Ανακαλύφθηκε ορμόνη στα οστά που ρυθμίζει την όρεξη

Ελληνίδες ερευνήτριες στη Νέα Υόρκη ανακάλυψαν έναν άγνωστο μέχρι σήμερα βιολογικό μηχανισμό ρύθμισης της όρεξης!

Πρόκειται για μια ορμόνη, τη λιποκαλίνη 2 (LCN2), που εκκρίνεται από τα κύτταρα των οστών (οστεοβλάστες) και έχει την ικανότητα να καταστείλει την όρεξη και να μειώσει την ποσότητα της τροφής!

Η ανακάλυψη αυτή, εκτός του ότι διευρύνει τις γνώσεις μας για τις ορμόνες των οστών, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μελλοντικά για τον έλεγχο της παχυσαρκίας, τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και άλλων μεταβολικών διαταραχών!

Η επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Σταυρούλα Κουστένη και τη συνεργάτιδά της ερευνήτρια Ιωάννα Μόσιαλου του Τμήματος Φυσιολογίας και Κυτταρικής Βιοφυσικής του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ανακάλυψαν την πρωτεΐνη λιποκαλίνη 2, η οποία –όπως διαπίστωσαν μετά από πειράματα σε ποντίκια– φαίνεται πως επεμβαίνει στο μεταβολισμό, καθώς εμπλέκεται στην έκκριση της ινσουλίνης και βελτιώνει την αντοχή στη γλυκόζη.

Διαπιστώθηκε ακόμα ότι η εν λόγω ορμόνη μπορεί να διαπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να εισχωρήσει στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Στη συνέχεια -μέσω των κατάλληλων νευρώνων- ενεργοποιεί ένα γνωστό βιολογικό μονοπάτι καταστολής της όρεξης, με συνέπεια να μειώνεται η πρόσληψη της τροφής και έτσι να παρατηρείται απώλεια βάρους στα πειραματόζωα τόσο σε εκείνα με φυσιολογικό βάρος όσο και στα παχύσαρκα.

«Τα τελευταία χρόνια μελέτες δικές μας και άλλες έδειξαν ότι τα οστά αποτελούν όργανο του ενδοκρινικού συστήματος και παράγουν ορμόνες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, την ισορροπία της γλυκόζης, τη λειτουργία των νεφρών και την ανδρική γονιμότητα. Τα ευρήματά μας προσθέτουν σε αυτό τον κατάλογο μια κρίσιμη νέα λειτουργία των ορμονών των οστών, την καταστολή της όρεξης, πράγμα που μπορεί να ανοίξει μια τελείως νέα προσέγγιση στη θεραπεία των μεταβολικών διαταραχών», εξηγεί η Δρ Κουστένη.

«Ελπίζουμε η λιποκαλίνη 2 να έχει τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους», συμπληρώνει η ερευνήτρια, προσθέτοντας ότι μέχρι ώρας οι πρώτες ενδείξεις στους ανθρώπους είναι ενθαρρυντικές: αξιολόγηση ασθενών με διαβήτη τύπου 2 έδειξε ότι όσοι είχαν υψηλότερα επίπεδα λιποκαλίνης 2, είχαν και χαμηλότερο βάρος και καλύτερη ισορροπία γλυκόζης.

Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature.

Αξίζει να αναφερθεί ότι από το 2007 μέχρι και σήμερα έχει παρατηρηθεί ότι τα οστά εκκρίνουν τουλάχιστον δύο ορμόνες, τη FGF23 και την οστεοκαλσίνη. Το 2010, η Δρ Κουστένη ανακάλυψε ότι η απενεργοποίηση του γονιδίου FOXO1 στους οστεοβλάστες, δηλαδή στα κύτταρα από όπου δημιουργούνται τα οστά, έκανε τα ποντίκια να τρώνε λιγότερο, να είναι πιο αδύνατα και να έχουν καλύτερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.