Το ελληνικό ιδιωτικό φαρμακείο και η πρωτοβάθμια περίθαλψη

Από το φαρμακείο της «γειτονιάς» στο φαρμακείο του «μέλλοντος»!

ή

Από που πάνε για το μέλλον;...

Από τη... στασιμότητα;

Από τη... σήψη;

Με την όπισθεν... με τις σούζες... του Πανελλήνιου!

Το φαρμακείο και ο φαρμακοποιός-επαγγελματίας, με τα ειδικά προσόντα, τα επιστημονικά εφόδια και τις ειδικές γνώσεις για το φάρμακο – διαφορετικά βέβαια από αυτά των γιατρών, αλλά οπωσδήποτε συμπληρωματικά– μπορούν να στηρίξουν την Πρωτοβάθμια Περίθαλψη στη χώρα, αλλά με αυστηρούς όρους ενίσχυσης και επαναβεβαίωσης του θεσμικού τους ρόλου, κατάργησης τώρα των μέχρι σήμερα αντισυνταγματικά και αντιδημοκρατικά νομοθετημένων ρυθμίσεων που σβήνουν από τον υγειονομικό επαγγελματικό χάρτη της χωράς την ενεργή παρουσία και χρήσιμη δραστηριότητα του ελληνικού φαρμακείου, αυτού που έχει βαφτιστεί ως φαρμακείο της γειτονιάς (όρος εφευρεθείς και όχι θεσμικός) και απαξιώνουν συνολικά το φαρμακοποιό ιδιοκτήτη, είτε είναι οικονομικά ισχυρός είτε όχι. Απαξιώνουν την αδιάκοπη, ακούραστη, συνεχή και χωρίς ιδιαίτερα προνομία πρόσφορα του στο δημόσιο σύστημα υγείας και στο σύνολο των πολιτών της χώρας!

Το φαρμακείο, είτε έχει έδρα τη γειτονιά, το κέντρο των πόλεων, την περιφέρεια ή οποιοδήποτε απομακρυσμένο χωριό της επικρατείας, συνταγματικά επιτελεί έναν, τον ίδιο και μοναδικό σκοπό της διαχείρισης και διακίνησης του φάρμακου, την πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα, προσαρτημένο στο δημόσιο σύστημα υγείας ως ο μοναδικός χώρος που αποδίδει το φάρμακο στους πολίτες και παρέχει υγειονομική φροντίδα!

Το μοναδικό κατάστημα κατηγορηματικά και απαρέγκλιτα του αδειούχου, ιδιοκτήτη φαρμακοποιού που είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην εγγυημένη και υπεύθυνη παροχή πρωτοβάθμιων υγειονομικών υπηρεσιών, παράλληλα με τη χορήγηση του φάρμακου της κοινωνικής ασφάλισης!

Ό,τι αφορά την κάλυψη της φαρμακευτικής περίθαλψης των πολιτών, ασφαλισμένων και ανασφάλιστων, άπορων και μεταναστών, απορρέει από το χάρτη των δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την εγγύηση για την υγειονομική ασφάλιση και ασφάλεια, την πρόσβαση των πολιτών στα συστήματα υγείας των χωρών-μελών της. Την εγγύηση για την ποιότητα της παρεχόμενης υγειονομικής φροντίδας. Την εγγύηση για την οικονομική υποστήριξη των συστημάτων υγείας.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αναζητήσουμε και να διεκδικήσουμε το μελλοντικό ρόλο του ελληνικού φαρμακείου, τη συνταγματική του παρουσία, τη θεσμική του ισχύ και υπεροχή απέναντι σε οποιονδήποτε εξωθεσμικό επενδυτή, τυχοδιωκτικό παράγοντα κέρδους και προσωπικού οικονομικού οφέλους και αντικοινωνικής δράσης!

Η υπόθεση της διανομής του φαρμάκου και ειδικά ο ρόλος του ιδιωτικού φαρμακείου είναι τμήμα αναπόσπαστο και καθοριστικό στη χάραξη και εξέλιξη των φαρμακευτικών πολιτικών του κράτους. Μέσα από τις καταιγιστικές αλλαγές, τις πολύμορφες και σύνθετες, πολλές φορές ύποπτες ανακατατάξεις και αναθέσεις, τις νέες κατηγοριοποιήσεις στην παροχή υπηρεσιών υγείας, ο ρόλος αυτός του φαρμακείου παραγκωνίζεται, υποβαθμίζεται, περιφρονείται.

Οι διάφοροι νόμοι για τις εξαγωγές παραγόμενων και μη φαρμάκων μέσω χονδρεμπορίου φαρμακαποθηκών και εταιρειών μέχρι σήμερα δημιουργούν «κενά» τα οποία τροφοδοτούν σοβαρότατες σε μέγεθος οικονομικές παραβάσεις σχετιζόμενες άμεσα με την συνταγογράφηση! Ο ανταγωνισμός ισχυρών οικονομικών κέντρων του παγκοσμίου κεφαλαίου, η μεθοδευμένη ανάθεση σε ιδιωτικούς εξωθεσμικούς οικονομικούς παράγοντες κάθε ελέγχου και διαχείρισης υπηρεσιών υγείας, η αθρόα και πολλές φορές μη ασφαλής διακίνηση προϊόντων οδήγησαν, μαζί με την ελαχιστοποίηση των δαπανών, σε ολοσχερή απορρύθμιση και υποβάθμιση τη δημόσια υγεία, η οποία τελεί υπό διάλυση!

Το άνοιγμα της συζήτησης από το κράτος και την τρόικα για την απελευθέρωση των καναλιών διακίνησης των φαρμάκων πάγκου ή αλλιώς μη συνταγογραφούμενων είναι τουλάχιστον ύποπτο.

