Αν αναζητούσε κανείς µια µόνο λέξη για να χαρακτηρίσει την πρόεδρο του Φαρµακευτικού Συλλόγου Καβάλας Σίσσυ Ρακιτζή, αυτή θα ήταν αναµφισβήτητα η λέξη «προσφορά».
Η αεικίνητη φαρµακοποιός και µητέρα δύο παιδιών από την Καβάλα, όταν δε βρίσκεται στο φαρµακείο της και δεν ασχολείται µε τα διοικητικά θέµατα του Φ.Σ. Καβάλας, κατορθώνει να µοιράζει ακριβοδίκαια τον πολύτιµο χρόνο της µεταξύ του Συλλόγου Εθελοντών κατά του Καρκίνου, του Συλλόγου για το Παιδί και την Οικογένεια «Πνοή» και του ΕΠΑΛ - ΤΕΕ Καβάλας όπου διδάσκει φαρµακολογία στους σπουδαστές της σχολής νοσοκόµων.
Και όταν δικαιολογηµένα προκύψει η ερώτηση «µα πώς τα προλαβαίνεις όλα», εκείνη απαντά «δύσκολα» µε αφοπλιστική ειλικρίνεια, για να συµπληρώσει αµέσως µετά ότι πρόκειται για εθελοντικές δραστηριότητες που τη «γεµίζουν», δίνοντάς της τη δυνατότητα να προσφέρει στην κοινωνία, έξω από το περιοριστικό «καβούκι» του φαρµακοποιού που ασχολείται µόνο µε την εκτέλεση των συνταγών του.
Όπως προκύπτει ξεκάθαρα από τη συνέντευξη που ακολουθεί, η φαρµακοποιός από την Καβάλα έχει θέσει ως στόχο της το «σπάσιµο» αυτής της νοοτροπίας που θέλει τους φαρµακοποιούς περιχαρακωµένους στα αµιγώς επαγγελµατικά τους ζητήµατα, ενώ θεωρεί ως δεδοµένη ανάγκη το «άνοιγµά» τους στην κοινωνία µε δράσεις που θα ενισχύουν τον κοινωνικό τους ρόλο, στη βάση µια εθελοντικής κατά κύριο λόγο προσφοράς.
«Το φαρµακείο δεν είναι εµπορικό κατάστηµα, είναι φορέας παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθµιας περίθαλψης!» τονίζει µε έµφαση η ίδια, ενώ µε το προσωπικό της παράδειγµα αποδεικνύει πως αυτό το στοίχηµα µπορεί και να κερδηθεί…
Ξεκινώντας τη συζήτησή µας, δώσε µας µερικά στοιχεία από το βιογραφικό σου για να σε γνωρίσουµε καλύτερα.
Αυτό που µπορώ να πω είναι ότι είµαι γέννηµα θρέµµα Καβαλιώτισσα, καθώς µεγάλωσα και µένω στην Καβάλα, µαζί µε την οικογένειά µου. Έχω παντρευτεί µε συνάδελφο φαρµακοποιό από την Αθήνα, µε τον οποίο ήµασταν συµφοιτητές στην Ιταλία, συγκεκριµένα στη Μεσσίνα της Σικελίας. Έχουµε δύο παιδιά που τώρα ολοκληρώνουν τις σπουδές τους. Συγκεκριµένα, η κόρη µου έχει τελειώσει φυσικός κι έχει κάνει µεταπτυχιακό στα φωτοβολταϊκά, ενώ ο γιος µου είναι φοιτητής και τελειώνει το τρίτο έτος της φαρµακευτικής στη Μπρατισλάβα.
Πότε άνοιξες το φαρµακείο σου εδώ στην Καβάλα;
Δούλευα αρχικά σε νοσοκοµείο για τρία χρόνια, κατά το διάστηµα 1982 - 1985. Τότε διατηρούσε ο σύζυγός µου φαρµακείο στη Νέα Καρυά Καβάλας, το οποίο ωστόσο στη συνέχεια ανέλαβα εγώ, ενώ ο σύζυγός µου εργάζεται έκτοτε στην εταιρεία Sanofi-Aventis ως φαρµακοποιός. Το 1987 µετέφερα το φαρµακείο εδώ στην Καβάλα, όπου και το διατηρώ µέχρι και σήµερα.
