Τελικά το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης είναι μια σοβαρή φλεγμονώδης νόσος

 

Τελικά το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης είναι μια «πραγματική» ασθένεια και δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των ασθενών. Μάλιστα αφορά μια χρόνια φλεγμονώδη νόσο για την οποία επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν για πρώτη φορά μια σειρά από βιοδείκτες στο αίμα, που αποκαλύπτουν την παρουσία και τον βαθμό σοβαρότητας του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σε έναν άνθρωπο.

Το εν λόγω σύνδρομο είναι μια μυστηριώδης πάθηση, ο βιολογικός μηχανισμός της οποίας δεν έχει ξεκαθαρισθεί από τους γιατρούς εδώ και 35 χρόνια.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μοντόγια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανακάλυψαν ότι τα επίπεδα 17 κυτοκινών (πρωτεϊνών που παράγονται από τα λευκά αιμοσφαίρια) συνδέονται με το σύνδρομο αυτό, γνωστό και ως μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα.

Η ανακάλυψη αφενός ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων ότι η φλεγμονή παίζει ισχυρό ρόλο στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και αφετέρου μπορεί να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση της διάγνωσης και της θεραπείας του, κάτι που έως τώρα έχει αποδειχθεί αξιοσημείωτα δύσκολο.

Έως σήμερα δεν έχει βρεθεί θεραπεία για το σύνδρομο, από το οποίο -για άγνωστους λόγους- πάσχουν τριπλάσιες γυναίκες από ό,τι άνδρες. Το σύνδρομο εμφανίζεται κυρίως σε εφήβους και νέους 15 έως 20 ετών, καθώς και σε ενήλικες 30 έως 35 ετών, ενώ μπορεί να διαρκέσει για δεκαετίες. Μερικές φορές εξαφανίζεται από μόνο του κατά το πρώτο έτος, αλλά σπάνια αυτό συμβαίνει, όταν η πάθηση έχει διαρκέσει πάνω από πέντε χρόνια.

«Υπάρχει μεγάλη διαμάχη και σύγχυση σχετικά με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ακόμη και για το κατά πόσο όντως αποτελεί ασθένεια. Τα ευρήματά μας δείχνουν σαφώς ότι πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο και συνιστούν πλέον μια στερεή βάση για να αναπτυχθεί ένα αιματολογικό τεστ διάγνωσης», δήλωσε ο καθηγητής ανοσολογίας και μικροβιολογίας Μαρκ Ντέηβις.

«Μερικές φορές το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης περιγράφεται ως ψυχολογική κατάσταση. Όμως με κανένα τρόπο δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας. Είναι πραγματικό» πρόσθεσε ο Μοντόγια.

Πολλοί ασθενείς-αλλά όχι όλοι-εκδηλώνουν συμπτώματα τύπου γρίπης, κοινά με άλλες φλεγμονώδεις νόσους. 'Αλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν καρδιολογικά προβλήματα, νοητικά (γνωστά και ως «ομίχλη του εγκεφάλου»), πεπτικά (δυσπεψία, διάρροια, δυσκοιλιότητα), μυικούς πόνους κ.α. Όχι σπάνια, παρόλο που οι ασθενείς επισκέπτονται πολλούς γιατρούς για να καταλάβουν τι έχουν, το σύνδρομο ποτέ δεν διαγιγνώσκεται.

Φάρμακα αντιικά, αντιφλεγμονώδη και ανοσοτροποποιητικά μπορεί να οδηγήσουν σε κάποια βελτίωση των συμπτωμάτων, αλλά δεν έχει απομονωθεί κάποια συγκεκριμένη παθολογική αιτία που να «πυροδοτεί» το σύνδρομο.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος από 192 ασθενείς με το σύνδρομο και -για λόγους σύγκρισης- από 392 υγιείς, με μέση ηλικία 50 ετών. Οι ασθενείς είχαν το σύνδρομο για πάνω από δέκα έτη.  Διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα 17 κυτοκινών είναι χαμηλότερα στους ασθενείς με ήπιες μορφές συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, αλλά αρκετά υψηλότερα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Από τις 17 κυτοκίνες, οι 13 σχετίζονται με τη φλεγμονή στο σώμα.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι θα σχεδιασθούν πλέον κλινικές δοκιμές για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της χρήσης συγκεκριμένων αντιφλεγμονωδών και ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων σε ασθενείς με το εν λόγω σύνδρομο.