Το μεγάλο ψαλίδι στην Υγεία

Σύμφωνα με το νέο σύστημα μέτρησης των δαπανών υγείας που δημιούργησε ο καθηγητής Λ. Λιαρόπουλος και η ομάδα του, τα νοικοκυριά χρηματοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τους παρόχους εξωνοσοκομειακής φροντίδας, με το μεγαλύτερο μέρος να κατευθύνεται στους οδοντιάτρους. Γενικά, ο τομέας της κοινωνικής ασφάλισης σηκώνει μόλις το 1/4 του συνολικού βάρους της εξωνοσοκομειακής φροντίδας.

Είναι ενδεικτικό ότι στο διάστημα 2009-2011, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 22,6 δις ευρώ (9,8%), ενώ η συνολική δαπάνη υγείας (ΣΔΥ) μειώθηκε κατά 4,4 δις ευρώ (18,9%).

Έτσι, από μηχανή «ανάπτυξης», η υγεία μεταβλήθηκε σε εργαλείο δημοσιονομικής εξυγίανσης. «Αν η προηγούμενη διόγκωση οφείλονταν σε σπατάλη και διαφθορά, αυτή είναι καλή εξέλιξη. Αν όμως η μείωση της δαπάνης είναι «άρνηση υπηρεσίας» λόγω υποχρηματοδότησης, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι αρνητικά για το επίπεδο της υγείας του ελληνικού λαού» σημειώνει ο καθηγητής κ. Λιαρόπουλος.

 Η εξέλιξη της δαπάνης κατά κατηγορία υπηρεσιών υγείας

Οι δύο κύριες κατηγορίες της δαπάνης υγείας είναι η ενδονοσοκομειακή και η φαρμακευτική, με την πρώτη να υπερέχει σταθερά και με αυξητική τάση.

• Μεταξύ του 2005 και του 2009 η διαφορά της ενδονοσοκομειακής δαπάνης από τη φαρμακευτική αυξήθηκε από 1 δις ευρώ σε περίπου 2 δις ευρώ, λόγω και της αύξησης ορισμένων ιατρικών μισθολογίων και κάποιων λειτουργικών δαπανών στα δημόσια νοσοκομεία.
• Αντίθετα, η εξωνοσοκομειακή φροντίδα (στην οποία περικλείεται και η διαγνωστική-εργαστηριακή) δείχνει σαφή υποχώρηση. Ενώ το 2005 υπερέχει σε σχέση με τη νοσοκομειακή κατά 600 εκατομμύρια ευρώ, το 2009 υστερεί κατά 2 δις. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης που αναφέρεται στη δευτερογενή πρόληψη, η οποία σχετίζεται με τη διαμόρφωση της νοσηρότητας στη χώρα.

 Πηγή: iatropedia.gr