Διπλή μαστεκτομή: Ποιες θα βοηθήσει να ζήσουν περισσότερο;

Οι γυναίκες που έχουν καρκίνο του μαστού ή σχετική γενετική προδιάθεση, όπως η Αντζελίνα Ζολί, καταφεύγουν μερικές φορές σε διπλή μαστεκτομή, με στόχο να μειώσουν τον κίνδυνο για τη ζωή τους, όμως μια νέα μεγάλη αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τελικά η συγκεκριμένη επιλογή δεν τους χαρίζει περισσότερα χρόνια ζωής, τουλάχιστον στην μεγάλη πλειονότητα. Η έρευνα αναμφίβολα θα πυροδοτήσει νέες αντιπαραθέσεις κατά πόσο έχει ή όχι νόημα η διπλή μαστεκτομή και σε ποιες περιπτώσεις.

Είναι η πρώτη μελέτη που συνέκρινε άμεσα τις τρεις βασικές χειρουργικές επιλογές στον καρκίνο του μαστού: την μονή μαστεκτομή, τη διπλή μαστεκτομή (ακόμη και αν ο καρκίνος έχει διαγνωστεί μόνο στον ένα μαστό) ή την λιγότερο επεμβατική τοπική ογκεκτομή που ακολουθείται από ακτινοθεραπεία. Η έρευνα διαπίστωσε ότι η αφαίρεση και των δύο μαστών είναι ισοδύναμη σε βάθος χρόνου, από άποψη επιβίωσης, με την τοπική αφαίρεση μόνο του καρκινικού ιστού συν τις ακτινοβολίες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα ?λισον Κούριαν του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και τη βρετανική «Γκάρντιαν», ανέφεραν ότι τελευταία παρατηρείται μια τάση των γυναικών να επιλέγουν τη διπλή μαστεκτομή ως αυξημένο μέτρο προφύλαξης. Όμως, όπως επισημαίνουν, αυτή η επιλογή δεν φαίνεται να δικαιώνεται, αφού η καρκινοπαθής, μετά τη διπλή μαστεκτομή, τελικά δεν ζει περισσότερα χρόνια από ό,τι μια άλλη γυναίκα που δεν έχει προχωρήσει σε τόσο ριζική λύση.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν σχεδόν 190.000 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού, που αφορούσαν την περίοδο 1998-2011 στις ΗΠΑ. Στο 55% έγινε τοπική ογκεκτομή συν ακτινοβολίες, στο 38,8% μονή μαστεκτομή και στο 6,2% διπλή μαστεκτομή (αυτή την επιλογή κυρίως επιλέγουν λευκές γυναίκες μεσαίου ή ανώτερου εισοδήματος, κάτω των 40 ετών).

Η στατιστική ανάλυση όμως δεν έδειξε κάποια αξιοσημείωτη διαφορά επιβίωσης ανάμεσα στις γυναίκες που είχαν κάνει τοπική αφαίρεση όγκου και σε όσες είχαν προχωρήσει σε αφαίρεση και των δύο μαστών. Μετά από χρονικό διάστημα δέκα ετών, και στις δύο περιπτώσεις η επιβίωση ήταν γύρω στο 82%. Ελαφρώς χαμηλότερη (περίπου 80%) ήταν η μακροπρόθεσμη επιβίωση για τις γυναίκες με μονή μαστεκτομή.

Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι δεν υποστηρίζουν πως οι ασθενείς όπως η Ζολί, με επικίνδυνες γενετικές μεταλλάξεις, ή όσες έχουν ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού, δεν χρειάζεται να κάνουν διπλή μαστεκτομή. Η Αντζελίνα Ζολί, που μόλις παντρεύτηκε τον Μπραντ Πιτ, έχει μια μετάλλαξη στο γονίδιο BRCA1, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού κατά 85%. Μετά τη διπλή μαστεκτομή, ο κίνδυνος αυτός μειώνεται μόνο στο 5%.

Οι αμερικανοί επιστήμονες τόνισαν ότι γι' αυτή τη σχετικά μικρή ομάδα γυναικών η προληπτική διπλή μαστεκτομή έχει νόημα. Όμως οι περισσότερες γυναίκες δεν έχουν ούτε τέτοιες μεταλλάξεις, ούτε τέτοιο οικογενειακό ιστορικό, συνεπώς γι' αυτές δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η διπλή μαστεκτομή θα τις βοηθήσει περισσότερο από την απλούστερη, φθηνότερη και λιγότερο επώδυνη ψυχολογικά τοπική ογκετομή και ακτινοθεραπεία.