Όλη η επικαιρότητα... σχολιασμένη!

Έγινε ήδη μακελειό

του φαρμακοποιού Αργύρη Αργυρόπουλου, μέλους του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης

Ένα από τα θύματα της σημερινής αποδιοργάνωσης της χώρας είναι η Υγεία. Όλες οι δομές, οι λειτουργίες, ολόκληρο το σύστημα έγιναν συντρίμμια. Η Πολιτεία θα έπρεπε να προστατεύει την Υγεία και να διαφυλάσσει τα συμφέροντα των ασθενών μαζί με εκείνα των λειτουργών Υγείας. Αντίθετα, όμως, ποδοπατά και καταστρέφει με βία ό,τι με χίλιες όσες δυσκολίες και λάθη καταφέραμε ως κράτος να δημιουργήσουμε. Κακό, στρεβλό, δύσκολο και γεμάτο προβλήματα, ήταν όμως ένα σύστημα που λειτουργούσε· τώρα παραπαίει.
Στο βωμό της απελευθέρωσης και της εξοικονόμησης πόρων διαλύονται όλα με μεθοδικότητα και εντελώς απροκάλυπτα. Η γενικότερη αίσθηση του λαού πως υποδουλώνεται και ξεπουλιέται στις ορέξεις αρπακτικών της οικονομικής τρομοκρατίας αντικατοπτρίζει ακριβώς όσα συμβαίνουν εδώ και δυο χρόνια στο δικό μας χώρο.
Με νύχια και με δόντια κρατιόμαστε, φαρμακεία κλείνουν, ο κλάδος βάλλεται με το χειρότερο τρόπο. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η πιο δυνατή αμυντική μας γραμμή είναι ο πάγκος μας, η υπευθυνότητα της δουλειάς μας και ο πιο ισχυρός μας σύμμαχος ο ίδιος ο ασθενής.

Aνάγκη ενιαίας, σταθερής στρατηγικής

του φαρμακοποιού Ανδρέα Γαλανόπουλου, προέδρου της Ο.Σ.Φ.Ε.

Ένα πολιτικό σύστημα και μια κοινωνία που δεν γνωρίζουν ούτε πώς, ούτε πότε θα βγούμε από το πηγάδι (δεν είναι τούνελ πλέον). Ο καιροσκοπισμός πολιτικού προσωπικού, αλλά και των κοινωνικών ομάδων, δεν αφήνει στοιχειώδη ψήγματα αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας.
Κυρίως επειδή κανένας δεν ομολογεί ούτε περιγράφει την πραγματικότητα και τις όποιες εναλλακτικές προοπτικές. Στη φαρμακευτική αγορά ένα σαθρό πολιτικό προσωπικό στο υπουργείο Υγείας, χωρίς οποιαδήποτε μελέτη, χωρίς σοβαρή επεξεργασία, με τα μάτια στους εσωτερικούς συσχετισμούς, κομματικούς και κοινοβουλίου, συσσωρεύει κάθε τρίμηνο μέτρα που δεν έχουν τη στοιχειώδη αναφορά σε αντίστοιχα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Ουδεμία αναφορά στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Χωρίς πραγματικό ονομαστικό στόχο, χωρίς αναφορά σε πραγματικά νούμερα δαπάνης.
Αποτέλεσμα ένα περιβάλλον κινούμενης άμμου. Χωρίς σταθερούς όρους παιχνιδιού και με ένα τραπεζικό σύστημα μηδενικής ρευστότητας προς την πραγματική οικονομία. Μίγμα εκρηκτικό. Με θυγατρικές πολυεθνικών που, ενώ χρησιμοποιούν κεφάλαια με κόστος μέχρι 1% επιχειρούν κλείσιμο της πιστωτικής και ποσοτικής τους έκθεσης στην εσωτερική αγορά, εξακολουθώντας την τακτική της υποκατάστασης σε προϊόντα. Μια ελληνική παραγωγή αφημένη στην τύχη της, λες και δεν θα είναι αυτή που θα καλύψει —στο χειρότερο σενάριο για τη χώρα— την εσωτερική ζήτηση. Και μια διανομή κάτω από την αμφίπλευρη πίεση προμηθευτών, τραπεζικού συστήματος και της υστέρησης πληρωμών του ασφαλιστικού συστήματος. Κύριοι, ας σοβαρευτούμε... Υπάρχει ανάγκη ενιαίας στρατηγικής.

Η φαρμακευτική δαπάνη και η ανθρώπινη ανάγκη

του φαρμακοποιού Γιάννη Δαγρέ, μέλους του ΔΣ του Φ.Σ. Αττικής

Ο υπουργός Υγείας μιλάει για φαρμακευτική δαπάνη στα 2,88 δις ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί σε 20.000€ ανά φαρμακείο μηνιαίως. Με 15% μεικτό κέρδος (4-6% καθαρό), αυτό μεταφράζεται σε 1.000€ μέσο μηνιαίο εισόδημα. Με 18-20%, όπως είναι σήμερα (7-9% καθαρό), μιλάμε για 1.600€ αντίστοιχα. ’λλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Αυτό φυσικά υπό την προϋπόθεση ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα μας εξοφλούν στην ώρα τους, δεν θα επιβληθούν άλλοι φόροι είτε σε εμάς τους ίδιους είτε στα φαρμακεία σαν επιχειρήσεις και θα φτηνύνουν τα καθημερινά αγαθά διαβίωσης όσο μειώνεται το εισόδημά μας, δηλαδή το κόστος ζωής θα παραμείνει χοντρικά απείραχτο.
Οι ασθενείς, από την άλλη, δεν θα έχουν φτηνότερα φάρμακα. Θα έχουν λιγότερα και θα τα παίρνουν λιγότερο. Καμιά φορά μπορεί να μένουν και χωρίς φάρμακα.
Τι σημαίνει αυτό; Απλά ότι το να έχει φάρμακα ο κόσμος δεν έχει τόση σημασία για την κυβέρνηση. Τα εξωτερικά δάνεια και οι «μεταρρυθμίσεις» είναι πάνω απ΄ όλα.

