δημοφιλέστερα άρθρα
Συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια της εβδομάδας η αντιπαράθεση μεταξύ γιατρών και φαρμακοποιών που ξεκίνησε με αφορμή την ανακοίνωση του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, Γιώργου Πατούλη, με την οποία κατηγορούσε τον πρόεδρο του Φ.Σ.Α. ως «σύμμαχο της τρόικας» και τους φαρμακοποιούς ως «παρανομούντες κατά συρροή».
Αναλυτικά, η πρώτη ανακοίνωση του Ι.Σ.Α. ανέφερε τα εξής:
"Αθήνα, 26/2/2013
Ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος με τη νέα ανακοίνωση που εξέδωσε, αντιδρώντας σε πρόσφατη ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, επιβεβαιώνει αυτό που έχουμε επισημάνει εδώ και μήνες.
Επιβεβαίωσε ότι έχει επιλέξει να συνταχθεί και να συμμαχήσει με τους εκπροσώπους της τρόικας και των δανειστών μας, αδιαφορώντας για το συμφέρον των ασφαλισμένων, αδιαφορώντας για την ποιότητα της παρεχόμενης υγείας στους πολίτες της πατρίδας μας. Εδώ και μήνες προσπαθούσε εναγωνίως να καταστεί συνομιλητής της τρόικας, όπως αναδείξαμε δημοσιοποιώντας τις επιστολές που έστελνε κρυφά. Αλλά δεν του αρκούσε ο ρόλος του συνομιλητή, γι? αυτό επέλεξε να στηρίξει στο Συμβούλιο Επικρατείας τη διαταγή της τρόικας να προωθηθεί η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία.
Ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος πρέπει να είναι ο μόνος εμπλεκόμενος στο χώρο της υγείας που να πιστεύει ότι η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία έγινε «για το καλό των ασθενών» κι όχι για να εξυπηρετηθούν οι επιθυμίες των δανειστών.
Ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι «ο ΙΣΑ προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους ασθενείς με ανύπαρκτους κινδύνους και ότι στοχοποιεί τα γενόσημα φάρμακα», όταν όλοι γνωρίζουν πως ο ΙΣΑ έχει ταχθεί υπέρ της χρήσης επώνυμων και ασφαλών γενόσημων φαρμάκων.
Ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος φαίνεται να ξεχνά πως αυτός που τρομοκρατεί τους ασθενείς δεν είναι οι γιατροί, αλλά ο ίδιος, όταν αποφασίζει να κλείνει επί μακρόν τα φαρμακεία και να αρνείται να εκτελέσει συνταγές του ΕΟΠΥΥ, αναγκάζοντας τους ασφαλισμένους να πληρώνουν από την τσέπη τους τα φάρμακά τους. Ποιους τιμωρεί με τον τρόπο αυτό; Τη Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ ή τον εργαζόμενο και το συνταξιούχο που τα βγάζουν δύσκολα πέρα;
Ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος φαίνεται να ξεχνά πως αν υπάρχει ακόμη σύστημα δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, υπάρχει χάρη στην αυταπάρνηση και αυτοθυσία των ιατρών, οι οποίοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους στον ασθενή σχεδόν δωρεάν και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν συνάδελφοι μας που παραμένουν απλήρωτοι από το Κράτος πάνω από 2 χρόνια. Για τον ιατρικό κόσμο η άσκηση του λειτουργήματος μας είναι πάνω από το οικονομικό συμφέρον. Μπορεί να ισχυρισθεί το ίδιο για τον εαυτό του ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος;
Είναι ώρα ο καθ? όλα σεβαστός κ. Λουράντος να απαντήσει με σαφήνεια κι όχι με αοριστίες και υπονοούμενα:
