Πώς εξηγείται το παράδοξο της υψηλής φαρμακευτικής δαπάνης

«Οι Έλληνες δεν κάνουν μεγάλη κατανάλωση φαρμάκων» δήλωσε ο καθηγητής της ΕΣΔΥ κ. Γιάννης Κυριόπουλος στο συνέδριο της ΟΣΦΕ για τους συνεταιρισμούς φαρμακοποιών (10 & 11 Ιουνίου στο Βόλο) και παρουσίασε στοιχεία του ΟΟΣΑ αλλά και από τη χώρα μας για να δείξει τους λόγους για τους οποίους η φαρμακευτική δαπάνη είναι υψηλή.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για την κατανάλωση φαρμάκων σε προσδιορισμένες ημερήσιες δόσεις, που επικαλέστηκε ο καθηγητής, η Ελλάδα για το 2015 κατατάσσεται αρκετά κάτω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ σε όλες τις κατηγορίες φαρμάκων, εκτός από εκείνες για το αίμα και τα παράγωγά του, για το μεταβολισμό και για το διαβήτη, οι οποίες έρχονται ελάχιστα πάνω από το μέσο όρο. «Σε όρους κατανάλωσης είναι προφανές ότι οι Έλληνες πολίτες είναι μετρημένοι χρήστες φαρμάκων, όπως και είναι μετρημένοι χρήστες εξωνοσοκομειακής περίθαλψης αφού, ενώ στις ευρωπαϊκές χώρες του ΟΟΣΑ γίνονται περίπου 8 επισκέψεις κατ? έτος, στη χώρα μας γίνονται 5,2 επισκέψεις» είπε επίσης χαρακτηριστικά ο κ. Κυριόπουλος.

Γιατί είναι υψηλή η φαρμακευτική δαπάνη

«Ενώ έχουμε χαμηλό όγκο, έχουμε μεγαλύτερο κόστος και αυτό δεν οφείλεται τόσο στις τιμές, όσο οφείλεται κυρίως στο μείγμα μεταξύ πρωτότυπων και γενόσημων φαρμάκων» εξηγεί ο καθηγητής.

Επίσης, ένας ακόμη λόγος είναι, κατά τον ίδιο, η «άκριτη» εισαγωγή καινοτόμων –άρα και κοστοβόρων– φαρμάκων στη χώρα (το 57% των πωλήσεων φαρμάκων αφορούν σκευάσματα της τελευταίας δεκαετίας), σε συνδυασμό με το χαμηλό ποσοστό γενοσήμων σε σύγκριση με άλλες χώρες.

Ωστόσο χαρακτήρισε «θετικό» το ότι έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τον έλεγχο της καινοτομίας και για τις διαπραγματεύσεις τιμών.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής, η υψηλή δαπάνη σχετίζεται και με το ΑΕΠ της χώρας: Η αναλογική (στο σύνολο της δαπάνης υγείας) φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας ανέρχεται σε 28,1% έναντι 15,6% στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή 2,3% του ΑΕΠ έναντι 1,4% του μέσου όρου στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προτάσεις αντιμετώπισης

Ο κύριος Κυριόπουλος, αναφερόμενος στην ανάγκη εφαρμογής πολιτικών συγκράτησης της δαπάνης προτείνει:

• Προτεραιοποίηση της φαρμακευτικής καινοτομίας: Ποια καινοτομία, πόση καινοτομία και γιατί τη θέλουμε (με βάση έναν αλγόριθμό που έχει δημιουργήσει ίδιος).
• Ένα εναλλακτικό σύστημα κατανομής των βαρών στη φαρμακευτική θεραπεία, όπου ο καθορισμός του ύψους της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος θα γίνεται αναλόγως του εισοδήματος και αντιστρόφως ανάλογα της δαπάνης (υπάρχει επίσης προτεινόμενος σχετικός αλγόριθμος).
• Τεκμηριωμένη συνταγογράφηση: Πρέπει να πιέσουμε την κυβέρνηση να δώσει έμφαση στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, μια καλή βάση δεδομένων την οποία δεν έχουμε εκμεταλλευτεί σχεδόν καθόλου, προτείνει ο καθηγητής.

Ο ρόλος του φαρμακοποιού

«Αν δοθούν κίνητρα στους φαρμακοποιούς μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο» δήλωσε ο κ. Κυριόπουλος και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι και οι φαρμακοποιοί οι ίδιοι ως κλάδος αλλά και τα κρατικά όργανα πρέπει να αποδώσουν μεγαλύτερο βάρος στη δουλειά και τη συμμετοχή τους στις υπηρεσίες υγείας, όχι απλά στη διανομή των φαρμάκων αλλά και στη συμβουλευτική υποστήριξη των ασθενών, κυρίως των χρονίως πασχόντων, και στη συμμόρφωση των ασθενών όσον αφορά τη θεραπεία τους».

Όπως αναφέρει ο καθηγητής, η συμμόρφωση στη θεραπεία είναι ένα από τα πάρα πολύ μεγάλα προβλήματα στην Ελλάδα, που σημαίνει ότι η συνταγογράφηση και οι ιατρικές συμβουλές δεν έχουν αποδώσει. Οι φαρμακοποιοί όμως ως υγειονομικοί επιστήμονες πρέπει να το δουλέψουν αρκετά καλά».