Καλοκαίρι...

του φαρμακοποιού Γιώργου Κουτέπα, αντιπροσώπου του Φ.Σ. Αττικής στον Π.Φ.Σ.

Η φαρμακευτική επικαιρότητα ωχριά μπροστά στο πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία. Μαζί με αυτή άρρηκτα είναι συνδεδεμένο το μέλλον της ελληνικής πολιτείας. Όταν θα κρατάτε αυτό το τεύχος στα χέρια σας προφανώς το θέμα της νέας δανειακής σύμβασης θα έχει λυθεί —αν όχι, ένα νέο κεφάλαιο της ιστορίας θα έχει ανοίξει! Όμως το αν έχουμε πιθανότητες δεν ξεκαθαρίζει ακόμα. Κατά τον Ιούλιο, στην παραλία, όταν ακούσετε πόσο έκλεισε το έλλειμμα του εθνικού προϋπολογισμού στο Α? εξάμηνο του 2012, αν είναι ένα ποσοστό πάνω από 4-5%, το σύγκρυο που πρέπει να σας πιάσει δεν θα είναι επειδή ήταν κρύα η θάλασσα…

Βλέποντας ειδήσεις…

του φαρμακοποιού Κώστα Μανωλόπουλου, μέλους του ΔΣ του Φ.Σ. Αττικής

• Για τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας ευθύνεται το ποσοστό κέρδους του φαρμακείου. Αν πάει στο 15% θα δούμε μιαν άσπρη μέρα…
• Το 57 είναι μεγαλύτερο του 1.000 όταν αναφερόμαστε σε εφημερεύοντα φαρμακεία. Για τα μήλα ισχύει το αντίθετο...
• Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και λοιποί ξυπνάνε και κοιμούνται αναρωτώμενοι αν θα απελευθερωθεί το ωράριο των φαρμακείων. Αν μάλιστα δεν συμβεί αυτό, δεν θα μας δώσουν την επόμενη δόση. Η σχέση του ενός με το άλλο είναι προφανής…
• Τα βρεφικά γάλατα θα μπουν στα σουπερμάρκετ με τιμές -20%, αφού οι φαρμακοποιοί «αισχροκερδούν» βάζοντας στην τσέπη 11% επί της λιανικής…
• Θα απελευθερωθούν οι τιμές στα ΜH.ΣΥ.ΦΑ. για να μειωθεί η ζήτηση και να ανακουφιστεί ο ασφαλισμένος. Δεν έχει σημασία που οι απελευθερώσεις τιμών στην παγκόσμια οικονομία είναι πάντα προς τα πάνω…
  

Ρέκβιεμ για την ενότητα… σε 2 πράξεις

του φαρμακοποιού Μανόλη Μαυρολέοντα, αντιπροσώπου του Φ.Σ. Πειραιά στον Π.Φ.Σ.

Πράξη 1η: Δεκέμβριος 2010. Φαρμακοποιοί των Φ.Σ.Α. και Φ.Σ.Π. αποφασίζουν ότι αν δεν αποσυρθούν τα μέτρα Λοβέρδου, τον Ιανουάριο ξεκινάμε απεργία διαρκείας. Υπάρχει όμως ένα μικρό αλλά ουσιαστικό πρόβλημα: ο μεν Πειραιάς απεργεί και τις 5 εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, η δε Αθήνα «απεργεί» μόνο Τετάρτες, Πέμπτες, Παρασκευές. Τα αποτελέσματα γνωστά: η πολυήμερη συμπαγής απεργία κόντεψε να τινάξει οικονομικά στον αέρα τα φαρμακεία του Πειραιά, ενώ τα φαρμακεία της Αθήνας κάνουν «τρελούς τζίρους» τα Δευτερότριτα! Και φυσικά το αυτάκι του κ. Λοβέρδου ολίγον ίδρωσε… Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε ανεπιστρεπτί!
Πράξη 2η: Δεκέμβριος 2011. Οι ίδιοι σύλλογοι αποφασίζουν ότι, αν η νέα «χειμερινή επίθεση» του στρατάρχη Λοβέρδου δεν σταματήσει πάραυτα, τον Ιανουάριο δεν εκτελούμε συνταγές ταμείων. Μετά από υπουργική απόφαση για εκπτώσεις και έγγραφο για τις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ, ο Φ.Σ.Α. επιτρέπει την εκτέλεση όλων των συνταγών, τη στιγμή που ο Φ.Σ.Π. παραμένει ανυποχώρητος στο να εκτελούνται οι συνταγές μόνο από 12/01 και μετά, οπότε έληξε η αναστολή εκτέλεσης συνταγών.
Κι όλα αυτά πέρα από την άκρως καιροσκοπική συμπεριφορά των περισσότερων φαρμακευτικών συλλόγων της περιφέρειας…
Κατόπιν τούτων, αναρωτιέται κανείς: (α) τι νόημα έχουν οι κοινές Γ.Σ. Αθήνας-Πειραιά, αφού οι αποφάσεις τους δεν εφαρμόζονται; (β) τι αξία έχουν οι λεονταρισμοί των εκπροσώπων φαρμακευτικών συλλόγων της περιφέρειας στις Γ.Σ. του Π.Φ.Σ. όταν σπάνια συμμορφώνονται με αυτά που όχι μόνο ψηφίζουν αλλά (φευ!) ακόμη και προτείνουν;