Ένας νέος συνάδελφος προτείνει να συνεργαστούμε όλοι μαζί για ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του κλάδου και κάνει έκκληση "σε όλους αυτούς που έχουν τα μέσα να προωθήσουν το μήνυμα για ένα όσο πιο πλατύ διάλογο με όλους τους φαρμακοποιούς".
Η επιστολή
"Αφού ο προβληματισμός άνοιξε, αφού η ένδεια ιδεών είναι προφανής, αφού η αναγκαιότητα επεξεργασίας θέσεων και προτάσεων είναι επιτακτική, ας ανοιχτεί ένας διάλογος σε πλατύτερη βάση. Ο Π.Φ.Σ., όλοι οι φαρμακευτικοί σύλλογοι, όλα τα φαρμακευτικά sites και blogs ας ανοίξουν ένα διάλογο με όσο δυνατόν περισσότερους φαρμακοποιούς. Ας καθοριστούν ερωτηματολόγια που θα μπορείς να απαντάς για το φαρμακείο του αύριο. Ας ζητηθούν οι γνώμες, οι προτάσεις. Ας μπει ένα χρονοδιάγραμμα 2, 3, 6 μηνών για να ολοκληρωθεί και μετά ας επεξεργαστούμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του κλάδου. Στο πλαίσιο αυτής της ιδέας καταθέτω μερικές σκέψεις και προτάσεις και καλώ όλους τους συναδέλφους που έχουν κάτι να πουν επιτέλους να το πουν.
Μπορούμε να σώσουμε 12000 φαρμακεία; Μπορούμε να επιστρέψουμε στο μοντέλο του 2009; Μπορούμε να έχουμε φαρμακεία με 80% του τζίρου από ασφαλιστικά ταμεία;
Όταν η εποχή αλλάζει οι δεινόσαυροι πεθαίνουν. Πεθαίνουν γιατί δεν μπορούν να προσαρμοσθούν. Η ζωή όμως συνεχίζεται. Αυτό πρέπει να βρούμε – αυτό πρέπει να αναλύσουμε – γι? αυτό πρέπει να παλέψουμε.
Λύσεις εταιρειών 1000 φαρμακείων που ακούστηκαν ή λύσεις που θα πάρουμε από καθηγητές είναι ακόμη μια φορά ένας δοκιμασμένος τύπος για να μη γίνει τίποτα. Και φαρμακεία θα κλείσουν και φαρμακοποιοί θα χάσουν τη δουλειά τους. Θα πεθάνουν επαγγελματικά όσοι δεν δουν τα νέα δεδομένα. Δυσάρεστο στα αυτιά;
Πριν φύγουμε τελείως για τα σπίτια μας και ο σώζων εαυτόνσωθήτω (γιατί αυτό θα γίνει σε λίγο, μα πολύ λίγο καιρό) μπορούμε ακόμη να έχουμε συλλογική δράση. Συλλογική δράση όμως σε ρεαλιστικούς στόχους. Να ανοίξει χώρους για τους ικανούς. Να απαλλάξει από τη περιττή γραφειοκρατία και να δώσει τη δυνατότητα σε ανθρώπους με όρεξη, γνώσεις και ικανότητες να δουλέψουν στον τομέα που ονειρεύτηκαν.
Για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να δούμε ποιο θα είναι το φαρμακείο του 2015. Μεσαία ή μεγάλη μονάδα με διευρυμένο ωράριο, πολλαπλές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας και με τέσσερις ή πέντε εργαζόμενους φαρμακοποιούς. Κάτι σαν μικρό ή μεγάλο drug store; Αν αυτό σημαίνει ότι θα διαθέτει πολλαπλά τμήματα από καλλυντικά μέχρι ομοιοπαθητικά και ορθοπεδικά, ναι. Αν σημαίνει ότι θα έχει πλήρες εξοπλισμένο εργαστήριο με δυνατότητες παρασκευής σκευασμάτων ή ότι κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να εξειδικεύεται σε κάποιο τομέα, ναι θα είναι έτσι.
