Το ελληνικό παράδοξο με τα φάρμακα

Η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη μειώνεται και θα μειωθεί περισσότερο τα επόμενα χρόνια ως μνημονιακή υποχρέωση της χώρας, η πραγματική δαπάνη ωστόσο εκτιμάται ότι για άλλη μία φορά θα ξεφύγει του προϋπολογισμού… Οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες –ως γνωστόν– καλούνται να καλύψουν τη διαφορά αυτή, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στις καινοτόμες θεραπείες. Παρόλα αυτά, η πρόσβαση στα φάρμακα παραμένει καλή για τους Έλληνες πολίτες...

Αναλυτικά, σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου 4346/2015 η ενδονοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη έχει καθοριστεί στα 570 εκατομμύρια ευρώ για το 2016, στα 550 εκατ. ευρώ για το 2017 και στα 530 εκατ. ευρώ για το 2018, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Ωστόσο, οι φαρμακευτικές εταιρείες υποστηρίζουν ότι συνολικά για το 2016 η πραγματική δαπάνη θα ανέλθει στα 853 εκατ. ευρώ, δηλαδή 49,6% (283 εκατ. ευρώ) υψηλότερα από το όριο του κλειστού προϋπολογισμού και 16,2% υψηλότερα από τη δαπάνη του 2015. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο προϋπολογισμός του 2016 αρκεί για την κάλυψη των αναγκών μόνο των οκτώ πρώτων μηνών του έτους.

Το ελληνικό παράδοξο

Μέσα σε αυτό το δυσμενές τοπίο, παρατηρείται το εξής παράδοξο: οι Έλληνες εξακολουθούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση στο φάρμακο και ειδικά σε καινοτόμες θεραπείες σε σύγκριση με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση, σύμφωνα με τον καθηγητή του Τομέα Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), Νίκο Μανιαδάκη.

«Όλα τα συστήματα Υγείας χαρακτηρίζονται από σπατάλη, εκτός ίσως από αυτό της Αυστραλίας και της Ελβετίας. Η Ελλάδα όμως κατείχε τη δεύτερη θέση πανευρωπαϊκά, προ κρίσης, καθώς δαπανούσε 23 δισ. ευρώ, δηλαδή το 10% του ΑΕΠ της για τον τομέα της Υγείας» εξηγεί ο κ. Μανιαδάκης.

Ωστόσο, ο Αθανάσιος Βοζίκης, επίκουρος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά συμπληρώνει ότι «από το 2009 έως το 2014, μειώθηκε η δημόσια χρηματοδότηση στην Υγεία, αυξήθηκε κατά 132% το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων και κατά 25% η επιβάρυνση των φαρμακευτικών εταιρειών μέσω των rebate και clawback».

Τι προτείνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες

Συγκεκριμένα, προτείνουν:

• σταθερή ενδονοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη στα 750 εκατ. ευρώ για την επόμενη τριετία
• αμιγώς νοσοκομειακά φάρμακα και φάρμακα για νοσηλευόμενους στο νοσοκομειακό προϋπολογισμό
• εξαίρεση των αντιρετροϊκών, των αυξητικών ορμονών και των αιμοποιητικών παραγόντων ξεχωριστό προϋπολογισμό για τους πρόσφυγες και τους ανασφάλιστους
• εξαίρεση της νοσοκομειακής δαπάνης από το καθεστώς ΦΠΑ
• υπολογισμός clawback από το σύνολο της αποζημιούμενης και πραγματικής δαπάνης και όχι σε κάθε κανάλι διανομής ξεχωριστά (νοσοκομεία και ΕΟΠΥΥ).

«Επιπλέον, θα πρέπει να προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις, όπως η αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων, ώστε μακροπρόθεσμα να φτάσει στο 60% της αγοράς, η σωστή διαχείριση των διαθέσιμων πόρων βάσει αποτελεσματικότητας στη λογική της επένδυσης και όχι της δαπάνης, η σύσταση της Επιτροπής Αξιολόγησης της Τεχνολογίας Υγείας, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, και η επέκταση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης συνδυαστικά με τα Μητρώα Ασθενών» σημειώνει ο κ. Μανιαδάκης.