Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο project-syndicate οι τρεις συντάκτες του [1] συμπεριλαμβανομένου και του τιμημένου με Νόμπελ Τζόζεφ Στίγκλιτς, συσχετίζουν την επιτυχία του αμερικανικού προγράμματος επέκτασης της ασφαλιστικής κάλυψης σε μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού (το Obamacare) με τις πατέντες των φαρμάκων. Εν ολίγοις συνδέουν τον επιτυχή περιορισμό της καλπάζουσας φαρμακευτικής δαπάνης με την έγκαιρη παραγωγή των γενοσήμων και την αύξηση του ανταγωνισμού που αυτά επιφέρουν.
Συγκεκριμένα δημοσιεύουν μία από τις πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και απόψεις για το κατά πόσο η προστασία του αποκλειστικού δικαιώματος εκμετάλλευσης δραστικών ουσιών, οι επονομαζόμενες πατέντες των φαρμάκων, αποσκοπούν στο να χρηματοδοτήσουν την έρευνα καινούργιων φαρμάκων ή αποτελούν πηγή μονοπωλιακών προσόδων, την οποία υπερασπίζονται και «χαρίζουν» τα κράτη στις φαρμακευτικές εταιρείες. Στο συγκεκριμένο άρθρο αμφισβητείται η αναγκαιότητα και η χρησιμότητά τους, τουλάχιστον ως προς την παρούσα μορφή, ενώ εξετάζεται και ο αντίκτυπός τους στη μάχη κατά των ασθενειών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σύμφωνα με τους συντάκτες του άρθρου:
Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας αποτελούν την παραχώρηση μονοπωλίων διαμέσου κυβερνητικών αποφάσεων που οδηγούν στην ίδια αναποτελεσματική και προσοδοθηρική συμπεριφορά, όπως και κάθε άλλη τέτοια στρέβλωση της αγοράς. Ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που αυξάνει την τιμή ενός φαρμάκου κατά εκατό φορές έχει την ίδια επίδραση στην αγορά όσο και ένας δασμός της τάξης του 10.000%. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι φαρμακευτικές εταιρείες αποκτούν ένα ισχυρό κίνητρο για να παραπλανήσουν τους γιατρούς και το κοινό σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των προϊόντων τους ή ακόμη και να προωθήσουν τα φάρμακά τους για ακατάλληλες χρήσεις, συχνά μέσω ευρηματικών τρόπων πλάγιων πληρωμών, προκειμένου να πειστούν οι γιατροί να τα συνταγογραφούν.
Επιπλέον η υποστηριζόμενη από τις πατέντες έρευνα ενθαρρύνει τη μυστικότητα, καθώς οι εταιρείες δημοσιοποιούν μόνο τις πληροφορίες που απαιτούνται για την απόκτηση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Ωστόσο η διαφάνεια αποδεικνύεται ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική επιστημονική πρόοδο. Πολλοί οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένων και των συντακτών του παρόντος άρθρου, έχουν προτείνει μια γκάμα εναλλακτικών λύσεων [2] –αντί για τις προστατευόμενες και υποστηριζόμενες από τις πατέντες δοκιμές ή ενέργειες για έρευνα και ανάπτυξη– που αποφεύγουν αυτά τα προβλήματα.
[1] Joseph E. Stiglitz, Nobel laureate in economics and University Professor at Columbia University, Dean Baker is Co-Director of the Center for Economic and Policy Research in Washington, DC
Arjun Jayadev, professor of economics at the University of Massachusetts, Boston, co-editor of the Journal of Globalization and Development.
[2] Two ideas to increase innovation and reduce pharmaceutical costs and prices. Jayadev A, Stiglitz J. (για το συγκεκριμένο άρθρο η πρόσβαση είναι ελεύθερη).