Τα μέλη του Ινστιτούτου Klorane προσέφεραν με την πρωτοβουλία ελαιοφύτευσης μια ανάσα ζωής στην πληγείσα από τη φωτιά Πελοπόννησο.
|
Πριν από ένα περίπου χρόνο τα εργαστήρια Klorane έλαβαν μια σημαντική απόφαση συνώνυμη με πράξη ζωής: τη δεντροφύτευση 10.000 ελαιόδεντρων στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στους πρόποδες του όρους Μίνθη. Επρόκειτο για μια πράξη ζωής που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του Δήμου Φιγαλείας, τις τοπικές αρχές και το εργαστήριο Φαρμακογνωσίας της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών με σκοπό να δώσει πνοή ελπίδας στη συγκεκριμένη περιοχή που είχε πληγεί από τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου του 2007. Μπορεί να πέρασε σχεδόν ένα χρόνος, όμως κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα μας. Πώς μπορούν άλλωστε να σβήσουν από τη μνήμη μας όταν έγιναν αιτία για την απώλεια της ζωής πολλών συνανθρώπων μας και προκάλεσαν τη μεγαλύτερη οικολογική και οικονομική καταστροφή των τελευταίων δεκαετιών; Όπως είναι γνωστό, στην Πελοπόννησο το δασικό κεφάλαιο είναι πηγή ζωής για τους κατοίκους. Η ελιά και το ζωογόνο λάδι της είναι οι κυριότεροι πόροι της. Ωστόσο εκατοντάδες χιλιάδες ελαιόδεντρα στη δυτική Πελοπόννησο καταστράφηκαν από την πύρινη λαίλαπα. Όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα δεν άφησαν ασυγκίνητους τους ανθρώπους των Εργαστηρίων Klorane, οι οποίοι θέλησαν να απαλύνουν τον πόνο των πληγέντων κατοίκων, δίνοντας στη γη μια νέα πνοή, επιθυμία που συμβαδίζει απόλυτα και με τον πρωταρχικό στόχο τους, που είναι η διαφύλαξη της φυτικής μας κληρονομιάς. Γιατί επιλέχθηκε η ελιά Η επιλογή του συγκεκριμένου δέντρου έχει ουσιαστική αλλά και συμβολική σημασία. Η ελιά είναι η βασική πηγή πλούτου στις συγκεκριμένες περιοχές ταυτόχρονα όμως αποτελεί σύμβολο δύναμης, ζωής και ειρήνης. Ο μύθος της γέννησης της Αθήνας αναφέρει τον Ποσειδώνα και την Αθηνά να ερίζουν για την κηδεμονία της πόλης. Η θεά της σοφίας είναι η νικήτρια της μονομαχίας και το δώρο της στους Αθηναίους πολίτες είναι το δέντρο της ελιάς. Για την ανακούφιση λοιπόν των κατοίκων της περιοχής, το Ινστιτούτο Klorane φέρνει έναν «κλάδο ελαίας» μαζί με την ενεργή υποστήριξή του. Τα στάδια της ελαιοφύτευσης Εκτός από τη δωρεά των 10.000 ελαιόδεντρων το Ινστιτούτο Klorane ανέλαβε και το κόστος όλων των εργασιών της δεντροφύτευσης (μεταφορά των δέντρων, εργατικό δυναμικό), καθώς και τη φροντίδα των ελαιόδεντρων για ένα χρόνο από τη φύτευσή τους. Το Σεπτέμβριο του 2007 επιλέχθηκε ο τύπος των ελαιόδεντρων, η κορωνέικη ποικιλία που είναι κατάλληλη για το έδαφος της περιοχής. Καθορίστηκαν οι ακριβείς περιοχές όπου θα γινόταν η δεντροφύτευση έπειτα από αξιολόγηση των γεωπόνων. Επρόκειτο για στρέμματα που είχαν καταστραφεί ολοσχερώς. Λόγω κάποιων διοικητικών δυσκολιών, η δεντροφύτευση πραγματοποιήθηκε σε τρία χρονικά στάδια: Στις 22 Νοεμβρίου 2007 με τη φύτευση1.500 ελαιόδεντρων, στις 16 Μαΐου 2008 με 2.500 ελαιόδεντρα και στις 30 Οκτωβρίου 2008 με τη φύτευση 5.800 ελαιόδεντρων που σήμανε και το τέλος των εργασιών. Τα μέλη του Ινστιτούτου χάρηκαν ιδιαίτερα από το γεγονός ότι η πρωτοβουλία αυτή προσέφερε ουσιαστική βοήθεια σε μια περιοχή που δέχτηκε ένα τόσο σκληρό πλήγμα. Πιστεύουν, μάλιστα, ότι με τον τρόπο αυτό συμμετείχαν κι οι ίδιοι στην υποστήριξη των κατοίκων, οι οποίοι κάθε φορά που δέχονταν επίσκεψη στον τόπο τους, τους υποδέχονταν με αγάπη, γεγονός που τους συγκίνησε ιδιαίτερα. Η ενέργεια αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί τόσο άψογα χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της Δημοτικής Αρχής της Φιγαλείας, της οποίας οι υπεύθυνοι εργάστηκαν μαζί με το Ινστιτούτο Klorane ακούραστα, υπεύθυνα και με απόλυτη διαφάνεια. Λίγα λόγια για το Ινστιτούτο Klorane Από την αρχή της δημιουργίας τους το 1961, τα Εργαστήρια Klorane, μέλος του ομίλου Pierre Fabre, έχουν μια ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με το φυτικό βασίλειο. Με εμπειρία και γνώση μεγαλύτερη των 40 ετών, θέλουν να ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά στην «Προστασία και τη Σωστή Χρήση της Φυτικής μας Κληρονομιάς» δημιουργώντας το Ινστιτούτο Klorane, Ίδρυμα για την Προστασία και τη Σωστή Χρήση της Φυτικής μας Κληρονομιάς. Πρεσβεύοντας πάντα τη φιλοσοφία αυτή, δίνουν για μία ακόμα φορά ζωή στη γη και στο περιβάλλον, γιατί αυτό το περιβάλλον πιστεύουν ότι είναι «το σπίτι όπου θα ζούμε εμείς και οι επόμενες γενιές». |
|