Ενημέρωση από τον Δημήτρη Καραγεωργίου

«Σας στέλνω την παρακάτω ενημέρωση με αφορμή δύο συναντήσεις:

1. του Π.Φ.Σ στον ΕΟΠΥΥ και
2. του Π.Φ.Σ. με τους άλλους φορείς της φαρμακευτικής περίθαλψης στο ΥΥΚΑ

Στην πρώτη συνάντηση πράγματι το προεδρείο του Π.Φ.Σ. ήταν επιθετικό. Ήταν ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. κ. Αμπατζόγλου που με την κινητικότητα του «βρήκε» και έφερε στον ΕΟΠΥΥ από τα ασφαλιστικά Ταμεία 92 εκατομμύρια ευρώ με σκοπό να πληρωθούν τα φαρμακεία τα υπόλοιπα του Ιανουαρίου. Ο Πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ όμως, πιστός στο νομικίστικο δόγμα του της ίσης αντιμετώπισης όλων των παρόχων του Οργανισμού του, τα «έταξε» στους κλινικάρχες.

Το σημείωμα αυτό δεν θα γινόταν αν δεν λαμβάνονταν υπ’ όψιν ότι:

1) Οι ιδιωτικές κλινικές εμφανίζουν υψηλά ΚΕΝ (κλειστά ενοποιημένα νοσήλια). Το ίδιο όμως υψηλά ΚΕΝ εμφανίζουν και τα νοσοκομεία, αλλά ουδείς πρέπει να ασχολείται μ’ αυτά. Δεν μπορεί ο γιατρός αναπληρωτής υπουργός να ενοχλεί τους γιατρούς διευθυντές κλινικών και τους μεγαλογιατρούς των ιδιωτικών κλινικών. Μόνο που τα ΚΕΝ ενέχουν φαρμακευτική δαπάνη ιδιαιτέρως υψηλή.

2) Τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ –υπόλοιπα του σοσιαλιστικού οράματος, όπως τα χαρακτήρισε ο ξένος τύπος– είχαν κατά κανόνα φαρμακευτική δαπάνη περίπου 45 εκ. Τον Απρίλιο του 2013 όμως ξεπετάχτηκε στα 67 εκ. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό οφείλεται στα ΦΥΚ και σε όλα τα φάρμακα άνω των 200€ των οποίων η κατανάλωση συνεχίζει να προσφέρει τα συνήθη κέρδη στους παραγωγούς τους; Τα φαρμακεία μείωσαν το τζίρο τους κατά 46% και έχασαν 23% καθαρά κέρδη μέσα σ’ ένα χρόνο, αλλά η φαρμακοβιομηχανία, που ενδιαφέρεται για τα ΦΥΚ, διατήρησε το επίπεδο των κερδών της ατόφιο χάρη στην πολιτική των φαρμακείων ΕΟΠΥΥ. Ευχαρίστως λοιπόν ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ θα ωθούσε τους φαρμακοποιούς σε απεργίες, αναστολές και λοιπές κινητοποιήσεις που περιορίζουν την φαρμακευτική δαπάνη των φαρμακείων ώστε το σύνολο της δαπάνης μαζί με αυτή των φαρμακείων ΕΟΠΥΥ να έρθει στο ίσο του Μνημονίου και να μη φωνάζουν οι ελεγκτές της Τρόικας. Ως γνωστόν, η φαρμακευτική δαπάνη των φαρμακείων ΕΟΠΥΥ είναι ενιαία με τη δικιά μας.

3) Οι πολυεθνικές ζητούν από το ΣτΕ να αποφασίσει έτσι ώστε να ανατρέψουν το νόμο για το claw-back. Μπορεί ο νόμος να είναι αντιγραφή του ρουμάνικου claw-back αλλά μέχρι να μην πληρώνουν… Τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά αν το κράτος διευκόλυνε την αδειοδότηση των «καινοτόμων» φαρμάκων. Ο ΕΟΦ βεβαίως δεν μπορεί ακόμα να αξιολογήσει το κόστος-αποτελεσματικότητα (το health assessment Technologies) και να εντοπίσει πόσο καινοτόμα είναι τα νέα φάρμακα. Έτσι όμως μπλοκάρει και τα λεγόμενα biosimilars. Τα φαρμακεία εξακολουθούν να μένουν μακριά από αυτή την ιστορία. Είναι ο παράγοντας που απλά πρέπει να βοηθάει τις ισορροπίες που προανέφερα. Ο Π.Φ.Σ. στη μελέτη του προς το ECOFIN (D. Karageorgiou, G. Koutepas, Community pharmacies profit margins and break- even) δείχνει καθαρά πόσο τα φαρμακεία υποφέρουν οικονομικά και χρησιμοποιούνται, ανεχόμενα τις ελλείψεις, για να παραμένουν στο ίδιο επίπεδο τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας.