Σήµερα είσαι και πρόεδρος του Φαρµακευτικού Συλλόγου Καβάλας. Από πότε κατέχεις αυτή τη θέση;
Πρόεδρος του συλλόγου είµαι κατά την τελευταία τριετία. Την προηγούµενη τριετία ήµουν αντιπρόεδρος, ενώ υπήρξα και ταµίας σε προηγούµενες θητείες. Ασχολούµαι µε τον Σύλλογο και το συνδικαλισµό γενικότερα, αποκλειστικά και µόνο επειδή πιστεύω στο επάγγελµα αυτό. Πιστεύω ακόµα στην ενότητα των µελών του συλλόγου, καθώς έχουµε κατορθώσει να διατηρούµε µια κοινή συνδικαλιστική τακτική από την οποία έχουµε πετύχει πάρα πολλά πράγµατα, πάντα χάρη στην ενότητα και τη σύµπνοια των µελών µας.
Ωστόσο, οι πληροφορίες µου «µιλάνε» και για την πολύπλευρη κοινωνική σου δράση. Μίλησέ µας γι’ αυτή.
Πριν εµπλακώ µε τα ζητήµατα του Φαρµακευτικού Συλλόγου Καβάλας υπό την ιδιότητα της προέδρου, ήµουν – κι εξακολουθώ να είµαι – µέλος του διοικητικού συµβουλίου του Συλλόγου Εθελοντών Κατά του Καρκίνου. Πρόκειται για ένα σύλλογο που δραστηριοποιείται σε πανελλήνιο επίπεδο, µε διάφορες ονοµασίες σε κάθε µέρος, λόγω και του ότι δε θέλουν να κυριαρχεί το όνοµα της ασθένειας στον τίτλο του συλλόγου. Στην Αθήνα ας πούµε, ο σύλλογος που έχει και τον συντονιστικό ρόλο εδώ και δεκαετίες ονοµάζεται «Αγκαλιάζω», ενώ εδώ στην Καβάλα έχει το όνοµα που προανέφερα και διαθέτει 150 µέλη περίπου. Πρόεδρος και αντιπρόεδρος του συλλόγου είναι δύο γιατροί που σχετίζονται άµεσα µε την ογκολογική µονάδα του νοσοκοµείου, όπου και γίνονται οι σχετικές χηµειοθεραπείες.
Εννοείται ότι εµείς τα µέλη του συλλόγου δεν έχουµε όλοι σχέση µε την πάθηση. Απλώς είµαστε µέλη – εθελοντές γιατί θέλουµε να στηρίζουµε το έργο του συλλόγου, να συµπαραστεκόµαστε σε οικογένειες, να κάνουµε επισκέψεις σε νοσοκοµεία καρκινοπαθών, να διοργανώνουµε εκδροµές κλπ. Επίσης, διοργανώνουµε ενηµερωτικές οµιλίες που άπτονται των θεµάτων που απασχολούν τους ασθενείς, ωστόσο φροντίζουµε παράλληλα και να δηµιουργούµε ευκαιρίες διασκέδασης, έτσι ώστε να αποσπάται για λίγο η προσοχή τους από τα προβλήµατα της πάθησής τους. Γενικότερα, µας ενδιαφέρει να κάνουµε αυτούς τους ανθρώπους να µην αισθάνονται µόνοι τους. Θέλουµε δηλαδή να ξέρουν ότι υπάρχουν και υγιή άτοµα που είναι δίπλα τους ανά πάσα στιγµή.
Τα µέλη του Συλλόγου είναι όλα εθελοντές;
Ακριβώς, είναι εθελοντές. Στο σύλλογο προωθούµε την εθελοντική προσφορά και προσπαθούµε να ενεργοποιήσουµε άτοµα που είναι σύµφωνα µε το πνεύµα του εθελοντισµού, κάτι που είναι λίγο δύσκολο στην εποχή µας. Ο καθένας έχει πλέον κλειστεί στο «καβούκι» του και διστάζει να προχωρήσει στο θέµα του εθελοντισµού, ωστόσο οι άνθρωποι αυτοί το έχουν ανάγκη. Δε χρειάζεται να είναι κάτι σπουδαίο. Έστω και το να πιες έναν καφέ µαζί τους, είναι κάτι που το απολαµβάνουν.
Πότε ξεκίνησε η συµµετοχή σου στο συγκεκριµένο σύλλογο;
Από την ηµέρα που ιδρύθηκε, περίπου επτά µε οκτώ χρόνια πριν. Προτίµησα να είµαι εξ αρχής απλό µέλος του διοικητικού συµβουλίου, χωρίς να κατέχω κάποια άλλη οργανική θέση, ας πούµε της αντιπροέδρου ή της γραµµατέως, λόγω των πολλών υποχρεώσεών µου.
