Η δεκαετής οικονομική κρίση, τα 3 μνημόνια και στη συνέχεια η πανδημία επηρέασαν σημαντικά την υποχρηματοδότηση του Συστήματος Υγείας. Όσον αφορά το σκέλος της χρηματοδότησης, η Ελλάδα παρουσίασε σημαντικές αποκλίσεις από το μέσο όρο των ΕΕ-27.
Οι αποκλίσεις αυτές ανέρχονται σε δύο ποσοστιαίες μονάδες στο σύνολο των δαπανών υγείας σε ποσοστό του ΑΕΠ και σε τρεις ποσοστιαίες μονάδες στις δημόσιες δαπάνες υγείας, σύμφωνα με έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Ι.Π.Ο.Κ.Ε. που παρουσίασε ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας του ΕΚΠΑ Γ. Υφαντόπουλος.
Ενδεικτικά, αναφέρονται:
- Για το σύνολο των δαπανών υγείας κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 22,8% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. ΕΕ-27 κατά 16,7%.
- Δημόσιες δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 32,5% έναντι αύξησης στο Μ.Ο των ΕΕ-27 κατά 15,3%.
- Σύνολο των φαρμακευτικών δαπανών κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 26,2% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 κατά 3,6%.
- Δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 51,8%, σε σχέση με αντίστοιχη μείωση στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 μόνο κατά 6,7%.
Οι παραπάνω μειώσεις επηρέασαν αναπόφευκτα την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας αυξάνοντας τις ανικανοποίητες ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα.