Τα φαρμακεία στο σταυροδρόμι

Βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά την έναρξη του τυφώνα των παρεμβάσεων λόγω «κρίσης». Μοιάζει με αιώνα. Αλλά επειδή βρισκόμαστε στην ομορφότερη (για εμένα) χώρα του κόσμου, καλοκαίρι, το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια.

Το περιβάλλον μας σήμερα βρίσκεται σε ανισορροπία. Ό,τι μας έμαθαν από παιδιά, ο σεβασμός στον διπλανό, η προσπάθεια να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, η γνώση σαν κλειδί για ένα καλύτερο αύριο, μέσα σε λίγα χρόνια εξωθήθηκαν στο περιθώριο. Σήμερα δίνουν τη θέση τους στην εκμετάλλευση του διπλανού, στην προσπάθεια να γινόμαστε αρπακτικότεροι, στο χρήμα μόνο του σαν κλειδί για ένα καλύτερο αύριο.

Η αλλαγή αυτή στη συνείδηση χειροτέρευσε τη ζωή μας σε όλα. Η Αγορά είναι μια τυφλή μηχανή. Αποτελεσματική μεν, αλλά, ενώ επεκτείνει τη λειτουργία της όλο και περισσότερο, η ζωή των ανθρώπων γίνεται ολοένα και χειρότερη.

Τώρα που βρέθηκε και πολιτικός κόσμος υποτελής στο είδωλό της, όλα τα σωστά και αυτονόητα απειλούνται. Τα φαρμακεία δεν θεωρούνται πια σημεία φροντίδας των ασθενών, αλλά «πεδία προς ιδιωτικές επενδύσεις». Οι φαρμακοποιοί δεν θεωρούνται πια επιστήμονες υγείας με θεμελιώδη ρόλο σε μια εύρυθμη κοινωνία αλλά αριθμοί με κόστος που πρέπει να μειωθεί. Οι τοκογλυφικές υποχρεώσεις απέναντι στους ξένους δανειστές θεωρούνται υψηλότερης σημασίας από τις ανάγκες και την ευημερία των ανθρώπων. Παρανοϊκή προσέγγιση. Πόσο όμως μπορεί να διαρκέσει κάτι τέτοιο; Υπάρχει άραγε ανισόρροπη κατάσταση που μπορεί να ισορροπεί για πάντα;

Δύσκολο να συλλάβει κανείς τις παραπάνω αλήθειες κάτω από την πίεση του τώρα. Αλλά ποιος είπε ότι η αλήθεια συμμορφώνεται στο τι αντιλαμβανόμαστε εμείς για αυτή; Αυτά που συμβαίνουν σήμερα, είτε ομαλά είτε βίαια, κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Οι άνθρωποι όμως θα συνεχίσουν να έχουν ανάγκη από φαρμακοποιούς, όπως είχαν πάντα. Οπότε οι αγοραίες ψευδοδιέξοδοι της σημερινής μόδας (αγωνιώδεις συνενώσεις, έμφαση στην πώληση, ο φαρμακοποιός manager) μοιάζουν σαν ένα δελφίνι που το παρασύρανε να μάθει ποδήλατο. Δεν μπορεί, γιατί δεν είναι φτιαγμένο για αυτό, και δεν του χρειάζεται κιόλας.

Καλή γνώση διαχείρισης της επιχείρησης, συνεχής παρακολούθηση των επιστημονικών εξελίξεων σε όλο τους το εύρος και συστηματική εφαρμογή τους στην εξυπηρέτηση του πολίτη, είναι όλα όσα χρειάζεται κανείς για να πορεύεται με ασφάλεια και προοπτική. Και διεύρυνση-εκσυγχρονισμός στη συλλογικότητά μας, με ενδυνάμωση της παρουσίας μας τόσο στη διανομή φαρμάκων όσο και (γιατί όχι;) στην παραγωγή, από δομές που θα είναι ισότιμα δικές μας και κανενός άλλου. Είναι η ασπίδα μας στην παράνοια.

Η ζωή δεν έχει μόνο αγωνίες και λύπες. Έχει και χαρές και όνειρα.
Καλό καλοκαίρι λοιπόν σε όλους μας. Και ας δείχνει σαν να αργεί να έρθει. Πάντα έρχεται.