Στο δρόμο για την κατάργηση των ενέσεων

Το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), σε συνεργασία με το Γενικό Νοσοκομείο της ίδιας πόλης ανέπτυξαν νέα μέθοδο χορήγησης ενέσιμων φαρμάκων, ανοίγοντας έτσι την πόρτα στη σταδιακή κατάργηση των ενέσεων, οι οποίες προκαλούν σε πολλούς ασθενείς παρενέργειες αλλά και φόβο. Το επίτευγμα των επιστημόνων του ΜΙΤ είναι μια κάψουλα που διαθέτει μικροσκοπικές βελόνες μήκους 5 χιλιοστών, οι οποίες μπορούν να εγχύουν τα φάρμακα στα τοιχώματα του στομάχου. Η κάψουλα δεν προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες στους ασθενείς και δείχνει να έχει και πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τις ενέσεις.

Σε επόμενη φάση οι επιστήμονες θα ελέγξουν κατά πόσο η ίδια κάψουλα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποτελεσματική χορήγηση βιοφαρμάκων, όπως τα αντισώματα που χρησιμοποιούνται σε θεραπείες κατά του καρκίνου και αυτοάνοσων νοσημάτων (π.χ. αρθρίτιδα και νόσος του Crohn).
"Το μεγάλο μέγεθος των βιοφαρμάκων δυσκολεύει την απορρόφησή τους από τον οργανισμό και προτού καν απορροφηθούν, διασπώνται μέσω των οξέων και των ενζύμων του γαστρεντερικού συστήματος, τα οποία «τρώνε» τις δραστικές ουσίες καθιστώντας τα φάρμακα αδρανή" εξηγεί ο Καρλ Σέλχαμερ, ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Pharmaceutical Sciences.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η επαναστατική κάψουλα θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση εμβολίων, ενώ εργάζονται παράλληλα και σε μια άλλη εκδοχή κάψουλας με βελόνες από βιοδιασπώμενα πολυμερή υλικά, τα οποία θα διασπώνται και θα ενσωματώνονται στα τοιχώματα του εντέρου, με σκοπό και πάλι την απευθείας χορήγηση φαρμάκων στον οργανισμό.

Προσπάθειες αντικατάστασης των ενέσεων μέσω των νέων τεχνολογιών έχουν αναφερθεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν. Παράδειγμα η μελέτη –επίσης από το ΜΙΤ– για νανοσωματίδια που εισέρχονται στον οργανισμό όπως τα χάπια και στο τέλος απορροφούνται από την πεπτική οδό (περισσότερα εδώ), καθώς και η ανάπτυξη νανοεπιθέματος που μπορεί να αντικαταστήσει το εμβόλιο της γρίπης αλλά «ανοίγει και την πόρτα» σε άλλα είδη αγωγής, όπως η διαχείριση του διαβήτη, η θεραπεία φλεγμονωδών νόσων και η αντιμετώπιση του υποσιτισμού (περισσότερα εδώ).