Πώς µπορεί να ενηµερωθεί για τις δραστηριότητες του συλλόγου κάποιος ενδιαφερόµενος;
Πέρα από ένα ενηµερωτικό φυλλάδιο που έχουµε κυκλοφορήσει, όλες οι χρήσιµες πληροφορίες είναι διαθέσιµες και στο site του συλλόγου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.sekk.gr/. Εκεί υπάρχουν και στοιχεία για τις δραστηριότητές µας κατά τα τελευταία τρία χρόνια.
Στο συγκεκριµένο σύλλογο συµµετέχουν κι άλλοι φαρµακοποιοί;
Όχι, δεν υπάρχουν άλλοι φαρµακοποιοί, ούτε στις διοικητικές θέσεις, ούτε ως απλά µέλη. Βεβαίως, έχουν δραστηριοποιηθεί µε ορισµένους τρόπους και φαρµακοποιοί, όπως έγινε για παράδειγµα µε την κίνηση που κατόρθωσα να οργανώσω σχετικά µε την εξοικονόµηση χρηµάτων για την στήριξη καρκινοπαθών που δεν έχουν την οικονοµική δυνατότητα να µεταβαίνουν για χηµειοθεραπεία στην Αλεξανδρούπολη ή στη Θεσσαλονίκη. Προκειµένου να ενισχύσουµε τα έσοδα του συλλόγου ώστε να συνδράµουµε τους πάσχοντες, πρότεινα στο Φαρµακευτικό Σύλλογο Καβάλας να τοποθετηθούν κουµπαράδες του συλλόγου στα φαρµακεία µας, πρόταση που υλοποιήθηκε τελικά µε απόφαση του διοικητικού συµβουλίου. Έτσι καταφέρνουµε ως φαρµακευτικός σύλλογος να ενισχύουµε οικονοµικά το Σύλλογο Εθελοντών Κατά του Καρκίνου, για ένα τόσο ιερό σκοπό.
Αυτή είναι µια πραγµατικά πολύ καλή κίνηση! Ωστόσο, εντυπωσιάζει το γεγονός ότι είσαι η µόνη φαρµακοποιός που συµµετέχει στο σύλλογο, παρά το ότι οι δράσεις του αφορούν όλους τους λειτουργούς της πρωτοβάθµιας περίθαλψης.
Μια πρώτη εξήγηση που θα µπορούσα να δώσω είναι ίσως το ότι για κάποιους συναδέλφους µια τέτοια ενασχόληση φαντάζει κάπως «ψυχοπλακωτική». Προφανώς ένας τέτοιος σύλλογος χρειάζεται επαγγελµατίες του ευρύτερου υγειονοµικού τοµέα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να πω ότι εδώ στην Καβάλα οι τρεις σύλλογοι του υγειονοµικού τοµέα είµαστε πάρα πολύ ενωµένοι. Έχουµε απόλυτη σύµπνοια και στηρίζει ο ένας σύλλογος τον άλλο, ειδικά όταν υπάρχουν προβλήµατα.
Για ποιο λόγο πιστεύεις χρειάζεται φαρµακοποιούς ο Σύλλογος Εθελοντών κατά του Καρκίνου;
Κυρίως για να έχουµε καταλληλότερες ιδέες σε σχέση µε τις διαλέξεις που προγραµµατίζουµε. Εξάλλου έχουµε µια σηµαντική δραστηριότητα, στο πλαίσιο της οποίας επισκεπτόµαστε σπίτια και υποδεικνύουµε κάποιες χρήσιµες πρώτες βοήθειες στους καρκινοπαθείς – µέλη µας που βρίσκονται στο στάδιο της χηµειοθεραπείες. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν µεγάλη ανάγκη για ψυχολογική στήριξη από κάποιο άνθρωπο που θα βρίσκεται κοντά τους, καλύτερα από το χώρο των υγειονοµικών υπηρεσιών. Επιπλέον, διαθέτουµε και ψυχολόγους που τους προσφέρουν υπηρεσίες στήριξης, όλες αµισθί.
Οι διαλέξεις σας ποια θέµατα καλύπτουν;
Όλα όσα τους ενδιαφέρουν, αλλά και ευρύτερα ζητήµατα όπως, για παράδειγµα, ο σακαχαρώδης διαβήτης ή ο καρκίνος του δέρµατος και η αντηλιακή προστασία, θέµα για το οποίο είχαµε οργανώσει πέρυσι µε µεγάλη επιτυχία µια διάλεξη, στο πλαίσιο της οποίας τους µοιράσαµε και όλα τα σχετικά δείγµατα µιας µεγάλης εταιρείας καλλυντικών.