1. Σε ποιες ευρωπαϊκές χώρες του Δυτικού κόσμου εφαρμόζεται η συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία;
2. Σε ποιες ευνομούμενες μεγάλες χώρες του Δυτικού κόσμου επιτρέπεται, αν επιτρέπεται, ο φαρμακοποιός να χορηγεί συνταγογραφούμενο φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή, όπως συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας; Σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τη άσκηση του φαρμακευτικού επαγγέλματος ο φαρμακοποιός μπορεί να χορηγεί συνταγογραφούμενο φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή; Τι έχει κάνε επ? αυτού; Έχει επιστήσει την προσοχή των μελών του;
3. Αν επιτρέπεται η εκτέλεση ιατρικών πράξεων σε φαρμακείο (λήψη πίεσης, μέτρηση σακχάρου κα);
4. Αν επιτρέπεται η εκτέλεση ιατρικών συνταγών από βοηθούς φαρμακοποιών εν απουσία φαρμακοποιού και αν αυτό γίνεται στην πράξη;
Επισημαίνουμε στον κ. Λουράντο πως αλαζονεία δεν είναι να προσπαθείς να αποτρέψεις την εφαρμογή ενός νομοθετήματος που υποβαθμίζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς, όπως κάνει ο ΙΣΑ με τη συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας. Αλαζονεία είναι να επικαλείσαι το παράδειγμα των ανεπτυγμένων χωρών της Δύσης, όπου σε όλες απαρέγκλιτα οι φαρμακοποιοί αρνούνται τη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου χωρίς συνταγή. Αλλά στην Ελλάδα να αποδέχεσαι τα μέλη σου να μην ακολουθούν τον κανόνα αυτό!”
Η απάντηση του προέδρου του Φ.Σ.Α., Κωνσταντίνου Λουράντου, ήταν άμεση:
"Αθήνα, 27/2/2013
Διάβασα σήμερα την επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον μου ο πρόεδρος και ο Γ.Γ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών για το θέμα της συνταγογράφησης με δραστική ουσία. Θα ήθελα λοιπόν να υπενθυμίσω τα εξής:
Οι ατομικοί ισχυρισμοί των δύο καθ? όλα σεβαστών ιατρών, ότι δήθεν «συμμαχώ με την τρόικα» είναι αστείοι και υποτιμούν τη νοημοσύνη και τη μνήμη του κόσμου, εφόσον από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο ελάχιστοι έχουν αγωνιστεί όσο εγώ εναντίον των αδικιών που επέφεραν και συνεχίζουν να επιφέρουν οι μνημονιακές επιλογές που επιβάλλονται με τη συνέργια των ελληνικών Κυβερνήσεων και πιο ειδικά κομμάτων στα οποία ο κος Πατούλης είναι ενεργό μέλος.
Και το τελευταίο εξηγεί ίσως και το γιατί ο κος Πατούλης, συνδικαλιστικά νωχελικός σε γενικές γραμμές απέναντι σε όλες τις μνημονιακές αδικίες όπως έχει φανεί ως σήμερα, στο θέμα της συνταγογράφησης με δραστική ουσία και χωρίς εμπορικά κριτήρια δείχνει… παράδοξο αγωνιστικό οίστρο.
Ο κ. Πατούλης, μαζί με τις Φαρμακευτικές Εταιρείες που έχουν ταυτόσημη θέση στο συγκεκριμένο θέμα με τον ίδιο, πρέπει να είναι οι μόνοι στην ελληνική κοινωνία που να πιστεύουν ότι το να μη συνταγογραφείται το φάρμακο (δηλ. η δραστική ουσία), αλλά αντ? αυτού να επιλέγεται «αγαπημένη εταιρεία εμπορίας» (δηλ. συνταγογράφηση με εμπορικό όνομα) είναι «για το καλό των ασθενών», και όχι για να απολαύσει ο επιλέγων εταιρεία προτίμησης και κάποια... ατομική ανταπόδοση για αυτή την επιλογή.
