Σκέψεις καλοκαιρινές, σαν χρονογράφημα...

Σκέψεις καλοκαιρινές, σαν χρονογράφημα…

Είναι Ιούλιος. Καλοκαιράκι. Λίγο πριν από τις διακοπές. Κούραση συσσωρευμένη από όλη τη χρονιά, κούραση που επιδεινώνει το ψυχαναγκαστικό «λίγο ακόμα και φεύγω»· κι είναι κι η εικόνα του ταξιδιού και του προορισμού του που περιμένει, κι άλλοτε προβάλλει καθαρή κι άλλοτε θαμπώνει στη σκέψη σου.

Έχει ώρα να μπει πελάτης στο μαγαζί και το μυαλό σου έχει κολλήσει σε μια ιταλική παροιμία που σ’ αρέσει, chi pecora si fa, lo mangia il lupo, όποιος γίνεται πρόβατο τον τρώει ο λύκος, κι αυτό από την ώρα που είδες σε κάποια εφημερίδα τον πρόεδρο του Π.Φ.Σ., να αποποιείται την ευθύνη των φαρμακοποιών στην αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Σωστά, κατά την άποψή σου, γιατί με αυτό το επιχείρημα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει χέρι στο ποσοστό κέρδους του φαρμακείου σου. Κι έπειτα, διαβάζοντας τις προτάσεις του για τη μείωση της δαπάνης, σκέφτεσαι πόσο πιο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ένας συνδικαλιστής όταν σταματήσει να είναι «υπηρέτης δύο αφεντάδων». Προτάσεις που δεν τις έχεις ξανακούσει αλλά σου αρέσουν: ορθή αξιολόγηση και ανακοστολόγηση κατά μορφή και περιεκτικότητα σε όλα τα φάρμακα, αλλαγή της αγορανομικής διάταξης για τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων, εφαρμογή της νοσοκομειακής συσκευασίας, δοκιμαστική εφαρμογή των generics στα φαρμακεία των νοσοκομείων, κατάργηση των πολλαπλών συσκευασιών και περιεκτικοτήτων, περιορισμός και αυστηρός έλεγχος της συνταγογράφησης.

Το μακρύ κατάλογο των προτάσεων διακόπτει ένας πελάτης που σε ρωτάει αν μπορεί να γράψει στο ταμείο του ένα αντικαπνιστικό σκεύασμα. Αρχίζεις τα «μου, σου, του»... και τα «εφόσον…» και «άμα…» και τα λοιπά, και καταλήγεις μετά από ώρα σε ένα «προσπάθησέ το πάντως». Την ίδια ώρα παίρνεις ανάποδες όταν ξαναπερνάει από το μυαλό σου ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ., τότε που ήταν και κυβερνητικός αξιωματούχος, πρόεδρος του Ε.Ο.Φ., και η εγκύκλιός του για τα lifestyle φάρμακα το περσινό καλοκαίρι ήταν η αφορμή να ξεκινήσει αυτό το κακό. Τέλος πάντων, λες από μέσα σου, η εφευρετικότητα του Έλληνα θα ξεπεράσει κι αυτή τη δυσκολία. Ας είναι καλά οι «συνοδές» παθήσεις. Και τις φαντάζεσαι αυτές τις «συνοδές» παθήσεις σαν μανταμίτσες με τα φρου-φρου και τ’ αρώματά τους να τις συνοδεύεις αγκαζέ, μία δεξιά και μία αριστερά σου, κι εσύ κορδωμένος, σε κάποια πολυσύχναστη παραλία…

Έπειτα μπαίνουν στο φαρμακείο οι δύσκολοι πελάτες, ο ένας μετά τον άλλο, οπλίζεσαι με όση υπομονή σου έχει απομείνει: «ναι, κυρία Κούλα μου, στο είπα θα τα έχω μέχρι το απόγευμα», «όχι, κύριε Γιώργο μου, δεν μπορώ να σου δώσω κι άλλα, γράψε πρώτα αυτά που έχεις πάρει τους τελευταίους τρεις μήνες και βλέπουμε» κι άλλα πολλά. Όλοι σήμερα ήρθαν και δεν περνάει η άτιμη η ώρα. Giornata no, αρνητική μέρα, όπως λέγεται στην Ιταλία – όλα πάνε στραβά από το πρωί. Όλα; Όχι ακριβώς. Ρεεε, πλήρωσε ο ΟΠΑΔ τον Φλεβάρη! Τι θαύμα είναι αυτό; ’σε που είναι αυτά που ζήτησα, που σημαίνει ότι δε μου περικόψανε συνταγές.

Αλήθεια, εδώ που τα λέμε, τι γίνεται με αυτό το περιβόητο Π.Δ. 67/2000; Σιγά μην ψηφίσουν, σκέφτεσαι, ένα νόμο που να αποδίδει μερίδιο ευθύνης και στο γιατρό για τη συνταγογράφηση... Αλλά από διακηρύξεις σκίζουμε…Θα κάνουμε αυτό, θα κάνουμε εκείνο, θα μηχανογραφήσουμε τα ταμεία, θα περιορίσουμε την κατευθυνόμενη συνταγογραφία, θα… θα… Σιγά… Fra il dire e il fare cè di mezzo il mare, μεταξύ του να λες και να κάνεις είναι στη μέση η θάλασσα, λένε οι Ιταλοί.

Σκέφτεσαι θάλασσα κι αμέσως ξεπερνάς τις αρνητικές σκέψεις. Δεν είναι και λίγα αυτά που έγιναν αυτή την περίοδο. Δραστηριοποιήθηκαν οι τοπικοί σύλλογοι, οι συνεταιρισμοί, τόσες ωραίες εκδηλώσεις, τόσες ωραίες πρωτοβουλίες. Συμμετείχες σε κάποιες από αυτές. Προχωρεί η συνεχιζόμενη επιμόρφωση, μπαίνει στα σκαριά η δια βίου εκπαίδευση, δυναμώνει η κοινωνική παρέμβαση. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Κιλκίς, Ημαθία, Πειραιάς, Καβάλα, Χίος, Μυτιλήνη… Θεέ μου, από στεριά ξεκίνησες, πάλι σε λιμάνια και νησιά καταλήγεις…

Εντάξει, εντάξει, ξαναγυρνάς… Σκέφτεσαι ότι και η ενότητα προχωράει, οι συνενώσεις, οι συσπειρώσεις των δυνάμεων συνεχίζονται και η Ομοσπονδία των Συνεταιρισμών αποφάσισε την είσοδό της στο χώρο των logistics με τη δημιουργία σύντομα του δικού της κέντρου διανομής, και ο κλάδος γενικότερα δυναμώνει. Αυτοί που επιβουλεύονται το ιδιοκτησιακό μας καθεστώς, το μονοπώλιό μας στο φάρμακο θα δυσκολευτούν να φτάσουν στο στόχο τους. A carne di lupo denti di cane, για το κρέας του λύκου (χρειάζονται) δόντια σκύλου!

Βρε, τι μανία είναι αυτή σήμερα με τα ιταλικά γνωμικά; Α, ήρθε η ώρα να κλείσεις. Ουφ! Πέρασε κι αυτή η μέρα… Μόνο μην ξεχάσεις να περάσεις από το πρακτορείο για το εισιτήριο του φέρι. Όχι, σήμερα αποκλείεται να το ξεχάσω! Για Αγκόνα ή για Μπάρι είπαμε;