Συνεπώς, υπάρχουν µεγάλα περιθώρια για παράλληλες δράσεις του συλλόγου αυτού µε τον Φ.Σ. Καβάλας.
Βεβαίως, όρεξη να ’χει κανείς και χρόνο. Δυστυχώς, έτσι όπως «τρέχουν» οι εξελίξεις, δεν προλαβαίνουµε όλα όσα θέλουµε. Συχνά κατορθώνουµε να πραγµατοποιήσουµε «µε το ζόρι» τις προγραµµατισµένες εκδηλώσεις.
Πώς µαθαίνουν οι πάσχοντες για την ύπαρξη του συλλόγου;
Αντιπρόεδρος του συλλόγου είναι ο κ. Κροκίδης που είναι και γιατρός στο τµήµα χηµειοθεραπείας του νοσοκοµείου, οπότε έχει τη δυνατότητα να ενηµερώνει τους ενδιαφερόµενους για τις δραστηριότητές µας. Ωστόσο έρχονται και µόνοι τους, µια και τώρα πια µας γνωρίζουν. Κατά τα τελευταία έξι χρόνια αρκετοί πάσχοντες γράφονται στο σύλλογό µας, µόνο και µόνο επειδή έχουν απόλυτη ανάγκη να διασκεδάσουν, να «ξεχαστούν» από το πρόβληµά τους, να κάνουν παρέα µε ανθρώπους που έχουν σχετικές γνώσεις. Επιπλέον, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν βοήθεια για γραφειοκρατικές διαδικασίες αναφορικά µε ταµεία και υπηρεσίες, απευθυνόµενοι κυρίως στον πρόεδρό µας κ. Μελετιάδη που εργάζεται στο ΙΚΑ και µπορεί να τους κατευθύνει.
Ωστόσο η δράση σου δε σταµατά εδώ. Συµµετέχεις και σε άλλο σύλλογο, σωστά;
Ναι βέβαια, συµµετέχω στην επιστηµονική οµάδα του συλλόγου «Πνοή» εδώ και έξι χρόνια. Είναι ένας σύλλογος για την οικογένεια και το παιδί και εκπροσωπείται επίσης σε κάποιους νοµούς της χώρας. Η ιστοσελίδα του είναι http://www.pnoi.gr/. Λειτουργεί κι αυτός σε εθελοντική βάση σε όλα τα επίπεδα, γι’ αυτό χρειαζόµαστε εθελοντές.
Ποιες είναι οι δραστηριότητες αυτού του συλλόγου;
Η επιστηµονική επιτροπή του, η οποία στελεχώνεται από γιατρούς, φαρµακοποιό, ψυχολόγο, φυσιοθεραπευτή και λογοθεραπευτή, έχει ως στόχο να στηρίζει πρακτικά τα µέλη των περίπου 350 καταγεγραµµένων οικογενειών που έχουν κάποια ανάγκη που πιστοποιείται βεβαίως µετά από αυστηρό έλεγχο. Εάν για παράδειγµα δεν έχουν χρήµατα να πληρώσουν για παιδίατρο, τους κατευθύνουµε στην παιδίατρο του νοσοκοµείου που προσφέρει τις υπηρεσίες της, σε όποιο βαθµό µπορεί, δωρεάν. Το ίδιο συµβαίνει και µε τους συνεργαζόµενους γιατρούς, το ψυχολόγο και το λογοθεραπευτή. Μέχρι και συνταξιούχο δασκάλα έχουµε που κάνει µαθήµατα σε απόρους. Έχουµε φροντίσει να υπάρχουν κουµπαράδες και των δύο συλλόγων σε πολλά σηµεία και πολυκαταστήµατα της πόλης, καλύπτοντας έτσι τµήµα των αναγκών µας. Ειδικά στις γιορτές, προσφέρουµε βασικά είδη διατροφής. Ασφαλώς, έχουµε και την εθελοντική υποστήριξη των πολιτών της Καβάλας που µας προσφέρουν ρούχα και τρόφιµα, τα οποία και µοιράζουµε στα µέλη µας. Ωστόσο η ανάγκη του κόσµου είναι τόσο µεγάλη που τα κενά δεν καλύπτονται εύκολα. Όσοι παρακολουθούν «απ’ έξω», δε µπορούν να φανταστούν το µέγεθος της ανάγκης.
