Οι λιανικές τιμές των φαρμάκων μειώνονται, σύμφωνα και με τη μνημονιακή μας υποχρέωση, δύο φορές το χρόνο. Γιατί οι ασφαλισμένοι βλέπουν τη συμμετοχή τους να ανεβαίνει;
Η μείωση της λιανικής τιμής δεν συνεπάγεται και μείωση της συμμετοχής, γιατί η όποια συμμετοχή (0%,10%,25%) δεν προκύπτει από τη λιανική τιμή αλλά από την ασφαλιστική τιμή, που είναι η ανώτατη τιμή που ο ΕΟΠΥΥ έχει αποφασίσει να αποζημιώνει για κάθε δραστική ουσία φαρμάκου. Ως γνωστόν όποια διαφορά από τη λιανική καλύπτεται από τον ασφαλισμένο, αν υπάρχουν φτηνότερα γενόσημα, ενώ αν δεν υπάρχουν γενόσημα, ο ασφαλισμένος χρεώνεται μόνο με το 50% της διαφοράς λιανικής-ασφαλιστικής.
Τι γίνεται όμως με τα φάρμακα τα οποία χάνουν την πατέντα τους και αποκτούν γενόσημα, ακόμα και αν πέφτουν οι τιμές τους;
Ξαφνικά το κόστος του φαρμάκου μπορεί και να διπλασιαστεί για τον ασφαλισμένο, καθώς δεν επιτρέπεται πλέον να πληρώσει τη μισή διαφορά αλλά ολόκληρη τη διαφορά λιανικής-ασφαλιστικής. Διαφορετικά, θα πρέπει να πάρει το νέο φτηνότερο γενόσημο.
Μάλιστα, αρκετά γνωστά και με υψηλή κυκλοφορία φάρμακα, όπως τα αντιυπερτασικά με ολμεσαρτάνη (olmesartan), ο συνδυασμός ολμεσαρτάνης με υδροχλωροθειαζίδη (hydrochlorothiazide), καθώς και το φάρμακο για την ακράτεια σολιφενακίνη (solifenacin) έχασαν πρόσφατα την πατέντα τους και το κόστος των πρωτότυπων σκευασμάτων για τους ασφαλισμένους έφτασε στα ύψη!
Χαρακτηριστικά: Η ολμεσαρτάνη στο πρωτότυπο από 8,98€ κοστολογείται πλέον 15,41€, ενώ ο ΕΟΠΥΥ θα καλύψει 3,69€ από την τιμή του!
Η σολιφενακίνη, πριν αποκτήσει γενόσημο, είχε συμμετοχή 13,10€, ενώ σήμερα έχει 21€.
Το αντιψυχωσικό κουετιαπίνη (quetiapine) είχε συμμετοχή 0€ και τώρα ο ασθενής οφείλει να πληρώνει 19,16€, ενώ η λιανική τιμή του από 60,18€ έπεσε στα 54,72€.
Συμπέρασμα: Για άλλη μια φορά οι μνημονιακές απαιτήσεις εφαρμόζονται, με το κόστος των φαρμάκων να μετακυλίεται από την κοινωνική ασφάλιση στους ασφαλισμένους.