Κατακρημνίζονται οι δαπάνες Υγείας

• Ο Έλληνας ασθενής είναι ο μεγάλος χαμένος από τις μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Υγείας τα τελευταία 3 χρόνια.
• Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στην 24η θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ σε κατά κεφαλήν δαπάνες υγείας, από την 4η που βρισκόταν το 2008.
• Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες έχουν επικεντρωθεί στο Φάρμακο που αντιστοιχεί μόλις στο 20% των δαπανών Υγείας.
• Δεν έχει μειωθεί αντίστοιχα το ποσό για τις υπόλοιπες δαπάνες των νοσοκομείων που θα εξοικονομούσε τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ μέσα στο 2012.

Τα παραπάνω τόνισε σε ομιλία του ο κ. Κωνσταντίνος Ευρυπίδης, διευθύνων σύμβουλος της GENESIS Pharma, στη διάρκεια δημόσιας συζήτησης με θέμα «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να αλλάξει, όχι να καταργηθεί», που διοργάνωσαν πρόσφατα το ΕΛΙΑΜΕΠ, το ΙΟΒΕ, η Kantor, η Κίνηση Πολιτών και η Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς.

Ο κ. Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας LSE ανέφερε ότι στις χώρες του ΟΟΣΑ τα έξοδα για την υγεία κυμαίνονται από 6 έως 16% του ΑΕΠ.

Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα είναι 9,6% και για τη Γερμανία 10,4% . Ο μέσος όρος της ετησίας αύξησης των δαπανών ανέρχεται στο 4% με την Ελλάδα να βρίσκεται στο 6,6% (OECD HEALTH DATA 2009).

Ακόμη, τόνισε πως το ΕΣΥ βρίσκεται σε πορεία ανάπτυξης, με σοβαρά όμως στοιχεία αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς, με πληθωρισμό ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και με εξαιρετικά αδύναμη οργάνωση στην πρωτοβάθμια φροντίδα.

Ο Κυριάκος Σουλιώτης, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου είπε, ενώ ως προς το ΑΕΠ η Ελλάδα υπερβαίνει τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, σε όρους κατά κεφαλήν δαπάνης (και κοινής αγοραστικής δύναμης), υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό από τις υπόλοιπες χώρες.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επεσήμανε πως πρέπει ιδιαίτερα να επισημανθεί η σταδιακή «απο – ασφάλιση» της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας λόγω του διαρκώς περιορισμένου προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ, συνθήκη η οποία σε κάποιο βαθμό «ακυρώνει» τη βούληση των εμπνευστών του εγχειρήματος για ενδυνάμωση – μέσω του ασφαλιστικού αυτού μονοψωνίου – της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, για την οποία διατίθεται πλέον κάτι λιγότερο από το 6% των εσόδων του οργανισμού ή 8% των δαπανών του.

Ο κ. Στέφανος Γερουλάνος, καθηγητής Χειρουργικής και Ιστορίας Ιατρικής και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών, πρότεινε μεταξύ άλλων να νομιμοποιηθεί το φακελάκι παρακρατώντας το νοσοκομείο ένα 30% και τη δημιουργία μικρών Κέντρων Τραύματος, το κόστος των οποίων θα κάλυπταν οι ασφαλιστικές εταιρίες.

Κάθε βελτίωση της ποιότητας της ιατρονοσηλευτικής περίθαλψης, μειώνει τις δαπάνες, καθώς όσο καλύτερα καταρτισμένοι είναι οι ιατροί τόσο λιγότερες εργαστηριακές εξετάσεις ζητούν. Όσο λιγότερα λάθη κάνουν ιατροί και νοσηλευτές τόσο μειώνεται το κόστος.

Το ακριβότερο πράγμα στην Υγεία είναι η αποτυχία της Θεραπευτικής Αγωγής (Treatment failure), και εδώ συνεισφέρουν τα μέγιστα τα φθηνά υλικά και τα ανεξέλεγκτα γενόσημα, ανέφερε χαρακτηριστικά.