Τα σχολεία δεν είναι φιλικά για τα παιδιά με διαβήτη

Συχνό το φαινόμενο αποκλεισμού μαθητών με διαβήτη από εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι μαθητές με διαβήτη βρίσκονται συχνά αντιμέτωποι με φαινόμενα αποκλεισμού τους από την σχολική ζωή. Ο Σύλλογος Νέων Ελλήνων Διαβητικών (ΣΥ.Ν.Ε.Δ) με αφορμή το γράμμα μητέρας 13άχρονου μαθητή με διαβήτη που αποκλείστηκε από την σχολική εκδρομή λόγω ξαφνικής ασθένειας του σχολικού νοσηλευτή έστειλε επιστολή προς τους υπουργούς Παιδείας και Υγείας επισημαίνοντας ότι τέτοιου είδους αποκλεισμοί διαταράσσουν τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο του μαθητών στην παιδική και εφηβική ηλικία.

Ο ΣΥ.Ν.Ε.Δ. επισημαίνει στην επιστολή που απέστειλε στον υπουργό Παιδείας και Υγείας ότι: Η αποδοχή της πάθησης αποτελεί ουσιώδες βήμα για την σωστή ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης σε παιδιά και ενήλικες. Στην παιδική ηλικία, ευνόητο είναι ότι σημαντικό ρόλο στην αποδοχή του πάσχοντα διαδραματίζει όχι μόνο το οικογενειακό περιβάλλον αλλά και το σχολικό περιβάλλον. Τόσο για τα παιδιά μικρής ηλικίας , αλλά πολύ περισσότερο για τα παιδιά γυμνασιακής ηλικίας, η ικανότητα του αυτοελέγχου και αυτορύθμισής τους κρίνεται ανάλογα με τη διάρκεια της νόσου, της ωριμότητας και το επίπεδο της εκπαίδευσής του πάσχοντα. Φυσικά και για τα παιδιά με διαβήτη τη μέγιστη ευθύνη την έχει ο γονέας και μετά το ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου, που θα πρέπει να έχει διάθεση να συνεργάζεται και ζέση να εκπαιδευτεί σε δύο βασικά θέματα, όπως η αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας και υπεργλυκαιμίας για τη μέγιστη ασφάλεια του παιδιού και συνάκολουθα για την καλύτερη παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας.

«Επισημαίνουμε προς το υπουργείο ότι το όλο θέμα έχει λυθεί, ή μάλλον το υπουργείο νομίζει ότι έχει λυθεί μέσω μίας διάταξης που δίνει την δυνατότητα πρόσληψης σχολικού νοσηλευτή μετά από αίτηση του γονέα. Στην πράξη, βεβαίως, οι σχολικοί νοσηλευτές είναι μετρημένοι και δεν μπορούν να καλύψουν τους μαθητές με σακχαρώδη διαβήτη, ενώ πολλές φορές οι γονείς διαπιστώνουν ότι οι σχολικοί νοσηλευτές που προσλαμβάνονται μέσω ΕΣΠΑ δεν έχουν ούτε τις στοιχειώδεις γνώσεις για τον σακχαρώδη διαβήτη! Οι γονείς πολλές φορές μας αναφέρουν ότι εκπαιδεύουν οι ίδιοι τους σχολικούς νοσηλευτές.

Τι γίνεται σε περίπτωση απουσίας σχολικών νοσηλευτών; Τι γίνεται κατά τη διάρκεια των διδακτικών ωρών; Ο εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να είναι ενημερωμένος να αναγνωρίζει κλασσικά συμπτώματα που συνοδεύουν μία πάθηση, η οποία ακολουθεί τον πάσχοντα κάθε λεπτό κάθε στιγμή και σε όλη τη διάρκεια του βίου του; Ο εκπαιδευτικός δεν έχει την αγωνία πως θα βοηθήσει ένα μαθητή να ενταχθεί στη σχολική ζωή; Ο εκπαιδευτικός δεν έχει την έννοια πως θα δώσει το έναυσμα στους υπόλοιπους μαθητές να προσεγγίσουν τον συμμαθητή τους και να αποφευχθούν συμπεριφορές bulling που παρατηρούνται προς τους μαθητές με διαβήτη; Ευνόητο είναι ότι πρέπει οι αρμόδιες αρχές να αναζητήσουν τις αιτίες που γεννούν τέτοιου είδους καταστάσεις».

Ο ΣΥ.Ν.Ε.Δ καλεί το καθ' όλα αρμόδιο υπουργείο Παιδείας να σκύψει από κοινού με το υπουργείο Υγείας πάνω σε αυτό το ζήτημα και να λάβει συγκεκριμένες δράσεις για την αλλαγή της κουλτούρας δασκάλων και εκπαιδευτικών, ώστε να δοθεί η δυνατότητα ομαλής ένταξης των μαθητών με Σακχαρώδη Διαβήτη στην σχολική κοινότητα.