Το φαρμακείο είναι μια πόρτα εισόδου στην πρόσβαση των υπηρεσιών υγείας!

Τις υπηρεσίες υγείας δικαιούνται να τις απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι... Ο αγώνας, το ενδιαφέρον μας για την αύξηση των δαπανών στην υγεία, την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, χωρίς τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση της νοσοκομειακής, η καθολική συμπαράταξη σ? αυτό το στόχο αποτελεί σήμερα για κάθε μέλος του υγειονομικού χώρου, φυσικό ή επαγγελματικό, προτεραιότητα ανθρώπινης υπεροχής και αξιοπρεπείας! Με όλα αυτά τα δεδομένα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και γύρω από ένα κοινό ενιαίο άξονα οικονομικών, επιστημονικών συνταγματικών συμφερόντων, θα αναζητήσουμε λύσεις διεξόδου, βέβαια όχι από την κρίση, όπως λέγεται, αλλά προς την κατεύθυνση μιας σταθερής δυναμικής επανεκκίνησης χωρίς προκριματικούς όρους και επικίνδυνους ανταγωνισμούς μεταξύ μας, αλλά με τη συμμετοχή του συνόλου των φαρμακείων για τη διάσωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού!

Διαχείριση και διανομή όλων των φαρμάκων από το φαρμακείο!

Η συζήτηση για την επαναφορά των ΦΥΚ στο φαρμακείο

Να διερευνήσουμε τις προθέσεις του κράτους, όλων των εμπλεκόμενων στην αλυσίδα, του χονδρεμπορίου, των εταιρειών, των συνεταιρισμών, και να διαπιστώσουμε τους σκοπούς τους, οι οποίοι θα πρέπει να είναι στην ίδια κατεύθυνση με τους δικούς μας ή να μην συγκρούονται. Να διεκδικήσουμε νομοθετημένες εγγυήσεις για ένα σταθερό καθεστώς συμβατικών υποχρεώσεων στο οποίο θα κινδυνεύει η απρόσκοπτη διακίνηση, αλλά και δεν θα απειλείται με πτώχευση το φαρμακείο!

Και ενώ οι ανάγκες του κόσμου αυξάνονται σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών από το φαρμακείο, εμείς χρειαζόμαστε σταθερότητα, νομοθετημένη και εγγυημένη, για να προγραμματίζουμε τις όποιες επενδύσεις, δεσμεύσεις κεφαλαίων, είτε ιδίων είτε από δανεισμό, για τους περισσότερους.

Η φαρμακευτική περίθαλψη και η χορήγηση του φαρμάκου στηριζόμενη στη σύμβαση με το κράτος, υποχρεωτικά και αποκλειστικά από το φαρμακείο, δεν θα έπρεπε να είναι το μέσον που να δημιουργεί συνθήκες άνισου, αθέμιτου και μη υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των συμβεβλημένων φαρμακείων σε όλη την επικράτεια και επιπλέον να τα διαχωρίζει σε ικανά και μη, να καλύπτουν τις ανάγκες των ασφαλισμένων στην εκτέλεση εντολών.

Να σταματήσει ο ΠΦΣ το παραλήρημα της προστατευόμενης, επιλεκτικής επιχειρηματικότητας και όποιος άλλος παράγοντας, κρατικός, ΕΟΠΥΥ και κάθε εμπλεκόμενος, να σκέφτεται και περισσότερο να δρα με αυτή την ιδεολογία, γιατι είναι αντιδημοκρατική, αντεθνική και επικίνδυνη!

Ο ΠΦΣ να συνταχτεί τώρα (έπρεπε να το είχε πράξει χτες) με το συμφέρον για το μέλλον του ελληνικού φαρμακείου και όχι για το φαρμακείο του μέλλοντος! ?ραγε τίνος θα είναι, σε ποιoν θα ανήκει; Να αναλάβει τώρα (χτες όφειλε να το είχε κάνει) νομοθετικές πρωτοβουλίες (για μεγάλα θεσμικά θέματα, για τη νομοθέτηση των συνενώσεων και την επαναφορά της δυνατότητας μεταφοράς, αλλαγής έδρας των φαρμακείων σε όλη την επικράτεια) με ταχύτητα μπροστά, όχι με την όπισθεν και με εντυπωσιακές σούζες!

Η ισορροπία που είναι αναγκαίο να επιτευχθεί στη φαρμακευτική περίθαλψη είναι και ο μοναδικός ισχυρός παράγοντας που θα επέτρεπε σε πρώτη φάση την έξοδο της πλειοψηφίας των φαρμακείων από την κόκκινη ζώνη, από το μάτι του κυκλώνα, και την είσοδό τους σε πορεία ανάπτυξης και συνέχειας του ρόλου τους αλλά και επιβίωσής τους μέσα από τις συνταγματικά κατοχυρωμένες νέες μεγάλες μονάδες συνενωμένων και ατομικών φαρμακείων!

Τα φαρμακεία, όπως κάθε επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη, και ειδικά στις συνθήκες διάλυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, χρειάζονται ένα ελάχιστο σταθερό καθεστώς για να προγραμματίζουν κάθε δραστηριότητα που θα εξυπηρετεί την απρόσκοπτη συνεισφορά τους στη σύμβαση με το κράτος.

Οι συνεταιρισμοί φαρμακοποιών σε όλη την επικράτεια να αποτελέσουν όχι μόνο την ασπίδα, αλλά και το δόρυ στη μετωπική σύγκρουση που αυτή τη χρονική στιγμή διεξάγουν τα φαρμακεία με τα ποικίλα εποφθαλμιούντα και επικίνδυνα συμφέροντα!