Υποχρεωτικά κλειστά τα φαρμακεία τις Κυριακές

Ο νομικός σύμβουλος του Π.Φ.Σ. Ηλίας Δημητρέλλος ενημερώνει τους φαρμακοποιούς ότι βάσει του Βασιλικού Διατάγματος 748/1966, καθίσταται απολύτως σαφές ότι τα φαρμακεία παραμένουν υποχρεωτικώς κλειστά την Κυριακή, εκτός των φαρμακείων που εφημερεύουν, και ότι η λειτουργία ενός φαρμακείου την Κυριακή αποτελεί ποινικό αδίκημα.

Σημειώνεται ότι ο πολύ πιο πρόσφατος νόμος 3904/2010 ορίζει πρόστιμο μέχρι 3.000 ευρώ, σε παραβάσεις των διατάξεων του συγκεκριμένου διατάγματος του 1966.

Όπως εξηγεί ο ειδικός, το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων δεν ταυτίζεται ούτε επηρεάζεται από το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, καθώς είναι διαφορετικές οι διατάξεις που ρυθμίζουν τη λειτουργία των φαρμακείων και των εμπορικών καταστημάτων.

«Ο Νομοθέτης προέβη από την πρώτη στιγμή στην πρόβλεψη ειδικών ρυθμίσεων για τη λειτουργία των φαρμακείων, αποδεχόμενος ότι τα φαρμακεία αποτελούν ιδιότυπα καταστήματα, στα οποία συνδυάζεται η εμπορική εκμετάλλευση με την υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα» προσθέτει ο νομικός και συμπληρώνει ότι: «η εν λόγω παραδοχή έχει γίνει αποδεκτή από τη νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1804/2017, 228-29, 420-24/2014)».

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 229/2014 απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ έγινε δεκτό ότι «τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά ιδιότυπα καταστήματα, στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση.

Περαιτέρω, εκ του λόγου ότι τα διατιθέμενα στα φαρμακεία αγαθά, αναγκαία για τη διαφύλαξη και την αποκατάσταση της ανθρώπινης υγείας, είναι ζωτικής σπουδαιότητος για το κοινωνικό σύνολο, υφίσταται έντονο κρατικό ενδιαφέρον για τη ρύθμιση τόσο της ασκήσεως όσο και της προσβάσεως στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, το οποίο συνδέεται αρρήκτως με την προστασία της δημόσιας υγείας.

Συνεπώς, η εξασφάλιση της βιωσιμότητος των φαρμακείων, και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας τους εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού, καθώς και η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή τους σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών…».