|
Γιάννης Σπηλιώτης, βιολόγος M.Sc.
| |
|
Η ανάγκη
Βακτηριακή κολπίτιδα
Η φυσιολογική έκκριση του κόλπου έχει όξινο pH (περίπου 4,5) και αποτελείται από νερό, ηλεκτρολύτες, κύτταρα, µικροοργανισµούς, λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Στον κόλπο υπάρχει µια αρκετά πολύπλοκη ισορροπία µεταξύ των διαφόρων µικροβίων. Αν αυτή η ισορροπία διαταραχθεί, τότε µπορεί κάποιο µικρόβιο να υπεραναπτυχθεί εις βάρος των υπολοίπων και να οδηγήσει σε κολπίτιδα. Στη βακτηριακή κολπίτιδα παρατηρείται αύξηση του pH του κόλπου και ανάπτυξη διάφορων αναερόβιων µικροοργανισµών, καθώς και µυκοπλασµατικά είδη. Πιθανολογείται ότι η αλλαγή του pH (π.χ. µετά από σεξουαλική επαφή) αποτελεί την αιτία ανάπτυξης της µη ειδικής βακτηριακής κολπίτιδας. Πάνω από το 50% των γυναικών που έχουν βακτηριακή κολπίτιδα δεν εµφανίζουν συµπτώµατα ή εκδηλώνεται µε ήπια συµπτώµατα, όπως κολπική υπερέκκριση και ελαφρό ερεθισµό στην περιοχή του αιδοίου. Σηµειώνεται ότι ακόµη και αν η µορφή αυτής της κολπίτιδας έχει ήπια συµπτώµατα πρέπει να αναζητείται και να θεραπεύεται διότι πολλά από τα ανευρισκόµενα µικρόβια µπορεί να προκαλέσουν φλεγµονές των οργάνων του έσω γεννητικού συστήµατος και ιδίως των σαλπίγγων. Επίσης η βακτηριακή κολπίτιδα είναι δυνατόν να επηρεάσει δυσµενώς την έκβαση µιας κύησης, τόσο από πλευράς της µητέρας (χοριοαµνιονίτιδα, ενδοµητρίτιδα της λοχείας κτλ.) όσο και του νεογνού (πρόωρος τοκετός, µόλυνση του νεογνού κτλ.) και πρέπει να θεραπεύεται κατά τη διάρκεια αυτής µε αντιβιοτικά που δεν επηρεάζουν το κύηµα (π.χ. κλινδαµυκίνη ή αµπικιλλίνη).
Το προϊόν
Η θέση του pH στη διάγνωση της µη ειδικής βακτηριακής κολπίτιδας
H διάγνωση της µη ειδικής βακτηριακής κολπίτιδας µπορεί να γίνει αν συντρέχουν τρία από τα τέσσερα παρακάτω κριτήρια: • χαρακτηριστική κολπική υπερέκκριση • pH µεγαλύτερο από 4.7 • οσµή ιχθύος µε Amine Test • παρουσία Clue Cells στη µικροσκοπική εξέταση. Οι σοβαρές συνέπειες της βακτηριακής κολπίτιδας οδήγησαν στην αναζήτηση ενός µέσου που θα επέτρεπε στη γυναίκα, και ιδιαίτερα στην έγκυο, να κάνει ένα απλό τεστ και αναλόγως να αναζητά ή όχι τη συµβουλή του γυναικολόγου της για την τελική διάγνωση. Η απάντηση βρέθηκε µε τη µέτρηση του κολπικού pH από την ίδια τη γυναίκα µε µια απλή ανώδυνη συσκευή, το pH-Balance®. Το pH-Balance® είναι ένας κολπικός εφαρµοστής µήκους περίπου 8 εκατοστών, στον οποίο έχει ενσωµατωθεί µία λωρίδα µετρήσεως pH. Ο κολπικός εφαρµοστής αποτελείται από µία στρογγυλή λαβή και ένα σωληνοειδές ρύγχος µήκους 5 περίπου εκατοστών. Στη µία πλευρά της άκρης του ρύγχους υπάρχει ένα µικρό άνοιγµα, µέσα στο οποίο αναγράφεται η ένδειξη του δακτυλίου pH (λωρίδας µέτρησης pH). Όταν οι τιµές του pH είναι: • Μεταξύ 3.8 και 4.5 σηµαίνουν φυσιολογική χλωρίδα ή και πιθανό αποικισµό από µύκητες. • Πάνω από 4.5 σηµαίνουν διαταραχή της κολπικής χλωρίδας, βακτηριακή κολπίτιδα. • Πάνω από 6 συναντώνται σε περιπτώσεις όπως η ατροφική κολπίτιδα, η διαρροή υγρών κατά την κύηση ή σε κορίτσια πριν από την εµµηναρχή. Τιµές κολπικής οξύτητας πάνω από 4.5 συνοδευόµενες έστω και από ελαφριά συµπτωµατολογία πρέπει να οδηγούν τη γυναίκα, και ιδιαίτερα την εγκυµονούσα, στο γιατρό της.
Πότε εφαρµόζεται το pH-Balance®
Με το pH-Balance® ελέγχουµε εύκολα και αξιόπιστα την οξύτητα στον κόλπο και έτσι εντοπίζονται εγκαίρως οι διαταραχές στην ευαίσθητη περιοχή. Η τακτική χρήση του pH-Balance® συνιστάται να πραγµατοποιείται µία φορά κάθε δέκα ηµέρες στο πλαίσιο ενός τακτικού προληπτικού ελέγχου. Επίσης συνιστάται να εφαρµόζεται: • Όταν επέρχονται αλλαγές στην καθηµερινότητα (ασθένεια, άγχος, νέος σεξουαλικός σύντροφος, φαρµακευτική αγωγή, γυναικολογική επέµβαση). • Κατόπιν δραστηριότητας σε θαλασσινό νερό ή νερό πισίνας. • Σε περίπτωση συχνότερης εµφάνισης ενοχλήσεων στην ευαίσθητη περιοχή, όπως κνησµός, καύσος, ξηρότητα, υπερεκκρίσεις, οσµή ιχθύος. • Στην εµµηνόπαυση. • Κατά τη διάρκεια της εγκυµοσύνης, όπου η µέτρηση συνιστάται να γίνεται δύο φορές την εβδοµάδα. Το τεστ είναι απλό, κάθε γυναίκα µπορεί να το κάνει χωρίς βοήθεια, στο χώρο της, µπορεί να επαναληφθεί και τις επόµενες µέρες για παρακολούθηση µιας κολπικής διαταραχής όπως επίσης και για την εκτίµηση του αποτελέσµατος της θεραπείας. |