Ο κ. Πατούλης ισχυρίζεται ότι προσπαθώ δήθεν να τρομοκρατήσω τον κόσμο, όταν η Ιατρική και Φαρμακευτική Ακαδημαϊκή Κοινότητα έχει πιστοποιήσει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο μόνος σωστός και ασφαλής τρόπος συνταγογράφησης φαρμάκων, είναι αυτός με τη χρήση της δραστικής ουσίας, θέση κατ? επέκταση που έχουν υιοθετήσει όλοι οι επιστήμονες υγείας εμού συμπεριλαμβανομένου.
Ο κ. Πατούλης φαίνεται να ξεχνά, ότι αυτός που τρομοκρατεί τους ασθενείς δεν είναι η Ακαδημαϊκή Κοινότητα, οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, αλλά ο ίδιος και οι Φαρμακευτικές Εταιρείες, όταν επιχειρούν σε αγαστή συνεργασία να παραπλανήσουν τον κόσμο ότι δήθεν η εταιρεία θεραπεύει και όχι το φάρμακο.
Αναφορικά με τα ερωτήματα που έθεσε ο κ. Πατούλης ας μάθει τα παρακάτω:
Στην Ευρώπη, τα περισσότερα κράτη δίνουν τη δυνατότητα στον φαρμακοποιό να επιλέξει υποκατάσταση γενοσήμου. Σε κάποιες χώρες αυτό είναι υποχρεωτικό από το νόμο (Γερμανία, Δανία, Ισπανία, Φιλανδία, Σουηδία, Μάλτα) ενώ σε 21 χώρες (μεταξύ των οποίων Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία) οι φαρμακοποιοί επιτρέπεται να αντικαθιστούν τα πρωτότυπα φάρμακα με φθηνότερα γενόσημα σε εθελοντική βάση (Vogler S, Zimmermann N, Leopold C, de Joncheere K. Pharmaceutical policies in European countries in response to the global financial crisis. Southern Med Review. 2011;4(2):22-32).
Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, συνεχώς εφιστά την προσοχή των μελών του για την πιστή τήρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας. Ενέργεια που δυστυχώς γίνεται πολύ δύσκολη από τις συνήθεις τηλεφωνικές οχλήσεις ιατρών για τη χορήγηση φαρμάκων από τα φαρμακεία μας, χωρίς τις απαιτούμενες ιατρικές συνταγές σε ασθενείς τους ακόμα και για φάρμακα που απαιτούν φυλασσόμενες ιατρικές συνταγές, όπως νεότερα αντιβιοτικά ή και ναρκωτικά.
Φαίνεται πως για μερίδα των ιατρών η τήρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας θα πρέπει να γίνεται μόνο σε… ώρες ιατρείου και όταν είναι διαθέσιμοι να εισπράξουν το αντίτιμο της συνταγογράφησης, ενώ όταν δεν εργάζονται οι κανόνες και οι νόμοι θα πρέπει να… χαλαρώνουν. Όταν οι ασθενείς διδάσκονται στην πράξη από τον θεράποντα ιατρό τους πως η συνταγή είναι μια γραφειοκρατική τυπικότητα μόνο για την ταλαιπωρία τους, ας μην τον ξενίζει αν κάποια μέλη μας λυπηθούν ταλαιπωρημένους ασθενείς που πήγαν στο φαρμακείο με την προφορική οδηγία από τον ιατρό τους να πάρουν τα φάρμακα χωρίς συνταγή γιατί… αυτός ξέρει! Τα ίδια ισχύουν και για απλές αυτοδιαγνωστικές μετρήσεις (π.χ. μέτρησης αρτηριακής πίεσης, που γίνονται με την επίβλεψη και τη βοήθεια του φαρμακοποιού όπως συστηματοποιημένα και θεσμοθετημένα γίνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη (βλ. PGEU Providing Quality Pharmacy Services to Communities in Times of Change Annual Report 2010).