Πώς μπορεί να ξεκινήσει αυτό; Μα με συνενώσεις φυσικά. Όχι όμως με εταιρείες ειδικού τύπου αλλά με συνενώσεις 4 ή 5 φαρμακείων που ήδη προβλέπονται και που οι συνέταιροι μπορούν να βρουν κοινή γλώσσα συνεργασίας και τρόπου δουλειάς. Επιλέγεις τους ανθρώπους και βρίσκεις κοινή γλώσσα. Τι χρειάζεται; Ένα μικρό σπρώξιμο. Ευνοϊκούς φορολογικούς συντελεστές και κάποια δέσμευση ότι εκεί που κλείνει ένα φαρμακείο δεν ανοίγει άλλο πριν περάσουν 10 χρόνια. Δύσκολο; Ποιο εύκολο από την εταιρεία ειδικού τύπου. Όταν ξέρεις –και αυτό δεν αλλάζει– ότι τα ταμεία δεν πρόκειται πλέον να ξοδεύουν τόσα χρήματα που σε συντηρούσαν, πρέπει να βρεις και νέους τομείς δραστηριότητας, ώστε να καλύψεις το κενό. Δεν μπορείς να κλαις γιατί θα κλείσει το φαρμακείο στην ?νω Μουσουνίτσα και οι κάτοικοι εκεί δεν θα έχουν φαρμακείο. Ήταν σε όλους γνωστό ότι ο πληθυσμός δεν επαρκούσε για να συντηρήσει ένα φαρμακείο και το εισόδημα του φαρμακοποιού συμπληρωνόταν από άδηλους πόρους. Δεν πρόκειται να παραμείνουν 5 φαρμακεία στο Αιτωλικό των 4000 κατοίκων. Μπορούν και δυο να κάνουν την ίδια δουλειά. Τα πέντε υπάρχουν απλά για να βρίσκουν δουλειά 5 φαρμακοποιοί. Από πού πρέπει να ξεκινήσουμε; Ποια πρέπει να είναι η πρώτη μας προσπάθεια; Δεν υπάρχει χρόνος για πρώτη και για δεύτερη. Όλα μαζί πρέπει να γίνουν. Οι συνενώσεις με τη κάθαρση. Οι άυλες συνταγές και η κατάργηση του «συνταγογράφου» ιατρού μαζί με τη κατοχύρωση του φαρμακείου σαν κέντρου πρωτοβάθμιας φροντίδας.
Η κάθαρση του κλάδου. Ίσως αν είναι να ξεκινήσουμε από κάτι, να είναι αυτό το κάτι. Δεν μπορείς να προγραμματίσεις τίποτα, όταν τον κλάδο τον λυμαίνονται κλέφτες. Σκληρό και απόλυτο; Μπορείς να συνεργαστείς με ένα τέτοιο τύπο; Μπορείς να συμβιώσεις με ένα αρπακτικό δίπλα σου; Μπορείς να επιβιώσεις όταν ανταγωνίζεσαι κάποιον που παίζει χωρίς κανόνες; Είναι λίγοι αυτοί; Είναι πολλοί; Ας τους βρούμε και ας τους κόψουμε τους δρόμους της απάτης και της κλεψιάς. Πραγματικά θα αλλάξει όλο το τοπίο, αν πετύχουμε στο τομέα αυτό.
Κλείνοντας κάνω έκκληση σε όλους αυτούς που έχουν τα μέσα να προωθήσουν το μήνυμα για ένα όσο πιο πλατύ διάλογο με όλους τους φαρμακοποιούς. Η συμμετοχή θα φέρει τις λύσεις. Πάρτε μέρος, εκφράστε την ιδέα, την πρόταση, πέστε αυτό που πιστεύετε ότι είναι σημαντικό για τη διάσωση του ελληνικού φαρμακείου.
Αιτωλικό 09/04/2013
Σοφοκλής Πολυχρονιάδης»
Πηγή: mypharm.gr