομένα προκύπτει μια εξαιρετικά υψηλή φαρμακευτική δαπάνη η οποία ταυτοχρόνως αποκαλύπτει και τα υψηλά κέρδη του κλάδου των φαρμακοποιών.

Είναι γνωστό ότι από όποια πλευρά επιδεικνύεται αδιαλλαξία, μόνον αρνητικές συνέπειες προκαλούνται για την πλευρά αυτή και εν προκειμένω για τον κλάδο των φαρμακοποιών. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες φαρμακοποιοί καλούνται να αξιολογήσουν το γεγονός ότι οι τελευταίες εξελίξεις οφείλονται, αποκλειστικά και μόνον, στην τακτική των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων. Επίσης και όποιες άλλες αποφάσεις ακολουθήσουν, στην ίδια αιτία θα οφείλονται, αν άμεσα δεν ανασταλούν οι αδικαιολόγητες κινητοποιήσεις, τις οποίες με πρωτοβουλία τους και εισηγήσεις τους οι συνδικαλιστές επιβάλλουν».