Σοκ: Ένας στους τρεις Έλληνες αραιώνουν τα φάρμακά για να τους αρκούν

Ύστατη έκκληση προς τον Πρωθυπουργό και την τρόικα απηύθυναν, για πρώτη φορά, σύσσωμοι εκπρόσωποι συλλόγων ασθενών, ιατρικοί φορείς και εκπρόσωποι της εφοδιαστικής αλυσίδας φαρμάκου ώστε να μην ισχύσει το πλαφόν των 2 δις ευρώ για την ετήσια φαρμακευτική δαπάνη του 2014. Αν ισχύσει αυτό τότε θα γίνουμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης τον επόμενο χρόνο, τόνισαν οι ομιλητές.

Για την ανάγκη περιφρούρησης της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων ασθενών έκανε λόγο ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, Κωνσταντίνος Φρουζής:

«Όλοι οι φορείς που πλαισιώνουν το φάρμακο στην Ελλάδα, ενώσαμε σήμερα τις φωνές μας για να πούμε ότι πρέπει να περιφρουρήσουμε ένα ελάχιστο κατώτατο όριο φαρμακευτικής περίθαλψης για τον Έλληνα ασθενή στη χώρα μας. Αυτό το όριο είναι 2,25 δις ευρώ το οποίο είναι χαμηλότερο από το 2013 και περίπου το 60% του Μ.Ο. της ΕΕ.

Σήμερα οι ασθενείς αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα πρόσβασης σε θεραπείες και σε φάρμακα, είτε σε υπάρχουσες θεραπείες είτε σε νέα καινοτόμα φάρμακα και ο κίνδυνος του να γίνει ακόμη χειρότερο το πράγμα για την επόμενη χρονιά είναι ορατός. Γι΄αυτό και κάνουμε έκκληση στην Πολιτεία, στο Υπουργείο Υγείας, στο Υπ. Οικονομικών που γνωρίζουν το θέμα, να περιφρουρήσουν αυτό το κατώτατο όριο φαρμακευτικής περίθαλψης για χάρη των ασθενών, των πολιτών και των οικογενειών μας στην Ελλάδα».

Την ανάγκη να κατευναστούν οι απαιτήσεις της Τρόικας, τόνισε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας, Δημήτρης Δέμος.

«Ενώ το φάρμακο αποτελεί μόνο το 20% των συνολικών δαπανών στην υγεία, οι απαιτήσεις της Τρόικας έχουν φτάσει σε τέτοιο υπέρμετρο βαθμό, που μπορεί να δημιουργηθεί ανθρωπιστική κρίση. Είτε είναι κάποιος από το χώρο των πολυεθνικών εταιριών, είτε των Ελληνικών εταιριών, είτε εισάγει καινοτόμα και πρωτότυπα φάρμακα είτε παράγει γενόσημα και δη Ελληνικά φάρμακα, είτε είναι από το χώρο των ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, όλοι μας, αντιλαμβανόμαστε ότι οι απαιτήσεις της Τρόικας να φτάσει η φαρμακευτική δαπάνη στα 2 δις δεν μπορεί να επιτευχθεί. Συζητάμε για μία κατάσταση στην οποία πολλά φάρμακα πρωτότυπα και καινοτόμα τα οποία σώζουν ζωές μπορεί να μην έρθουν καν στην Ελλάδα, για να τα δώσουμε σε ασθενείς, πολλά φάρμακα τα οποία ήδη κυκλοφορούν στην Ελλάδα με τις μειώσεις των τιμών, να προωθούνται σε παράλληλες εξαγωγές και να μην τα βρίσκει ο Έλληνας ασθενής στα ράφια των φαρμακείων. Επίσης, για τα γενόσημα, μπορεί να υπάρξει μια πολιτική χωρίς ωστόσο να υπάρχουν γενόσημα στην αγορά».

Από την μεριά του ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Κυριάκος Θεοδοσίαδης δήλωσε ότι το σύνολο των φαρμακοποιών γίνονται καθημερινά μάρτυρες της αγωνίας των ασθενών οι οποίοι «αρρωσταίνουν χειρότερα, όταν διαπιστώνουν τα ποσοστά συμμετοχής που πρέπει να καταβάλλουν για την αγορά των φαρμάκων τους. Προτιμούν να τα αραιώνουν, για να τους αρκούν για 2-3 μήνες» τόνισε χαρακτηριστικά.

