Το νέο φαρμακείο

Ίσως για κάποιους από εμάς να έχουν περάσει χρόνια από τότε που ανοίξαμε το φαρμακείο μας και τα προβλήματα και οι ανησυχίες εκείνης της εποχής να μας φαίνονται πλέον μακρινά, όμως ο πάγκος του φαρμακείου είναι ακόμη ελκυστικός για τους τελειόφοιτους των φαρμακευτικών σχολών και στις περισσότερες των περιπτώσεων εξακολουθεί να είναι μονόδρομος προς την επαγγελματική αποκατάσταση.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν ποτέ τόσο ρόδινα και το ξεκίνημα του φαρμακείου δημιουργεί σε πολλούς ανησυχία και ανασφάλεια για το μέλλον.

Οι νέοι φαρμακοποιοί -ειδικά όσοι δεν έχουν γονείς φαρμακοποιούς για να συστεγαστούν και τελικά να κρατήσουν την επιχείρηση- δυσκολεύονται να βρουν θέση για να ανοίξουν φαρμακείο. Αλλά και όταν το καταφέρουν, τους περιμένει μια τεράστια γραφειοκρατία.

Έπειτα, πέρα από την όποια επιστημονική γνώση, δεν έχουν την απαραίτητη κατάρτιση για να λειτουργήσουν με επάρκεια στο εμπορικό κομμάτι της δουλειάς με αποτέλεσμα πολλές φορές να πληρώνουν ακριβά έως ότου αποκτήσουν την ανάλογη εμπειρία.

Η Κωνσταντίνα Καραπαναγιωτίδου, νέος άνθρωπος με όρεξη για γνώση και δουλειά, στη συνέντευξη που ακολουθεί και πάρθηκε στο μόλις δύο… ημερών -τότε- φαρμακείο της στο Όλβιο της Ξάνθης, αναδείχνει τα προβλήματα και τις δυσκολίες του νέου συναδέλφου.

Ταυτόχρονα με ενθουσιασμό αλλά και περίσκεψη μοιράζεται μαζί μας τη φρέσκια ματιά της για το επάγγελμα.

(στη φωτογραφία η Κωνσταντίνα Καραπαναγιωτίδου -αριστερά- με την αδερφή της Δέσποινα, τελειόφοιτη Φαρμακευτικής)

Ποια ήταν τα βήματα για την προετοιμασία σου να ανοίξεις φαρμακείο;

Η προετοιμασία για το άνοιγμα του φαρμακείου είχε απίστευτη γραφειοκρατία. Πολλά χαρτιά, πολύ τρέξιμο στις υπηρεσίες. Έπειτα είχα να ψάξω να βρω μέρος για να το ανοίξω, και με το Όλβιο στάθηκα τυχερή γιατί πλέον δεν είναι εύκολο να βρεις μέρος που να πληροί τα κριτήρια για να ανοίξεις φαρμακείο -αν δεν είσαι παιδί φαρμακοποιού. Ψάξαμε, δηλαδή, και με τη βοήθεια των γονιών μου και σε άλλες πόλεις εκτός νομού, κι αυτό ήταν κάτι που με δυσκόλεψε, αλλά τελικά όλα πήγαν καλά. Το επόμενο βήμα ήταν να κατασκευαστεί το φαρμακείο, το οποίο έγινε από την αρχή με δικά μου σχέδια.

Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να δίνονται ευκαιρίες σε όλους τους νέους για να πετύχουν στο φαρμακευτικό επάγγελμα, το οποίο δεν θα πρέπει να είναι «κληρονομικό», γιατί πολλές φορές υπάρχουν και παιδιά που αναγκαστικά το ακολουθούν μετά από πίεση των φαρμακοποιών γονιών τους, για να μπορέσουν να αναλάβουν μετά το φαρμακείο. Αυτό ήταν και ένα παράπονο που είχαμε κάποιοι συμφοιτητές που δεν είχαμε γονείς φαρμακοποιούς. Μας απασχολούσε έντονα και αναρωτιόμασταν τι θα γίνει όταν τελειώσουμε τις σπουδές.

Θεωρούσαμε ότι είναι πιο ευχάριστο να είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες. Υπήρχαν και άλλοι που ήθελαν να κάνουν μεταπτυχιακά και να δουλέψουν μετά στο πανεπιστήμιο, οι περισσότεροι όμως αποσκοπούσαμε σε αυτό, στο να ανοίξουμε φαρμακείο, γιατί μας φαινόταν ότι η δουλειά θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα.

Ναι είχαμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε να γίνουμε φαρμακοποιοί φαρμακείου, βιομηχανίας ή νοσοκομειακοί.

Ναι, έχω κάνει επιπλέον εξειδίκευση στα καλλυντικά και στη διατροφή, που πιστεύω ότι θα μου φανεί πολύ χρήσιμη στη σταδιοδρομία μου ως φαρμακοποιός.

Πάντα είχα πολύ καλή εικόνα για το φαρμακείο και τους φαρμακοποιούς, γι’ αυτό και ακολούθησα το επάγγελμα. Μου άρεσε η δουλειά, το περιβάλλον, ο κόσμος, ο τρόπος ζωής γενικά. Το έβλεπα ευχάριστο.

Έτυχε να έχουμε και αρκετούς γνωστούς μας φαρμακοποιούς και έτσι είχα επαφή με το πώς λειτουργούν. Και πιστεύω ότι είναι ένα πολύ καλό επάγγελμα για τη γυναίκα, γιατί δυστυχώς η γυναίκα δυσκολεύεται να βρει δουλειά σε κάποιους άλλους τομείς.