Τέλος πριν εξηγήσουμε στον κ. Πατούλη τον ρόλο που επιφυλάσσει η φαρμακευτική νομοθεσία στον πιστοποιημένο βοηθό φαρμακείου, θα ήταν χρήσιμο να αναρωτηθεί για την ποιότητα της ιατρικής συνταγογράφησης που παράγεται από μερίδα ιατρείων εν τη απουσία του ιατρού, και από προσωπικό παντελώς άσχετο με την επιστήμη όπως π.χ γραμματείς. Αναρωτιόμαστε αν η πρακτική της λειτουργίας ιατρείων ακόμα και σε ώρες που ο ιατρός δεν είναι εκεί, είναι διαδεδομένη πρακτική και εάν ο ιατρικός σύλλογος ενοχλείται από αυτή και ποιες συστάσεις έχει απευθύνει στα μέλη του.
Είναι ώρα κ. Πατούλης να απαντήσει με σαφήνεια, και όχι με αοριστίες, αποπροσανατολισμούς και υπεκφυγές:
1. Τι σχέση έχει η Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση που λαμβάνουν οι επιστήμονες υγείας σε όλον τον κόσμο, βάσει του διεθνούς επιστημονικού ονόματος των φαρμάκων δηλ. της δραστικής ουσίας, με το πώς επιλέγουν οι εμπορικές εταιρείες να διαφημίζουν τα φάρμακά τους δίνοντάς τους ευφάνταστες μαρκετίστικες ταμπέλες (εμπορικές ονομασίες);
2. Το σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών που αυτονόητα συμμορφώνονταν πάντα με τις επιταγές της Επιστήμης και είτε υποχρεώνουν είτε προτρέπουν ισχυρά τους γιατρούς να συνταγογραφούν με δραστική ουσία και όχι με την εμπορική ονομασία που εξυπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα, βάζουν άραγε σε... κίνδυνο την υγεία των πολιτών τους, όπως θέλει να μας πείσει ο κ. Πατούλης;
Επισημαίνω στον κ. Πατούλη πως αλαζονεία δεν είναι να επιθυμείς να ισχύουν τα αυτονόητα στον χώρο της Υγείας, όπως επιθυμούν η Ακαδημαϊκή Κοινότητα και οι επιστήμονες υγείας γιατροί και φαρμακοποιοί στο θέμα της συνταγογράφησης με δραστική ουσία. Αλαζονεία είναι να παραπλανείς τον κόσμο επικαλούμενος ψευδεπίγραφους ισχυρισμούς, ότι δήθεν η συνταγογράφηση του φαρμάκου γίνεται τάχα καλύτερα (για ποιον άραγε;) όταν... κολλάς και κάποια εμπορική ρεκλάμα στο φάρμακο (εμπορικό όνομα).
Και είναι επίσης επικίνδυνο να εφεύρεις και να εισάγεις εικονικά διχαστικά διλήμματα ανάμεσα στους επιστήμονες υγείας γιατρούς και φαρμακοποιούς, για χάρη ορισμένων στενών συμφερόντων, σε βάρος των ασφαλισμένων και της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας, διασπώντας έτσι την ενότητα που πρέπει να έχουμε όλοι μας για να ανταπεξέλθουμε στις μνημονιακές αδικίες, που υφιστάμεθα σωρηδόν μαζί με τους υπολοίπους δοκιμαζόμενους συμπατριώτες μας”.
Η αντιπαράθεση συνεχίστηκε ακολούθως με ανακοινώσεις τόσο του Ι.Σ.Α. όσο και του Φ.Σ.Α. καθώς και άλλων φαρμακευτικών συλλόγων και ομάδων φαρμακοποιών:
Ι.Σ.Α.: «Απαντούμε με επιστημονικά δεδομένα στον κ. Λουράντο» (27/2/2013)
«Οι Συνιστολόγοι Φαρμακοποιοί απαντούν στον κ. Πατούλη» (27/2/2013)
«Επιστολή του προέδρου του Φ.Σ. Αχαΐας στον πρόεδρο
του Ι.Σ.Α.» (27/2/2013)
«Επιστολή του προέδρου του Φ.Σ. Ηρακλείου στον πρόεδρο
του Ι.Σ.Α.» (28/2/2013)
Αρχική σελίδα