Εσείς πάντως τους καλύπτετε σε όλα τα επίπεδα.
Ναι, σε ό,τι έχουν ανάγκη, ακόµη και στον τοµέα των σπουδών τους. Εγώ είµαι επιστηµονική συνεργάτης και ασχολούµαι µε τον τοµέα των επιστηµονικών δραστηριοτήτων, όπως είναι οι εκδηλώσεις. Προσπαθώ να φέρω κι άλλα άτοµα κοντά µας. Εφέτος ειδικά γράφτηκαν πέντε µε έξι επιστήµονες, όπως λογίστριες, οικονοµολόγοι και γιατροί. Πρόκειται λοιπόν για ένα σύλλογο µε πολύ µεγάλη ευθύνη, αλλά και δραστήρια µέλη, όπως είναι και ο πρόεδρός µας, ένας αεικίνητος συνταξιούχος τραπεζικός που ασχολείται µε τα πάντα.
Εσύ, µέσα από αυτή την πολύπλευρη δραστηριότητά σου, βλέπεις να αλλάζει κάπως αυτή η νοοτροπία;
Είναι κάτι που τουλάχιστον προσπαθώ να πετύχω µέσα και από µια τρίτη δραστηριότητά µου, δηλαδή τα µαθήµατα φαρµακολογίας που παραδίδω στους σπουδαστές της σχολής νοσοκόµων στο ΕΠΑΛ - ΤΕΕ Καβάλας.
Ώστε σου µένει χρόνος και για τρίτη δραστηριότητα;
Πρόκειται για µια δραστηριότητα που µπήκε στη ζωή µου ουσιαστικά από το 1982, από τότε δηλαδή που δούλευα στο νοσοκοµείο, οπότε υπάρχει και συναισθηµατικό δέσιµο. Αν και πρόκειται για υπηρεσία που προσφέρεται αµισθί, µου δίνει τη δυνατότητα να διατηρώ άµεση επαφή µε τις εξελίξεις στη φαρµακευτική, αλλά και µε τα παιδιά.
Πραγµατικά, έχεις αναλάβει πολύ µεγάλο «φορτίο».
Απλώς προσπαθώ να παραµένω ενεργή, µια και γενικά µου αρέσει η προσφορά. Από εκεί ξεκινάνε όλα! Γι’ αυτό και επέλεξα να δραστηριοποιούµαι σε συλλόγους και φορείς που σχετίζονται µε την πρωτοβάθµια υγειονοµική κάλυψη.
Για την αναψυχή σου, περισσεύει καθόλου χρόνος;
Κυρίως τα σαββατοκύριακα, οπότε και διαβάζω ή πηγαίνουµε εκδροµές µε το σύζυγό µου, ορισµένες εκ των οποίων συνδυάζονται και µε την παρακολούθηση συνεδρίων.
Με όλα αυτές τις δραστηριότητες, πώς «τα βγάζεις πέρα» µε το φαρµακείο σου;
Έχω µια υπάλληλο που µε βοηθάει κι έτσι τα καταφέρνω. Γενικά πάντως, πιστεύω ότι µε τη µορφή που έχουν τα φαρµακεία αυτή τη στιγµή, κάνουµε πάρα πολλές δουλειές και σαφώς καµία δεν είναι τέλεια. Συντάσσοµαι προσωπικά µε όσους υποστηρίζουν ότι όσο κι αν προσπαθούµε να είµαστε σωστοί σε όλα ως φαρµακοποιοί, τελικά δεν µπορούµε να τα κάνουµε όλα, γιατί τότε τίποτα δε θα είναι απολύτως σωστό. Τώρα πώς θα εξελιχθεί αυτό και πώς θα µπορέσουµε να το αντιµετωπίσουµε, αυτό είναι µια άλλη ιστορία.
Η λύση πιστεύεις βρίσκεται στη δηµιουργία µεγαλύτερων µονάδων;
Όπως και να ’χει, εγώ επισηµαίνω ότι οι φαρµακοποιοί εµφανίζονται να είναι λίγο «του τώρα» κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ξεπεράσουµε ως σύλλογος. Συχνά βλέπω φαρµακοποιούς να είναι «κολληµένοι» σε θέµατα συνταγών και τους λέω «εµείς χανόµαστε κι εσύ κολλάς σ’ αυτό;». Αυτή ακριβώς η νοοτροπία είναι που πρέπει να αλλάξει οριστικά.