Σιλδεναφίλη και για την ελονοσία!

Η χορήγηση του πιο γνωστού φαρμάκου για τη στυτική δυσλειτουργία στους πάσχοντες από ελονοσία μπορεί να αναχαιτίσει την εξάπλωση αυτής της ιδιαίτερα μεταδοτικής ασθένειας, αναφέρει διεθνής ομάδα επιστημόνων. Οι ειδικοί στον τομέα των λοιμωδών νοσημάτων πιστεύουν ότι «αυτή η εκπληκτική ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει στον πρώτο ουσιαστικό τρόπο πρόληψης της ελονοσίας».

Η ελονοσία μεταδίδεται όταν τα παράσιτα που την προκαλούν μεταφέρονται από τους ανθρώπους στα θηλυκά κουνούπια, τα οποία είναι αυτά που τσιμπούν τους ανθρώπους, και εν συνεχεία σε άλλους ανθρώπους. Σε μελέτη που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες από την Αγγλία και τη Γαλλία, διαπίστωσαν ότι η σιλδεναφίλη (viagra) αλλάζει το σχήμα των κυττάρων του παρασίτου και έτσι διευκολύνεται η αποβολή του από το αίμα. Μόλις συμβεί αυτό, η ελονοσία παύει να εξαπλώνεται.

Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση «PLOS Pathogens», το παράσιτο της ελονοσίας, το πλασμώδιο falciparum, έχει έναν πολύπλοκο κύκλο ανάπτυξης, ο οποίος ολοκληρώνεται εν μέρει στους ανθρώπους και εν μέρει στα κουνούπια. Στους ανθρώπους, το πλασμώδιο ζει μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια με μια μολυσματική μορφή (λέγεται μεροζωΐτης) που δεν έχει φύλο αλλά αναπαράγεται ασεξουαλικά, προκαλεί ρήξη του ερυθρού αιμοσφαιρίου και μόλυνση ολοένα περισσότερων κυττάρων, οπότε τελικά εκδηλώνονται τα συμπτώματα της ελονοσίας. 'Αλλοι μεροζωΐτες εξελίσσονται σε αρσενικά και θηλυκά κύτταρα (γαμετοκύτταρα), τα οποία παραλαμβάνουν τα κουνούπια με το αίμα, ωριμάζουν στο έντερό τους και γονιμοποιούνται για να μεταδοθούν με το σάλιο των κουνουπιών στον επόμενο άνθρωπο που θα τσιμπήσουν.

Οι υπάρχουσες θεραπείες για την ελονοσία στοχεύουν τους μεροζωΐτες, αλλά δεν ασκούν επίδραση στα γαμετοκύτταρα και επομένως στην εξάπλωση της νόσου. Για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, οι ερευνητές αναζήτησαν τρόπους παραμόρφωσης των γαμετοκυττάρων, ούτως ώστε να μην μπορούν να κυκλοφορούν στο αίμα και ανακάλυψαν ότι ο πιο επιτυχημένος ήταν η σιλδεναφίλη.

Τη μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από τη Σχολή Υγιεινής & Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου,το γαλλικό Εθνικό Ίδρυμα Υγείας & Ιατρικής Έρευνας (INSERM), το Πανεπιστήμιο Paris Descartes και τα ινστιτούτα Cochin και Pasteur.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η σιλδεναφίλη δεν χρησιμοποιείται μόνο για τη στυτική δυσλειτουργία, αλλά είναι εγκεκριμένο και για άλλες παθήσεις, όπως η αρτηριακή πνευμονική υπέρταση και το σύνδρομο Raynaud.

Πηγή