Αντιδράσεις ξεσήκωσε προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας, το οποίο αφορά τους νέους οργανισμούς των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων, στους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς αλλά και στους πανεπιστημιακούς γιατρούς.
Το σχέδιο νόμου (δείτε το εδώ), το οποίο δόθηκε την περασμένη Παρασκευή για διαβούλευση, εξαιρεί τους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς από την ιατρική υπηρεσία, ενώ παράλληλα ορίζει ποσοστώσεις στη στελέχωση των νοσοκομείων και τη δυνατότητα κινητικότητας γιατρών ΕΣΥ σε πανεπιστημιακές κλινικές!
Οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί εξέφρασαν άμεσα τη διαφωνία τους, καθώς δεν μπορούν να σχετιστούν με κανέναν άλλο κλάδο επιστημόνων Υγείας παρά μόνο με εκείνον των γιατρών, προτάσσοντας τα ακόλουθα επιχειρήματα:
- Η Σχολή Φαρμακευτικής ανήκει στις Σχολές Επιστημών Υγείας με κοινό κορμό βασικών μαθημάτων (φαρμακολογία, φυσιολογία, τοξικολογία) με την Ιατρική Σχολή.
- Στο επαγγελματικό τους περιβάλλον οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί έχουν συνάφεια αντικειμένου με τους γιατρούς σε ό,τι αφορά τη φαρμακευτική αντιμετώπιση του ασθενούς που απαιτεί στενή και συνεχή επικοινωνία σε θέματα θεραπευτικής αντιμετώπισης και φαρμακευτικής φροντίδας.
- Βάσει του ΠΔ 108/93 υπάρχει οριοθετημένο περιβάλλον εργασίας (νοσοκομειακό φαρμακείο στο οποίο προΐσταται φαρμακοποιός με βαθμό διευθυντή), καθορίζεται σαφώς ο ρόλος του νοσοκομειακού φαρμακοποιού και αποδεικνύεται η άμεση συνάφεια με την ιατρική κοινότητα.
- Στα διοικητικά θέματα (αξιολόγηση, εξέλιξη) ακολουθούνται ανάλογες διαδικασίες (βάσει σχετικών νομοθεσιών), ενώ από το 1997 οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί καταλαμβάνουν διαβαθμισμένες θέσεις στο ΕΣΥ , όπως και οι γιατροί (διευθυντές και επιμελητές).
- Επανέρχεται το θέμα της απόκλισης της Ελλάδας από τις ευρωπαϊκές οδηγίες που θέλουν 1 νοσοκομειακό φαρμακοποιό ανά 50 κλίνες και της μη θέσπισης της εν λόγω ειδικότητας (Νοσοκομειακή Φαρμακευτική) και εξειδίκευσης (Κλινική Φαρμακευτική).