Να υπάρξει καλόπιστη συνεννόηση με το Υπουργείο Υγείας τόνισε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας, Σταύρος Μπελώνης:

«Όλοι μαζί καλόπιστα θα πρέπει να ξαναρθούμε σε συνεννόηση με το υπουργείο το οποίο πρέπει να διεκδικήσει προς όφελος των πολιτών εκείνη τη δαπάνη που στοιχειωδώς μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων σε φάρμακα. Αυτό το ποσό μελετημένο κοστολογημένο είναι 2,25 δις €».

Ανάλογη είναι και η θέση του Προέδρου του Πανελλήνιου Συνδέσμου Φαρμακαποθηκών, Μανώλη Κάτσαρη: «Η μείωση των δαπανών υγείας δεν μπορεί να γίνει μόνο από τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης».

Το φαινόμενο αυτό που αποτελεί μεγάλη απειλή για τη δημόσια υγεία επιβεβαιώνεται πλήρως και από διάφορες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας. Ειδικότερα, έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την KΑΠΑ Research για λογαριασμό της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) το χρονικό διάστημα 19-20 Σεπτεμβρίου 2013 με τη συμμετοχή 1.227 ατόμων απ? όλη την Ελλάδα έδειξε ότι:

· Ένας στους τρεις Έλληνες ασθενείς αναγκάζεται να διαφοροποιήσει τη θεραπεία του, αραιώνοντας τη συχνότητα λήψης φαρμάκου, ώστε να διαρκέσει περισσότερο, λόγω οικονομικής αδυναμίας να αγοράζει φάρμακα.

?λλη έρευνα που πραγματοποίησε ο Τομέας Οικονομικών της ΕΣΔΥ, το διάστημα Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2013, σε δείγμα 1.600 ασθενών έδειξε μεταξύ άλλων ότι:

· Το 60% των χρονίως πασχόντων αντιμετωπίζουν οικονομικούς περιορισμούς ή λίστες αναμονής στην πρόσβασή τους σε υπηρεσίες Υγείας.

· Οι χρονίως πάσχοντες έχουν μειώσει κατά 30% τις επισκέψεις τους σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, κατά την τριετία 2011 – 2013.

· Οι χρονίως πάσχοντες έχουν μειώσει κατά 50% τις δαπάνες τους για πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, κατά την τριετία 2011 – 2013.

· Το επίπεδο της αυτοεκτίμησης της υγείας των χρονίως πασχόντων έχει μειωθεί κατά 60% από το 2012.

Το Μάιο του 2013, το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) πραγματοποίησε μια νέα έρευνα προκειμένου να αποτυπώσει την επικράτηση της κατάθλιψης στον ελληνικό πληθυσμό και να διερευνήσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία. Το αποτέλεσμα ήταν δραματικό:

· Σε σχέση με το 2011, είχαμε αύξηση 50% στην κλινική μείζονα κατάθλιψη λόγω της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης (12,3% έναντι 8,2%). Μάλιστα, αξίζει να αναφερθεί ότι το αντίστοιχο ποσοστό το 2008, δηλαδή, πριν την κρίση ήταν μόλις 3,3% και το 2009 6,8%.

Δυσοίωνες είναι οι προοπτικές για το μέλλον, όπως προκύπτει από ευρήματα άλλων μελετών:

· Σε ορίζοντα δεκαετίας αναμένεται ότι θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης των Ελλήνων κατά περίπου 3 χρόνια, ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης της ποιότητας ζωής τους.

· Για πρώτη φορά μετά το 1950 καταγράφεται αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας στη χώρα μας! Από το 2008, όπου Ελλάδα άρχισε να μπαίνει στην κρίση, η βρεφική θνησιμότητα ανέβηκε από 3,31 (γεννήσεις νεκρών ανά 1.000 παιδιά ηλικίας ως ενός έτους) σε 4,28 το 2009, 4,36 το 2010 και 4,01 το 2011.

Όλοι οι φορείς της αλυσίδας φαρμάκου αλλά και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος συμφώνησαν στις τοποθετήσεις τους ότι η μείωση της δαπάνης φέτος σε επίπεδα χαμηλότερα των 2,37 δις. ευρώ «δοκίμασε» τις αντοχές του συστήματος και οφείλει την «επιτυχία» της στο clawback αλλά κυρίως στην επιβάρυνση των νοικοκυριών και την αύξηση της συμμετοχής των ασθενών για φάρμακα. Κατά την άποψη των ομιλητών, η δημόσια δαπάνη δεν μπορεί να υποχωρήσει κάτω από τα 2,25 δις. ευρώ χωρίς να επιβαρυνθούν δραματικά οι τσέπες των ασθενών και χωρίς να προκληθούν αναταράξεις στην αγορά φαρμάκου.