Η φτώχεια επιδρά αρνητικά στη εγκεφαλική ανάπτυξη των παιδιών

Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα τα παιδιά που από την αρχή μεγαλώνουν μέσα στη φτώχεια, μπορεί να υποστούν μακρόχρονες αρνητικές συνέπειες και σε βιολογικό επίπεδο, καθώς η φτώχεια στην παιδική ηλικία φαίνεται να σχετίζεται με μειωμένο όγκο του εγκεφάλου του παιδιού στην εφηβεία, πράγμα που επιδρά αρνητικά στην εγκεφαλική και νοητική ανάπτυξή του!

Η μελέτη, η μεγαλύτερη και σημαντικότερη του είδους της μέχρι σήμερα, δείχνει ότι το στρες του να μεγαλώνει κανείς σε ένα φτωχό περιβάλλον, έχει αρνητική επίπτωση στην ανάπτυξη του παιδικού εγκεφάλου.

Ζωτικές περιοχές που σχετίζονται με τη γλώσσα, τη μνήμη και τη σκέψη, είναι συνήθως μικρότερες. Αυτό έχει συνέπειες και για τις νοητικές ικανότητες, ιδίως όσον αφορά τα πολύ φτωχά παιδιά, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τα τεστ νοημοσύνης και μνήμης.

Ακόμη και μικρές διαφορές εισοδήματος (πχ μισθολογικές) μεταξύ των πολύ φτωχών γονιών, μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στον παιδικό εγκέφαλο, σύμφωνα με τη μελέτη. Ήδη, ένα νήπιο από φτωχή οικογένεια έχει συνήθως λιγότερο ανεπτυγμένο εγκέφαλο σε σχέση με ένα νήπιο από πλούσια οικογένεια.

Από την άλλη, ο εγκέφαλος των παιδιών από ευκατάστατες οικογένειες αναπτύσσεται σε ευνοϊκές συνθήκες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατοπινή «ψαλίδα» ικανοτήτων και εισοδημάτων στο σχολείο και στην κοινωνία. Στην ουσία, πρόκειται για έναν αυτοτροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο μεταξύ βιολογικής και οικονομικής ανισότητας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τις γνωσιακές νευροεπιστήμονες Κίμπερλι Νόουμπλ του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης και Ελίζαμπεθ Σόουελ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ν. Καλιφόρνια και του Νοσοκομείου Παίδων του Λος ?ντζελες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience», μελέτησαν με μαγνητική απεικόνιση (MRI) τους εγκεφάλους 1.100 παιδιών και νέων ηλικίας τριών έως 20 ετών και, στη συνέχεια, συσχέτισαν την εικόνα κάθε εγκεφάλου με το οικογενειακό εισόδημα καθενός.

Όπως διαπιστώθηκε, η επιφάνεια του εγκεφαλικού φλοιού, του εξωτερικού και πιο εξελιγμένου μέρους του εγκεφάλου, ήταν κατά μέσο όρο 6% μεγαλύτερη στα παιδιά από οικογένειες με ετήσιο εισόδημα άνω των 150.000 ευρώ (περίπου 137.000 ευρώ), σε σύγκριση με τα παιδιά από οικογένειες με ετήσιο εισόδημα έως 22.500 δολαρίων (περίπου 23.000 ευρώ).

Εκτός από το εισόδημα, και το μορφωτικό επίπεδο των γονιών σχετιζόταν με το μέγεθος και τη δομή του παιδικού εγκεφάλου. Παιδιά από γονείς που δεν είχαν ανώτατη εκπαίδευση, διέθεταν 3% μικρότερη επιφάνεια εγκεφαλικού φλοιού, σε σχέση με όσα παιδιά προέρχονταν από γονείς αποφοίτους πανεπιστημίου.

Επίσης, τα παιδιά από πιο εύπορες οικογένειες είχαν μεγαλύτερο ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που παίζει ζωτικό ρόλο στη βραχυπρόθεσμη μνήμη και στον προσανατολισμό στον χώρο.

Αν και οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα ποιός ακριβώς βιολογικός μηχανισμός προκαλεί τις εγκεφαλικές διαφορές, θεωρούν ότι αυτές -πέρα από τις διαφορές στα γονίδια- αντανακλούν τις διαφορές στο οικογενειακό περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ο παιδικός εγκέφαλος.

Όσο περισσότερο στρες (άγχος, ρύπανση περιβάλλοντος, κακή διατροφή κ.α.) και λιγότερα ερεθίσματα έχει ο τελευταίος, σε τόσο πιο μειονεκτική θέση βρίσκεται ήδη πριν τη γέννηση, όσο ακόμη το έμβρυο αναπτύσσεται στη μήτρα.

ΠΗΓΗ: http://www.ecozen.gr