Κατάπτυστο (νέο) άρθρο από τον Δ. Δανίκα (3ο μέσα σ' ένα μήνα!!!)

Τρίτο κατά σειρά (σε λιγότερο από ένα μήνα!!!) συκοφαντικό άρθρο κατά των φαρμακοποιών από τον «δημοσιογράφο» του Βήματος και… τεχνοκριτικό Δημήτρη Δανίκα, ο οποίος δείχνει τελευταία μια ανεξήγητη «μανία» εναντίον του κλάδου (διαβάστε τα 2 προηγούμενα άρθρα).

Σε ένα παραλήρημα ύβρεων και μίσους (!!!) ο Δ. Δανίκας χαρακτηρίζει τους φαρμακοποιούς, μεταξύ άλλων, «εαυτούληδες», «εκμεταλλευτές», «κοινωνικά ανάλγητους», «ιμάντες των πολυεθνικών», «ασήμαντους πωλητές» κ.ο.κ...

Στον κ. Δ. Δανίκα, απαντά με ένα μικρό σχόλιο ο φαρμακοποιός - εκδότης του «Φαρμακευτικού Κόσμου», Τάκης Χονδρογιάννης.

«Περίπτερα», του Δημήτρη Δανίκα, από το Βήμα (21/1/2011)

"O διασυρμός του συνδικαλισμού. Ο θρίαμβος του εαυτουλισμού. Ποιος ο χειρότερος εχθρός του φαρμακοποιού; Ο φαρμακοποιός. Έτσι ακριβώς. Γιατί το λουκέτο των φαρμακείων στρέφεται εναντίον των φτωχών συνταξιούχων. Γιατί ο εύπορος και ο πλούσιος κανένα πρόβλημα ν' ανοίξει και να πληρώσει από την πορτοφόλα του. Γιατί αρνείται να καταθέσει κι αυτός το ελάχιστο που θέλοντας και μη έχει πληρώσει ο φτωχός λαός.

Γιατί με τα κεκτημένα του περιορίζει τις δυνατότητες κάθε νέου πτυχιούχου να ανοίξει δικό του φαρμακείο. Γιατί με την άρνησή του, μία η τελική επιθυμία του. Εγώ να 'μαι καλά, οι άλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους. Γιατί εξακολουθεί να λειτουργεί αναχρονιστικά. Σκεφτείτε το απλά. Αν αντί για φάρμακα πουλούσε παπούτσια, τρόφιμα, ρούχα, ηλεκτρονικά είδη, τότε όχι μόνο τα Σάββατα, αλλά ακόμη και τις Κυριακές θα απαιτούσε το μαγαζί του να είναι ανοιχτό. Την ανάγκη μας εμπορεύεται. Πάνω σ' αυτή την κρίσιμη, την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη στηρίζει την επιμονή του. Όπλο του η υγεία μας. Θύμα του ο στερημένος, ο άρρωστος, ο δυστυχισμένος. Ο αγώνας του για τη βολή του.

Επομένως κουρελόχαρτο το πτυχίο. Επομένως στάχτες ο ανθρωπισμός, Επομένως στα σκουπίδια η κοινωνική ευαισθησία. Επομένως στα γκρεμίδια ο Ιπποκράτης. Και επομένως κάθε φορά μεταμορφωνόμαστε ανάλογα με τα συμφέροντα της τσέπης μας.

Όσο οχυρωμένοι από την κρατική προστασία, τόσο τσιμουδιά για την ασυδοσία. Τώρα που η τρόικα τα αλλάζει όλα, τώρα ανακαλύψαμε την επέλαση των πολυεθνικών. Αν είναι δυνατόν. Μα όλα αυτά τα χρόνια λειτουργείς σαν ιμάντας των πολυεθνικών. Μα τι νομίζεις ότι είσαι; Ένα περίπτερο των φαρμακευτικών καρχαριών. Ένας ενδιάμεσος κρίκος. Ένας μικρός ταμίας. Ένας ασήμαντος πωλητής κάθε μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας. Αυτοί κάνουν κουμάντο. Αυτοί, μαζί με τις άλλες πολυεθνικές, είναι τα πραγματικά αφεντικά της τρόικας.

Ο καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός πορεύεται με το τέλος των συντεχνιών. Ο «θάνατος» του κάθε εμποράκου θα είναι ιλαροτραγικός!”

Η απάντηση του φαρμακοποιού – εκδότη του «Φαρμακευτικού Κόσμου», Τάκη Χονδρογιάννη:

Τι κρίμα κε Δανίκα που εσείς, ο μέχρι τώρα οσφυοκάμπτης των μεγάλων εταιρειών διανομής κινηματογραφικών ταινιών, μετατραπήκατε σε «φαρμακοφάγο», υπερασπιστή και απολογητή του «καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού».

Τι κρίμα που πριν τον «ιλαροτραγικό θάνατο» του κάθε εμποράκου, προηγήθηκε ο εξευτελιστικός πνευματικός θάνατος του κολαούζου των αφεντάδων. Ο δικός σας, δηλαδή.

Στην περίπτωσή σας αγαπητέ μου Δημήτρη Δανίκα ταιριάζει ένα υπέροχο ανέκδοτο που αφορούσε τους κριτικούς της τέχνης, όπως εσύ –καλή ώρα– θεωρείς ότι είσαι.

Συναντιούνται δυο τυφλά ζώα και, για να αναγνωρίσουν το ένα το άλλο, περιγράφουν το καθένα πώς είναι. Λέει λοιπόν το πρώτο:

"Εγώ είμαι χνουδωτό, έχω μακριά αυτιά και μ' αρέσουν τα καρότα”

"Α, κατάλαβα”, του λέει το δεύτερο, "είσαι κουνέλι. Εγώ είμαι γλιτσερό και σέρνομαι στο χώμα”

"Α”, λέει το πρώτο, "κατάλαβα. Είσαι τεχνοκριτικός”.

Τάκης Χονδρογιάννης