Είμαι ευχαριστημένη από τις γνώσεις που έχω πάρει από το πανεπιστήμιο και νομίζω ότι έχω μια καλή επιστημονική βάση για την άσκηση του επαγγέλματος. Εννοείται πως με το πέρασμα του χρόνου, τη δουλειά και την εμπειρία ανακαλύπτεις και μαθαίνεις συνεχώς καινούργια πράγματα για την επιστήμη σου. Η γνώση δεν σταματάει ποτέ.

Όχι, ιδιαίτερα. Σε πολύ μικρό ποσοστό. Επειδή όμως θέλω να γίνονται όλα υπεύθυνα και σωστά, φροντίζω να είμαι πάντα πολύ προσεκτική.

Πιστεύω ότι η εκπαίδευση και η επιμόρφωση δεν σταματάει ποτέ και γι’ αυτό απ’ όσο ξέρω γίνονται και διάφορα σεμινάρια.

Ναι. Γιατί όχι; Μου αρέσει πολύ αυτή η ιδέα. Σίγουρα θα συμμετείχα
σε κάτι τέτοιο.

Στο ζήτημα της συμβουλής στον ασθενή, πού θα ανέτρεχες για να βρεις πληροφόρηση, σε βιβλία, internet ή έντυπα και περιοδικά;

Όταν ο γιατρός έχει συνταγογραφήσει ένα συγκεκριμένο φάρμακο, εκτελώ ακριβώς ό,τι λέει η συνταγή του. Εάν ο πελάτης μου μού ζητήσει συμβουλή για κάτι άλλο, τότε ανατρέχω στο πρόγραμμα του φαρμακείου και μετά στα πανεπιστημιακά βιβλία της σχολής, στη Φαρμακοποιία ή στη Φαρμακολογία και ακόμη θα συνεργαζόμουν με ένα παλαιότερο και έμπειρο συνάδελφο.

Εννοείται! Πάντα, όταν θέλω να ψάξω ένα καινούργιο φάρμακο, μπαίνω στο internet και όχι μόνο. Εξάλλου είμαι «κολλημένη» με την τεχνολογία από μικρή. Θέλω τα καλύτερα, θέλω να τα έχω όλα.

Όχι πολύ, αλλά με ενδιαφέρει να ασχοληθώ. Για την ώρα μαθαίνω για τα φάρμακα που αλλάζουν από τα έντυπα που μου φέρνουν από τη φαρμακαποθήκη του Συνεταιρισμού της Ξάνθης όπου και ανήκω.

Για να πω την αλήθεια, όχι σπουδαία πράγματα. Βασικά οι γνώσεις μου όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι είναι κυρίως ό,τι έχω ακούσει από συναδέλφους. Χρειάζεται ακόμη να μάθω πολλά πάνω σε αυτά.

Το νόμιμο ποσοστό σύμφωνα με τις οδηγίες που έχω και αυτά που ξέρω από την πρακτική μου εξάσκηση.

Αν υπάρχουν, θα ήθελα πάρα πολύ να τα παρακολουθήσω γιατί σε αυτόν τον τομέα κάθε νέος φαρμακοποιός χρειάζεται ενίσχυση όταν ξεκινάει.

Μου αρέσουν πολύ τα φαρμακεία της Ιταλίας. Έχουν και εμφάνιση και λειτουργικότητα. Συνδυάζουν και το παραδοσιακό και το μοντέρνο. Μου αρέσει η νοοτροπία τους, και κυρίως η θέλησή τους για δημιουργία. Αλλά τώρα και εδώ είναι όλο και καλύτερα.

Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να ξεκινήσω να ασχολούμαι με αυτά. Είναι νωρίς ακόμη. Αλλά θα ενημερωθώ σίγουρα.

Βεβαίως ό,τι είναι στη λίστα και μετά από παραγγελία του πελάτη μου.

Ως φαρμακοποιοί πρέπει να προσπαθούμε να κατευθύνουμε τους ασθενείς σωστά στον τρόπο λήψης του φαρμάκου τους και να τους υποδεικνύουμε το σωστό σε περίπτωση που ζητήσουν κάτι λάθος. Να τους πείθουμε για διάφορα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της καλής υγείας τους, και φυσικά να είμαστε πάντα ευγενικοί και χαμογελαστοί όταν τους εξυπηρετούμε.

Δεν ξέρω με ποιο τρόπο θα μπορούσε να υλοποιηθεί, αλλά αυτό που θα ήθελα να προσφέρουμε σαν σύλλογος είναι δωρεάν φάρμακα σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη και δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά, αλλά και σε ιδρύματα, γηροκομεία κτλ.

Βεβαίως σε συνεργασία με τους γιατρούς πολλά μπορούμε να προσφέρουμε. Για το κάπνισμα απ’ ό,τι ξέρω ψηφίζεται νόμος. Στην Ελλάδα δεν μου φαίνεται εύκολο να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο. Τέτοιες παρεμβάσεις δεν γίνονται εύκολα δεκτές από τους Έλληνες, σε αντίθεση με το εξωτερικό όπου όλοι οι νόμοι τηρούνται και οι άνθρωποι είναι πιο δεκτικοί στην πρόληψη και στις καινούργιες ιδέες.

Συμμετέχω ως μέλος του συλλόγου αλλά δεν ξέρω αν θα έχω άλλες δραστηριότητες μέσα σ’ αυτόν, προς το παρόν αρκεί αυτό.

Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ.