Μεγάλα ερωτήματα προκαλεί η υπόθεση της συνεχιζόμενης απαγόρευσης στην εξαγωγή φαρμάκων από τις ελληνικές φαρμακαποθήκες, την οποία παράγοντες του κλάδου καταγγέλλουν ως παράνομη και αντιβαίνουσα στην κοινοτική νομοθεσία. Κατόπιν προσφυγών του Πανελλήνιου Συλλόγου Φαρμακαποθηκαρίων αλλά και της αντίστοιχης ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, έχει ήδη προκληθεί η αρχική παρέμβαση από πλευράς E.E.
Η απαγόρευση, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, οδηγεί σε κατάρρευση την εξαγωγική δραστηριότητα και σε οικονομική ασφυξία τις ελληνικές φαρμακαποθήκες με αλυσιδωτές επιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το 2005 οι ενδοκοινοτικές εξαγωγές έφταναν τα 1,1 δισ. ευρώ, σήμερα έχουν πέσει στα 400 εκ.
Εκτιμάται μάλιστα ότι η συνολική κερδοφορία της τάξης των 70 εκ. το χρόνο κατά μέσο όρο, φέτος θα κατρακυλήσει στα 20 εκ. ευρώ, κάτι που θα επηρεάσει καταλυτικά τη φοροδοτική τους ικανότητα. Οι εξαγωγές αποτελούν σήμερα στην πραγματικότητα το μόνο σταθερό δίαυλο ρευστότητας προς τις φαρμακαποθήκες, καθώς οι οφειλές του EOΠYY έχουν «στραγγαλίσει» τα φαρμακεία, τα οποία δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Δεδομένου ότι η απαγόρευση αφαιρεί ουσιαστικά το 25% της ρευστότητας από τη συγκεκριμένη αγορά, οι φαρμακαποθήκες θα αναγκαστούν να περιορίσουν τόσο το χρόνο πίστωσης όσο και τις προμήθειες προς τα φαρμακεία, με αποτέλεσμα τότε να υπάρξουν μεγάλες ελλείψεις. Επίσης, φυσιολογικό επακόλουθο είναι ότι οι μικρότερες φαρμακαποθήκες θα οδηγηθούν σε κλείσιμο και η αγορά θα συγκεντρωθεί σε λίγες ισχυρές, με συνέπεια να χαθούν πολλές θέσεις εργασίας.
Παράλληλα, κύκλοι της αγοράς αφήνουν υπόνοιες σε σχέση με τις ευθύνες των μεγάλων πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών όσον αφορά τις ελλείψεις στην αγορά, ενώ «βλέπουν» ότι ουσιαστικά με το μέτρο της απαγόρευσης εξυπηρετούνται τα δικά τους συμφέροντα.
Στο στόχαστρο του ΠΣΦ έχουν μπει το υπουργείο Υγείας και ο EOΦ, καθώς με τέσσερις διαδοχικές αποφάσεις έχουν επιβάλλει από τον περασμένο Οκτώβριο την προσωρινή απαγόρευση των εξαγωγών για 75 φάρμακα, επικαλούμενοι λόγους δημόσιας υγείας, λόγω των ελλείψεων που παρατηρούνται στην αγορά. Ανάμεσα όμως σε αυτά τα φάρμακα, όπως καταγγέλλεται, περιλαμβάνονται κάποια για τα οποία υπάρχει ελάχιστη ζήτηση, καθώς αφορούν ασθένειες που ουσιαστικά έχουν εκλείψει από την Ελλάδα. Κραυγαλέα περίπτωση αποτελεί φάρμακο για την ελονοσία, τη στιγμή που τα περιστατικά στη χώρα μας το 2012 ήταν μόνο δύο.
Παράλληλα, όπως αποκαλύπτεται, στις τρεις πρώτες αποφάσεις του EOΦ περιέχονται φάρμακα για τα οποία κυκλοφορούν γενόσημα στην ελληνική αγορά, άρα το μόνο που προστατεύεται είναι τα συμφέροντα των κατόχων άδειας των πρωτότυπων, σε αντίθεση μάλιστα με την πολιτική της κυβέρνησης που προωθεί τα γενόσημα προς δημοσιονομικό όφελος.
«Προσωρινό»
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ το μέτρο αποφασίστηκε ως προσωρινό από το υπουργείο Υγείας και τον EOΦ, διαρκεί ήδη πέντε μήνες.
Όπως λένε οι φαρμακαποθηκάριοι, «μόνο προσωρινό δεν είναι, αλλά εντελώς παράνομο» και γι' αυτό έχουν προσβάλλει στο Συμβούλιο της Επικρατείας τις πρώτες τρεις αποφάσεις. Σημειώνεται μάλιστα ότι στο ΣτE υπάρχει σχετικό δεδικασμένο, με την απόρριψη αντίστοιχου νομοθετήματος προ πενταετίας.
