«Το μέλλον των αλυσίδων φαρμακείων στην Ε.Ε.»

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από ανώτατους αξιωματούχους της Κομισιόν, στο πλαίσιο της εναρμόνισης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού των φαρμακευτικών υπηρεσιών στον χώρο της Ένωσης, εξετάζεται σοβαρά από τις Επιτροπές Ανταγωνισμού και Υγείας της Ε.Ε. το ενδεχόμενο να προταθούν στο άμεσο μέλλον ρυθμίσεις που θα αφορούν το καθεστώς αδειοδότησης των Φαρμακείων ιδιοκτησίας Ανωνύμων Εταιρειών της Μεγάλης Βρετανίας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσανατολίζεται, σε πρώτη φάση, να αποστείλει αυστηρές συστάσεις προς τις Αρχές της χώρας αναφορικά με την απροθυμία τους να εναρμονίσουν το καθεστώς Αδειοδότησης των Φαρμακείων με το σκεπτικό των σχετικών με το θέμα αποφάσεων που έλαβε πρόσφατα το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, και το οποίο πρακτικά προτείνει την απαγόρευση της ιδιοκτησίας και διαχείρισης Φαρμακείων από Ανώνυμες Εταιρίες.

Το βέβαιο είναι ότι οι πιέσεις από την πλευρά των Βρυξελλών προς αυτή την κατεύθυνση θα ενταθούν, εφόσον δεν προκύψει συμβιβαστική λύση στο θέμα στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, κάτι που θα συμπαρασύρει και τον τωρινό φαρμακευτικό προσανατολισμό κυβερνήσεων στις ελάχιστες αυτές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (3 στον αριθμό) οι οποίες έχουν εμφανίσει πρόθεση να διαφοροποιηθούν από την πάγια ευρωπαϊκή πεπατημένη στο θέμα για να μιμηθούν το υπό αμφισβήτηση αγγλοσαξωνικό μοντέλο.

Οι λόγοι που οδήγησαν σε μία τέτοια εξέλιξη, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, είναι η μονομερής παρέκκλιση της Μεγάλης Βρετανίας από το ρυθμιστικό καθεστώς της Φαρμακευτικής Αγοράς που ισχύει στο σύνολο σχεδόν των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε. (όπου τα Φαρμακεία υπόκεινται σε υγειονομικές ρυθμίσεις για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος) καθώς και οι ανησυχίες που εγείρονται από τις Υγειονομικές Αρχές των χωρών του συνόλου της Ένωσης αναφορικά με την ασφάλεια και την απρόσκοπτη προσβασιμότητα των ασθενών σε φάρμακα και ευπαθή προϊόντα υγείας.

Η παραπάνω εξέλιξη είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει αντιδράσεις από μεγάλες πανευρωπαϊκές εταιρείες του χώρου που, αν και έχουν την έδρα τους εκτός Μεγάλης Βρετανίας, στον τομέα των Αλυσίδων Φαρμακείων έχουν πρακτικά περιοριστεί να δραστηριοποιούν Αλυσίδες Φαρμακείων σχεδόν αποκλειστικά στη χώρα αυτή.

Οι μεγάλοι αυτοί επιχειρηματικοί κολοσσοί ανησυχούν πλέον ότι η ενδεχόμενη μετακύλιση της ιδιοκτησίας των Φαρμακείων τους από τους ίδιους προς ανεξάρτητους πιστοποιημένους φαρμακοποιούς, η οποία συζητείται έντονα τον τελευταίο καιρό στους διαδρόμους των Βρυξελλών, θα θίξει την κερδοφορία τους εν μέσω κρίσης και θα τις απομονώσει στον τομέα αυτό ακόμα περισσότερο απ’ ότι είναι σήμερα.

Σύμφωνα μάλιστα με τα λεγόμενα στελέχους μεγάλης εταιρείας του χώρου, ο θεσμός των Αλυσίδων Φαρμακείων δυστυχώς δείχνει πλέον να μοιάζει με «επιχειρηματική επιλογή μάταιων προσδοκιών», κάτι που σημαίνει ότι η νέα απειλή της νομοθετικής απαγόρευσής του πανευρωπαϊκά προσανατολίζει τις εταιρείες, οι οποίες σημειώνεται ότι ασκούν και πλήθος άλλων δραστηριοτήτων στον τομέα της υγείας, προς την πλήρη αναθεώρηση των επιχειρηματικών πλάνων τους για το μέλλον και στη σταδιακή απαγκίστρωσή τους από τέτοιου είδους πρωτοβουλίες.

Σε ερώτηση για το αν προτίθενται οι ενδιαφερόμενες εταιρείες να επανέλθουν στο θέμα σε κάποια άλλη ευνοϊκότερη χρονική συγκυρία στο μέλλον, εξέφρασε την εκτίμησή του ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες πλέον είναι μάλλον απίθανο να υπάρξει ποτέ τέτοια στον συγκεκριμένο χώρο,κάτι που δεν αφήνει πια περιθώρια για συνέχιση των όποιων επιχειρηματικών πλάνων προς αυτή την κατεύθυνση.

Υπενθυμίζεται ότι η πρόθεση ίδρυσης Αλυσίδων Φαρμακείων και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. πλην της Μεγάλης Βρετανίας έχει δώσει μέχρι σήμερα μηδαμινά αποτελέσματα, παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν, ενώ η πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και το υπάρχον ρυθμιστικό πλαίσιο της Φαρμακευτικής Αγοράς της Ηπείρου πρακτικά έθεσαν οριστικό τέλος στο θέμα.

(Σημ: Σε σύνολο 440.000 Φαρμακείων στο έδαφος της Ε.Ε., στην κυριότητα Ανωνύμων Εταιρειών βρίσκονται μόνο 6.000 χιλιάδες (ποσοστό μικρότερο του 1,4% του συνόλου η συντριπτική πλειοψηφία αυτών σε ποσοστό άνω του 90% στη Μεγάλη Βρετανία), και 2.000 σε άτυπο διαχειριστικό έλεγχο μεγάλων χονδρεμπορικών εταιριών (ποσοστό μικρότερο του 0,5% του συνόλου) (στ: PGEU)).