Το Σάββατο η Γενική Συνέλευση του Π.Φ.Σ.

Το Σάββατο αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον η έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών του Π.Φ.Σ. για να αποφασιστεί η κλιμάκωση ή όχι των κινητοποιήσεων μπροστά στον κίνδυνο να αλλάξουν χώρο διάθεσης τα μη αποζημιούμενα φάρμακα (όπως θέλει ο κλάδος να ονομάζονται πλέον).

Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Υγείας ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να υπακούσει στην απαίτηση αυτή των θεσμών και ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια  να έχουν οι διαπραγματεύσεις μια θετική κατάληξη για τους φαρμακοποιούς σχετικά με τα εν λόγω φάρμακα (δείτε εδώ), δεν είναι απίθανο ο κλάδος να συνεχίσει τους αγώνες κατά του επικίνδυνου για τη δημόσια υγεία  μέτρου, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν.

Στο πλευρό των φαρμακοποιών εξάλλου στέκονται αρκετοί βουλευτές και εκπρόσωποι της πολιτείας εκφράζοντας την άποψη ότι ο φυσικός χώρος των φαρμάκων είναι μόνο τα φαρμακεία, ανάμεσα στους οποίους και ο κ. Μπασκόζος, ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας (δείτε εδώ), αλλά και ο βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Σιμορέλης, ο οποίος τη μέρα της απεργίας (Τετάρτη 10/6) δήλωσε ότι κανένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψηφίσει να φύγουν φάρμακα από τα φαρμακεία (δείτε εδώ, περίπου στο 2:00).

Ανάμεσα σε αυτές τις απόψεις υπάρχουν και άλλες που έχουν προκαλέσει αίσθηση αλλά και το ενδιαφέρον, όπως αυτή του βουλευτή Λάρισας Κωνσταντίνου Μπαργιώτα, πολιτικός υπεύθυνος Υγείας στο "Ποτάμι", την άποψη του οποίου δημοσίευσε και ο Π.Φ.Σ. στον ιστότοπό του.

Σύμφωνα με τον κ. Μπαργιώτα, "...η προκήρυξη της απεργίας [σ.σ. των φαρμακοποιών] μέχρι αυτή τη στιγμή παραμένει εν ισχύ, παρόλο που το Υπουργείο Υγείας δια στόματος του Γενικού Γραμματέα, κ. Μπασκόζου, έσπευσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτό και να υποσχεθεί στους φαρμακοποιούς και τον κ. Λουράντο περίπου τα πάντα: την αναθεώρηση του διευρυμένου ωραρίου και του καθεστώτος αδειοδότησης των φαρμακείων δηλαδή. Γιατί όχι και την αναθεώρηση του περιθωρίου κέρδους προς τα πάνω; Αλλά ας μην βάζουμε ιδέες…

Το ζήτημα των ΜΥΣΥΦΑ, αλλά και των φαρμάκων γενικά προκύπτει στο δημόσιο διάλογο για ακόμη μια φορά με εντελώς λανθασμένο τρόπο. Συγκρουσιακά, σαν μια διένεξη που αφορά την περιφρούρηση των κερδών μιας συντεχνίας απέναντι στη νεοφιλελεύθερη επέλαση της τρόικας -των θεσμών- με την πολιτική ηγεσία αμήχανη στο μέσον να υπόσχεται στους μεν και να υπογράφει τα αντίθετα με τους δε.

Το ζήτημα των φαρμάκων και της διακίνησής τους, το ζήτημα της απελευθέρωσης ή όχι της αγοράς και του επαγγέλματος των φαρμακοποιών όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να καθοριστεί ούτε από τα όποια συντεχνιακά συμφέροντα του χώρου ούτε από ιδεοληπτικές νεοφιλελεύθερες ή κλασικιστικές θεωρίες. Πρέπει να αντιμετωπιστεί με γνώμονα το συμφέρον του ασθενούς, την προάσπιση της δημόσιας υγείας.

Υπάρχουν ΜΥΣΥΦΑ που μπορεί και πρέπει να πωλούνται εκτός φαρμακείων, όπως γίνεται σε πολλές χώρες του κόσμου με σαφείς περιορισμούς στην ποσότητα και στη δοσολογία. Υπάρχουν άλλα, μεταξύ αυτών και συμπληρώματα διατροφής, που πρέπει να παραμείνουν στα φαρμακεία, καθώς η λίστα των φαρμάκων αυτών πρέπει να συζητηθεί από την αρχή. Από την άλλη, είναι ανάγκη να μπουν σοβαροί περιορισμοί στη διάθεση Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων φαρμάκων ΧΩΡΙΣ συνταγή. Δεν μπορεί να είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη στην κατανάλωση αντιβιοτικών και να εθελοτυφλούμε στην ανεξέλεγκτη πώλησή τους για παράδειγμα. Είναι ανάγκη να συζητηθεί το μείζον θέμα της διάθεσης φαρμάκων στο σύνολο του. Πρωτίστως με όρους καταπολέμησης της πολυφαρμακίας και των κινδύνων της και μέσα από αυτό το πρίσμα να διασφαλιστεί η ομαλότητα στη λειτουργιά της αγοράς και φυσικά η επιβίωση φαρμακείων."