Για 2η συνεχόμενη χρονιά ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος συγκέντρωσε τις ηγεσίες των φαρμακοποιών από όλη την Ευρώπη ώστε να μοιραστούν βέλτιστες πρακτικές, ιδέες και οράματα για το μέλλον του επαγγέλματος. Η συνάντηση αποτελεί απόδειξη της συνεχούς εξέλιξης του ρόλου του φαρμακοποιού και την αποστολή των φαρμακείων.
Η γήρανση του πληθυσμού, οι ελλείψεις δυναμικού στον τομέα της υγείας
(κυρίως ιατροί και νοσηλευτές) , οι οικονομικές δυσκολίες, οι ελλείψεις
φαρμάκων, η μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά, η απελευθέρωση του επαγγέλματός
ονομάστηκαν μεταξύ άλλων ως μερικές από τις πιο σημαντικές κοινές προκλήσεις
που αντιμετωπίζονται από τα συστήματα υγείας και από τους φαρμακοποιούς. Οι
ηγεσίες των Φαρμακευτικών Συλλόγων της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας,
της Αυστρίας, της Γερμανίας και των υπολοίπων χωρών μοιράστηκαν διάφορες
πρωτοβουλίες που διενεργούνται από τους εθνικούς Φαρμακευτικούς συλλόγους που
ανταποκρίνονται σε αυτές τις προκλήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Οι Φαρμακοποιοί δεν είναι πια μόνο πάροχοι των φαρμάκων, αλλά πλέον είναι
μέλη της κοινότητας όσων εμπλέκονται στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης, των
οποίων η μεγαλύτερη συμμετοχή στην αυτοφροντίδα σημαίνει μεγαλύτερη ευθύνη
απέναντι στους καταναλωτές και τους ασθενείς τους. Το Φαρμακευτικό επάγγελμα,
εν αντιθέσει με τα άλλα επαγγέλματα υγείας επενδύει στην ανάπτυξη και χρήση της
καινοτομίας στην καθημερινή πρακτική τους, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης
των ψηφιακών εφαρμογών, με ηλεκτρονικές πλατφόρμες, την ταυτοποίηση των
φαρμάκων, τις νέες υπηρεσίες, κ.λπ.
Προκειμένου οι φαρμακοποιοί να συνεχίσουν να παρέχουν ποιοτικές υπηρεσίες,
το μοντέλο για φαρμακείο στην Ευρώπη πρέπει να είναι βιώσιμο. Πρέπει να
αναπτύξουμε νέες υπηρεσίες. Πρέπει να πείσουμε τις κυβερνήσεις να κατανοήσουν
καλύτερα και να εκτιμήσουν τη συνεισφορά μας στη δημόσια υγειονομική περίθαλψη
και τη στήριξη του ρόλου μας και των υπηρεσιών μας. Παρά το γεγονός ότι τα
συστήματα φαρμακείων σε όλη την Ευρώπη είναι διαφορετικά, όλοι αντιμετωπίζουν
παρόμοια προβλήματα και αισθάνονται τις ίδιες πιέσεις.
Την ανάγκη δημιουργίας μίας νέας Ευρώπης η οποία θα αντιληφθεί τα λάθη του
παρελθόντος και θα αναπροσαρμόσει τις πολιτικές της και στον χώρο της Υγείας ,
τόνισε ο πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κωνσταντίνος
Λουράντος , μιλώντας στην διάρκεια του 2ου Πανευρωπαϊκού Συμποσίου, στους
εκπροσώπους των ευρωπαϊκών φαρμακευτικών συλλόγων «Για παράδειγμα έχει πλέον
αποδειχθεί ότι το μεγάλο κύμα των απελευθερώσεων που έχει ξεκινήσει εδώ και
δεκαετίες στην Ευρώπη δεν έφερε θετικά αποτελέσματα. Αντιθέτως, τα παραδείγματα
δείχνουν πως τελικά οδηγηθήκαμε στην επικράτηση ολιγοπωλίων μεγάλων αλυσίδων
και σε μείωση του αριθμού των ιδιωτικών φαρμακείων. Ακόμη χειρότερα τελικά,
ούτε οι τιμές των φαρμάκων μειώθηκαν, ενώ δεν βελτιώθηκαν και οι συνθήκες
πρόσβασης των ασθενών στην αγωγή τους», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Λουράντος .
Kαι συνέχισε: «προσοχή δεν αρνούμαστε τις αλλαγές όταν είναι προς την σωστή
κατεύθυνση και στηρίζουν τον επιστήμονα Φαρμακοποιό. Τις επιθυμούμε και τις
επιζητούμε. Με την ίδια ευκολία όμως, επιθυμούμε και να αναθεωρούνται μέτρα που
τελικά αποδεικνύονται αναποτελεσματικά».
Όπως ανέφερε ακόμη ο πρόεδρος του ΠΦΣ, τελευταία, από τις μετακινήσεις των
πληθυσμών και τα δημογραφικά στοιχεία των χώρων εργασίας δημιουργείται η
αναγκαιότητα εξατομικευμένης φαρμακευτικής αγωγής (personalized medicine ).
Εκτενής αναφορά έγινε και από τους υπόλοιπους ομιλητές , στην ανάπτυξη της τεχνολογίας στην ιατρική και φαρμακευτική πληροφόρηση . Τόνισαν πως η ψηφιοποίηση της περίθαλψης , διαμορφώνει εκ νέου τα συστήματα υγείας και εισάγει πρακτικές που αφορούν την διάγνωση, τα φάρμακα, την φροντίδα και τη συμβουλή.
Κλείνοντας την πρώτη μέρα των εργασιών του Συμποσίου, το οποίο συνεχίζεται σήμερα και αύριο 20 και 21 Σεπτεμβρίου , με τις συνεδριάσεις των Ειδικών Επιτροπών της Πανευρωπαϊκής Ένωσης Φαρμακοποιών(PGEU), ο κ. Λουράντος ανέφερε χαρακτηριστικά : « χρειαζόμαστε μια PGEU δυνατή και διεκδικητική. Χρειαζόμαστε την PGEU και πρέπει να την στηρίξουμε όλα τα μέλη. Όμως νομίζω ότι ήλθε η ώρα και εμείς να προσαρμοστούμε στην διαφορετικότητα. Να απαιτήσουμε από την Ε.Ε. και όχι να δεχόμαστε αποφάσεις. Να διεκδικούμε και όχι να αποδεχόμαστε παθητικά. Να προτείνουμε κι εμείς και όχι απλά να υπακούμε στις απόψεις τεχνοκρατών, που δεν έχουν βγει από τα γραφεία τους και δεν γνωρίζουν τις ανάγκες μιας κοινωνίας».