Κανένα όφελος από την απελευθέρωση των ΜΥΣΥΦΑ

Δεκάδες είναι οι επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι τα αναφερόμενα ως οφέλη της απελευθέρωσης των ΜΥΣΥΦΑ (μείωση τιμών, καλύτερη πρόσβαση ασθενών) δεν ισχύουν στην πράξη. Φαίνεται μάλιστα πως αυτά τα στοιχεία μπορεί και να εμποδίσουν την όποια κυβέρνηση ή υπουργό να επαναφέρει το ζήτημα της διάθεσης από άλλα κανάλια διανομής είτε για τα ΜΥΣΥΦΑ είτε για μέρος αυτών (όπως είναι τα ΓΕΔΙΦΑ – τα γενικής διάθεσης φάρμακα που έχουν πάρει την «έγκριση» να διατίθενται στα σούπερ μάρκετ, μέτρο που ποτέ δεν εφαρμόστηκε).

Αυτό είναι το συμπέρασμα του άρθρου του dailypharmanews.gr, που πήρε τη γνώμη δύο φαρμακοποιών για το θέμα, του Λευτέρη Μαρίνου, προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Εθνοφαρμακολογίας και του Γιάννη Δαγρέ, μέλους Δ.Σ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου.

Ο κ. Μαρίνος επικαλείται μια έρευνα του 2012 στις ΗΠΑ που διερευνούσε την ακούσια λήψη υπερβολικών δόσεων παρακεταμόλης, του ευρύτερα χρησιμοποιούμενου αναλγητικού, η οποία αποκάλυψε ότι: «πρώτον περίπου το 1/4 των ερωτηθέντων θα λάμβανε υπερβολικές δόσεις (πάνω από 4g/24ωρο), δεύτερον ένα ποσοστό περίπου 5% θα διέπραττε ακόμα μεγαλύτερο σφάλμα λαμβάνοντας 6g/24ωρο και τρίτον περίπου οι μισοί θα λάμβαναν υπερβολικές δόσεις με τη χρήση δύο διαφορετικών προϊόντων παρακεταμόλης, δείχνοντας ότι το κοινό δεν κατανοεί τη σημασία του δραστικού συστατικού και δυσκολεύεται να το αναγνωρίσει».

Ο κ. Μαρίνος σχολίασε επίσης ότι «τόσο σε αυτή τη μελέτη όσο και σε άλλες αναδεικνύεται ότι προκειμένου να υπάρξει θεραπευτική αποτελεσματικότητα είναι απαραίτητη η εποπτεία φαρμακοποιού στην καθοδήγηση της επιλογής και την υπόδειξη του τρόπου χρήσης ενός αυτοθεραπευτικού σκευάσματος. Εν ολίγοις οι προϋποθέσεις της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας στην επιλογή και χρήση ενός αυτοθεραπευτικού μέσου παύουν να πληρούνται από τη στιγμή που αυτό αποξενώνεται από το φυσικό χώρο διάθεσής του».

Πέρα από αυτό, κατά τον κ. Μαρίνο, ένας λόγος που δημιουργεί ερωτήματα ακόμη και για τη σκοπιμότητα δημιουργίας της κατηγορίας των ΓΕΔΙΦΑ είναι ένα σπουδαίο συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας που αφορά την πρόσβαση: στην Ελλάδα με το δίκτυο των φαρμακείων να είναι το πυκνότερο στον κόσμο και την 24ωρη εξυπηρέτηση μέσω του συστήματος των εφημεριών, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μπορεί να προκύψει δυσκολία στην πρόσβαση. 'Αρα η κατηγορία των ΓΕΔΙΦΑ απαιτεί σημαντικές λογικές υπερβάσεις, ώστε να μπορέσει να δικαιολογηθεί στη βάση της βελτίωσης της πρόσβασης.

Στην ίδια λογική είναι και η απάντηση του κ. Δαγρέ, σύμφωνα με το άρθρο του dailypharmanews.gr: «Υπάρχουν αμέτρητες μελέτες, τόσο ελληνικές όσο και διεθνείς, που δείχνουν ότι η απελευθέρωση των τιμών των ΜΥΣΥΦΑ οδήγησε σε αύξηση των τιμών τους. Δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που να δείχνει το αντίθετο. Υπάρχουν επίσης πάμπολλες μελέτες που δείχνουν ότι η διάθεση των ΜΥΣΥΦΑ εκτός φαρμακείων οδήγησε σε δραματική αύξηση περιστατικών κακής χρήσης τους και δηλητηρίασης, οδηγώντας ανθρώπους στο νοσοκομείο ή και στο θάνατο.Δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που να έδειξε διεθνώς ότι η απελευθέρωση της διάθεσης των ΜΥΣΥΦΑ, κράτησε σταθερή τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και τη βελτίωσε.

Η καινούργια αυτή μελέτη (https://dailypharmanews.gr/site/post/8379/Ti-den-gnorizoun-oi-astheneis-gia-ta-MSAF-kai-mporei-na-odigithoun-se-kaki-chrisi-tous) έρχεται να προστεθεί στις πάμπολλες ήδη δημοσιευμένες μελέτες».

Όσο για το αν είναι πιθανό να επανέλθει το ζήτημα, ο κ. Δαγρές ανέφερε: «Θυμίζω ότι ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων πολύ υπεύθυνα, από την πρώτη στιγμή, είχε εκφράσει επίσημα, επιστημονικώς τεκμηριωμένα και σταθερά διαχρονικώς, σοβαρότατες αντιρρήσεις, τόσο στο θέμα τιμής όσο και στο θέμα προάσπισης της δημόσιας υγείας, που άλλωστε είναι απευθείας δική του αρμοδιότητα. […] Έχοντας βάλει λοιπόν πολύ αυστηρές προϋποθέσεις για την προάσπιση της δημόσιας υγείας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί υπουργός, πολιτικός παράγοντας, ο οποίος θα πάρει το ρίσκο να αγνοήσει αυτά τα οποία λένε οι αρμόδιες αρχές, που είναι επιφορτισμένες με την προάσπιση της δημόσιας υγείας και να κάνει κάτι απλά για το χατίρι μίας μερίδας οικονομικών συμφερόντων σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας. Πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα, αλλά απομακρύνεται όλο και περισσότερο όσο ωριμάζει η κοινωνία».

Περισσότερα εδώ.