Τα 4 δηλητηριώδη ζώα που έχουν βοηθήσει περισσότερο την ανθρωπότητα

Ο Δράκος του Κομόντο

Χιλιάδες ζώα έχουν τη δυνατότητα να παράγουν και να χρησιμοποιούν δηλητήρια για να διευκολύνονται στο κυνήγι της τροφής τους και για να προστατεύονται από τους επικίνδυνους θηρευτές τους. Οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να αναλύσουν σε βάθος τις τοξίνες από τα πιο επικίνδυνα δηλητηριώδη ζώα και έχουν καταφέρει να τις χρησιμοποιήσουν έτσι, ώστε να εξελιχθεί ραγδαία η Ιατρική.

Σύμφωνα με τον καθηγητή τοξικολόγο Ζόλταν Τάκακς, «οι τοξίνες από το δηλητήριο που παράγουν κάποια ζώα έχουν δημιουργηθεί από τη φύση με στόχο να αφαιρούν μια ζωή σε λιγότερο από ένα λεπτό».

Στην προσπάθειά τους να αναπτύξουν αντίδοτα για να αντιμετωπίσουν τα θανατηφόρα δηλητήρια πολλών ζώων, οι ερευνητές αντιλήφθηκαν ότι μπορούν μέσα από αυτά να δημιουργήσουν φάρμακα, τα οποία θα συμβάλλουν σημαντικά σε θεραπείες πολλών ασθενειών. Ήδη πολλά φάρμακα, που χρησιμοποιούνται καθημερινά από την ιατρική κοινότητα σε ολόκληρο τον κόσμο, βασίζονται στα δηλητήρια «ζώων-δολοφόνων».

Φίδια

Το δηλητήριο των φιδιών διαφέρει από είδος σε είδος, π.χ. στο χρόνο που απαιτείται για να σκοτώσουν το θύμα. Τα περισσότερα φίδια μεταφέρουν το δηλητήριο από τα δόντια τους, χρησιμοποιώντας μια παρόμοια μέθοδο με αυτή της σύριγγας. Εξαίρεση αποτελούν τα φίδια τα οποία το εκτοξεύουν από το στόμα τους, όπως είναι η κόμπρα της Μοζαμβίκης.

Εφόσον υπάρχουν πολλά είδη δηλητηρίων, υπάρχουν διαφορετικές εφαρμογές αυτών στην Ιατρική. «Το δηλητήριο των φιδιών χρησιμοποιείται ως πρότυπο για κάποια από τα κορυφαία φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να αντιμετωπιστεί η υψηλή αρτηριακή πίεση, η καρδιακή ανεπάρκεια και η καρδιακή προσβολή», εξηγεί ο Τάκακς.

Το δηλητηριώδες φίδι Χαραράκα, που ανήκει στην οικογένεια των κροταλιών και ζει σε χώρες της Νότιας Αμερικής, είναι ένα αρκετά μεγάλο σε μήκος και ένα από τα πιο δηλητηριώδη φίδια στον πλανήτη. Αυτό το φίδι έχει σώσει αναμφισβήτητα περισσότερες ανθρώπινες ζωές από οποιοδήποτε άλλο ζώο στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ο Δράκος του Κομόντο

Ο Δράκος του Κομόντο είναι η μεγαλύτερη ζωντανή σαύρα του κόσμου (φτάνει έως και τα τρία μέτρα σε μήκος). Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη καθώς μπορεί να καταβροχθίσει οποιοδήποτε έμβιο ον. Συναντάται στα νησιά Κομόντο, Ρίνκα, Φλόρες, Γκίλι Μοτάνγκ και Γκίλι Ντασάμι. (Πηγή: AFP). Το δηλητήριό του λειτουργεί διαφορετικά από αυτό των φιδιών. Ο Δράκος δαγκώνει τα θύματά του και αφήνει το δηλητηριώδες σάλιο του να εισχωρήσει στο σώμα τους. Το σάλιο του Δράκου περιέχει περισσότερα από 50 διαφορετικά είδη βακτηριδίων, επτά από τα οποία είναι θανατηφόρα.

Το δηλητήριο αναμειγνύεται με το αίμα και σταματά την πήξη του. Έτσι το θύμα του γιγαντιαίου ερπετού αιμορραγεί διαρκώς και μετά την επίθεση. Οι τοξίνες του σάλιου με τις αντιπηκτικές τους ιδιότητες έχουν φανεί πολύ χρήσιμες στην Ιατρική, καθώς αποτελούν το κλειδί για να αντιμετωπιστούν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως το εγκεφαλικό, οι ανακοπές καρδιάς και οι πνευμονικές εμβολές.

Σκορπιοί

Κάθε χρόνο περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι δέχονται τσίμπημα από σκορπιούς, που έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν τη ζωή τους περίπου 3250 άνθρωποι σύμφωνα με μια μελέτη του 2008, αναφέρει το BBC.

Ο «Κινούμενος Θάνατος» είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα είδη σκορπιού που συναντάται σε ερήμους από τη βόρεια Αφρική έως τη Μέση Ανατολή. Το τσίμπημά του προκαλεί αφόρητο πόνο, αλλά στην Ιατρική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη θεραπεία κατά του καρκίνου. Το δηλητήριο του Κίτρινου Σκορπιού του Ισραήλ, όπως είναι η άλλη ονομασία του, περιέχει μια τοξίνη που ονομάζεται χλωροτοξίνη και χρησιμοποιείται στη διάγνωση του καρκίνου, καθώς και στη θεραπεία όγκων.

Η Μυγαλή με τη μικρή ουρά

Η «Μυγαλή με τη μικρή ουρά» έχει το μεγαλύτερο μέγεθος από τα άλλα είδη του γένους της και είναι ένα από τα λίγα δηλητηριώδη θηλαστικά. Το δηλητήριό της δεν είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο, αλλά προκαλεί αφόρητους πόνους και κράμπες καθώς και παράλυση. Η δηλητηριώδης Μυγαλή έχει προσελκύσει έντονα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας, ο λόγος; Το δηλητήριό της χρησιμοποιείται για να θεραπεύσει τον καρκίνο. Ο Τάκακς έχει δηλώσει ότι είναι πιθανό ότι τα κύτταρα κάποιων όγκων διαθέτουν κάποια μόρια, τα οποία μοιάζουν πολύ με τους φυσικούς στόχους που έχει η τοξίνη της Μυγαλής.

Πηγή