Για την τελευταία απόφαση του EOΦ τον Ιανουάριο, που ελήφθη κατόπιν εντολής του αναπληρωτή υπουργού Υγείας M. Σαλμά, ο ΠΣΦ προσέφυγε στα αρμόδια κοινοτικά όργανα, καθώς θεωρεί ότι παραβιάζει ξεκάθαρα τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αφού αφενός απαγορεύεται στα κράτη-μέλη να θέτουν νομοθετικά εμπόδια στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές και αφετέρου απαγορεύεται η οποιαδήποτε αλλοίωση της εξωτερικής συσκευασίας των φαρμάκων, η οποία όμως ουσιαστικά επιβάλλεται από την απόφαση του EOΦ να αφαιρούνται από τις συσκευασίες οι ταινίες γνησιότητας.
Οι Βρυξέλλες εξετάζουν ήδη το σχετικό φάκελο, ζητώντας εξηγήσεις από τη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία αναμένεται να διαβιβάσει την υπόθεση στον EOΦ και το υπουργείο Υγείας, προκειμένου να δοθούν και οι απαντήσεις.
Επίσης ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι ενώ το μέτρο της απαγόρευσης διαρκεί ήδη πέντε μήνες, το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Πώς δηλαδή είναι δυνατόν φάρμακα που βρίσκονται σε απαγόρευση εξαγωγών από τον περασμένο Οκτώβριο να συνεχίζουν να παρουσιάζουν έλλειψη; Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, με βάση τα στοιχεία του EOΦ, ενώ το 2005 η φαρμακευτική δαπάνη ήταν ίδια με το 2012, οι εξαγωγές από 1,1 δισ. τότε, έπεσαν πέρυσι στα 400 εκ. Δηλαδή, ενώ οι εξαγωγές έχουν περιοριστεί στο 1/3 με την ίδια φαρμακευτική δαπάνη, οι σημερινές ελλείψεις είναι δεκαπλάσιες σε σχέση με το 2005, κάτι που αποδεικνύει ότι οι ελλείψεις δεν οφείλονται σε αυτές.
Η απάντηση που δίνει η πλευρά των φαρμακοποθηκαρίων είναι ότι αν οι εταιρείες παρέδιδαν τις απαραίτητες ποσότητες, τότε η αγορά θα είχε εξομαλυνθεί, κατηγορώντας ουσιαστικά τις πολυεθνικές ως υπεύθυνες για το πρόβλημα. Kι αυτό γιατί, όπως υποστηρίζουν, έχουν περιορίσει τις πωλήσεις πολλών σκευασμάτων στην Ελλάδα μέχρι και κατά 80%. Το θέμα είχε αναδείξει με δηλώσεις του και ο πρόεδρος του EOΦ τον περασμένο Δεκέμβριο, προαναγγέλλοντας μάλιστα την επιβολή κυρώσεων σε 13 από αυτές.
«Πιλότος» η περίπτωση της Ελλάδας: 125 εκ. κουτιά «έκοψαν» οι πολυεθνικές σε μια τριετία
Οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις πωλήσεις τους στην ελληνική αγορά. Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, το 2009 η συνολική αγορά ήταν 470 εκ. κουτιά, εκ των οποίων τα 100 εκ. πουλήθηκαν από ελληνικές εταιρείες και τα 370 εκ. από πολυεθνικές. Το 2012 η αγορά έφτασε τα 390 εκ. κουτιά, εκ των οποίων οι ελληνικές εταιρείες πούλησαν τα 125 εκ. κουτιά και οι πολυεθνικές 265 εκ.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι πολυεθνικές έχουν αποσύρει από την αγορά μέσα σε τρία χρόνια 125 εκ. κουτιά. Αυτό, σύμφωνα με κύκλους του ΠΣΦ, συμβαίνει για τρεις λόγους: O πρώτος είναι γιατί φοβούνται την έκθεσή τους στην ελληνική οικονομία και στις ελληνικές επιχειρήσεις, με δεδομένες και τις μεγάλες οφειλές του κράτους προς αυτές που φτάνουν τα 2 δισ. ευρώ. Ήδη, όπως είναι γνωστό, οι πολυεθνικές έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά και με τα ομόλογα που είχαν πάρει έναντι οφειλών πριν από το 2010 και τα οποία υπέστησαν «κούρεμα».
Παράλληλα όμως βρήκαν, όπως λέγεται, μια «χρυσή ευκαιρία» για να χτυπήσουν το παράλληλο εμπόριο, κάτι που αποτελεί σταθερή επιδίωξή τους επί πολλά χρόνια, καθώς από την εξαγωγική δραστηριότητα των φαρμακαποθηκών στις ευρωπαϊκές χώρες πλήττονται τα οικονομικά τους συμφέροντα, αφού οι τιμές των φαρμάκων είναι διαφορετικές. Η ελληνική περίπτωση θεωρείται μάλιστα «πιλότος», όπου κατά κάποιο τρόπο δοκιμάζεται το μοντέλο της απαγόρευσης προκειμένου, αν περάσει από την E.E., να τύχει γενικότερης εφαρμογής. O τρίτος λόγος είναι ότι η όλη κατάσταση με τις ελλείψεις αποτελεί και ένα μέσο πίεσης στα χέρια τους για να πετύχουν καλύτερες τιμές.
Πηγή: farmacien.blogspot.gr