4) Στη συνάντηση για τα κουπόνια που δεν δέχεται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση βεβαίως ο κ. Θεοδοσιάδης έδωσε τη γόρδια λύση που απάλλαξε τα φαρμακεία από καινούργιο μπελά. Όμως το πραγματικά ζητούμενο από τους ελεγκτές είναι το δίδυμο serialization-coding των φαρμάκων, και μάλιστα από 1.1.2013.

Δεν ξεκινάει ποτέ serialization (σύστημα ελέγχου παραγωγής-διακίνησης των παραγόμενων σειρών φαρμάκων) μεσοβδόμαδα εδώ και τώρα με παλιό coding. Ήταν σίγουρο ότι το σύστημα θα έβγαζε τα φάλτσα του. Ο Πρόεδρος του ΕΟΦ, που έχει ιδιαίτερες συμπάθειες στο χώρο των πολυεθνικών, ευχαρίστως περιμένει να βρεθεί ένας πιο φιλικός σ’ αυτόν υπουργός, ώστε θριαμβευτής μετά να παρουσιάσει το νέο ολοκληρωμένο σύστημα, ενδεχόμενη προσφορά των πολυεθνικών «για την αγάπη του λαού μου». Μόνο που αυτός που το προσφέρει θα ασκεί και τον πλήρη έλεγχο και την παραγωγή και τη διακίνηση. Στη συζήτηση αυτή δεν κλήθηκα –όχι με υπαιτιότητα μου. Τα ευρωπαϊκά στάνταρντ του serialization-coding κοιμούνται μονίμως στη τσάντα μου αγκαλιά με το Μνημόνιο. Ένας «ξερόλας» μπορεί να γίνει ενοχλητικός. Δεν έχει άδικο ο κ. Λουράντος που εξακολουθεί να ανησυχεί. Μένει να δούμε αν και ο πρόεδρος του ΕΟΦ θα παραμείνει.

Το δια ταύτα είναι το δύσκολο:

1. Κατ’ αρχήν, η επιθετικότητα στους συνδικαλιστές ποτέ δεν έβλαψε. Υποτίθεται ότι η προϊσταμένη του ΕΟΠΥΥ έστειλε οδηγίες στα ΠΕΚΑ για να πληρωθεί η ΔΕΗ από το 2011, αλλά κανείς εκεί δεν γνωρίζει τίποτα. Τα λεφτά λιμνάζουν στο Δημόσιο λογιστικό. Ορμήξτε τους!

2. Ο Π.Φ.Σ. να διατηρήσει το θεσμικό παράθυρο διαλόγου με τη ΣΦΕΕ. Όμως παραπήγε ο διάλογος και αντίλογος με τους τοπικούς υπαλλήλους των πολυεθνικών. Η άμεση επαφή με την EFPIA και τους global manager των μητρικών, δηλαδή άμεσα με τα αφεντικά του, είναι πια το ζητούμενο.

3. Οι κινητοποιήσεις για τις πληρωμές μπορεί να φαίνονται δύσκολες αλλά κάπως πρέπει να αναδειχθούν τα θέματα αυτά που συνδέονται με τις πληρωμές.

4. Είναι πάντως τώρα ο πολιτικός χρόνος να ζητηθεί η χαλάρωση των μέτρων του Μνημονίου που αφορούν την υγεία, με πρώτο την απεξάρτηση από τον υπολογισμό της δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Τώρα που ξεκινάει η προεκλογική Ευρωπαϊκή περίοδος (ευρωεκλογές το Μάιο 2014) και οι Επίτροποι δεν ξέρουν αν θα είναι στη θέση τους ούτε οι διευθυντές του ECOFIN. Τώρα που είναι προεκλογική περίοδος στη Γερμανία. Τώρα που τα συστημικά ευρωπαϊκά κόμματα εκφράζουν σκεπτικισμό και η απειλή της έλευσης φαινομένων«περίεργων» στο Ευρωκοινοβούλιο με ασύμμετρες μη ελεγχόμενες αντιδράσεις είναι ορατή.

ΥΓ 1: Περιποίει τιμή στο πρόσωπο μου έστω ένας συνάδελφος να θεωρεί ότι κάνω συνδικαλιστική δουλεία με επαγγελματισμό.

ΥΓ 2: Αντίπαλοι μεταξύ μας δεν υπάρχουν. Φαντάζομαι βλέπετε καθαρά πού πραγματικά είναι οι αντίπαλοι.

Πηγή: pharmateam.blogspot.com