Όλη η επικαιρότητα... σχολιασμένη!

• Τζίρος εφημερίας. Αξία: κάποια ευρώ / Συνεταιριστική μερίδα. Αξία: ανεκτίμητη, του φαρμακοποιού Αργύρη Αργυρόπουλου, μέλους του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης

Σε μια εποχή που η νομοθεσία χτυπά τους συνεταιρισμούς φαρμακοποιών και έμμεσα δίνει άλλο ένα πλήγμα στο φαρμακείο, η επιλογή της στήριξης των ΣΥ.ΦΑ. είναι μονόδρομος. Οι συνεταιρισμοί δεν είναι απλές φαρμακαποθήκες, και αυτό είναι γνωστό, αυτό όμως που πρέπει να γίνει κτήμα όλων μας είναι πως αργά ή γρήγορα θα αποτελέσουν το κλειδί, τη διέξοδο των φαρμακείων από τις δύσκολες καταστάσεις που έρχονται. Η προστατευτική ομπρέλα που αποτελεί ο κάθε ΣΥ.ΦΑ. για τα φαρμακεία μέλη του μπορεί να είναι δυνατή, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποδυναμωθεί. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να συγκεντρωθούν όσο περισσότεροι μέτοχοι γίνεται και μάλιστα να στηρίξουν με τις αγορές τους τους συνεταιρισμούς.
Κάποιοι ΣΥ.ΦΑ. είναι οργανωμένοι και έχουν κάνει ανάλογο πλάνο, κάποιοι άλλοι ίσως όχι τόσο, σίγουρα όμως όταν χρειαστεί θα είναι όλοι έτοιμοι. Αυτό που δεν μπορεί καμία ιδιωτικού τύπου «αλυσίδα» φαρμακείων να παρέχει, πέρα από την κατανομή μερισμάτων στους συμμετέχοντες, είναι η ευρεία γκάμα δυνατοτήτων ανάπτυξης που μπορεί έξυπνα να εκμεταλλευτούν οι ΣΥ.ΦΑ. Η ισχύς εν τη ενώσει, άρα δυνατοί ΣΥ.ΦΑ σημαίνει δυνατά φαρμακεία!

• Δημοκρατίας του διαδικτύου το... ανάγνωσμα, του φαρμακοποιού Ανδρέα Γαλανόπουλου, προέδρου της Ο.Σ.Φ.Ε.

«Κόκορας ο Λουράντος!», «Κότα ο Αμπατζόγλου!», «Μεταλλαγμένα κοκόρια σε κότες ο Θεοδοσιάδης και ο Κούβαρης!»… Με κριτήρια τηλεοπτικής «βαβούρας» οι χαρακτηρισμοί. Τηλεοπτικά μεταλλαγμένο κοινό έτοιμο για όλα! Με επιλεκτική μνήμη για τις «παλαιές καλές μέρες», έτοιμο να «ρίξει στην πυρά» όποιον δεν ταιριάζει με τις επιταγές του θυμικού του… Και για την «ταμπακιέρα» κουβέντα! Ουδεμία διάθεση να κουράσουν το μυαλό τους για την επόμενη μέρα. Ουδεμία διάθεση να απαιτήσουν συμμετοχή στην περιγραφή του αύριο. Αρκεί το χθες!
Τι κι αν ο μονοψωνιστής μας επτώχευσε!
Τι κι αν η αγορά από 7,6 δισ. γίνεται 4,4 δισ.!
Τι κι αν η κατανάλωση περιορίζεται!
Λεπτομέρειες… Με τηλεοπτικά κριτήρια «δεν πουλάνε»! Κι όμως, αυτή η κρίση του δυτικού κόσμου, θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία της χώρας μας! Αρκεί να περιγράψουμε, να σχεδιάσουμε και να χρηματοδοτήσουμε την υλοποίηση του αύριο! Μαζί μπορούμε, αρκεί να μην είναι αργά!

• Περί δοσολογίας, του φαρμακοποιού Γιάννη Δαγρέ, μέλους του ΔΣ του Φ.Σ. Αττικής

Ένα κουτί στη συνταγή χρειάζεται δοσολογία... αλλά μπορεί και όχι (;!).
Το ίδιο αφορά και τα δύο κουτιά... ή μήπως όχι;
Τελικά τι είναι η δοσολογία; Παντομίμα;
Όλοι ξέρουν ότι το φάρμακο δεν είναι τρόφιμο.
Αν το παρακάνεις παίρνοντάς το θα πάθεις ζημιά, αν πάρεις λιγότερο ή το πάρεις λάθος... καλύτερα (για το δικό σου καλό) ρώτα πρώτα κάποιον ειδικό.
Εμείς οι φαρμακοποιοί είμαστε λοιπόν υπεύθυνοι για τον έλεγχο της αναγραφής δοσολογίας.
Για στάσου όμως... αφού δεν είμαστε υπεύθυνοι για την επιλογή της, πώς μπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι για την αναγραφή της; Και αν ο γιατρός κάνει λάθος; Θα ελέγξουμε εμείς ότι ορθώς συμπλήρωσε τη... λάθος δοσολογία;
Κανονικά, αυτός που επιλέγει δοσολογία είναι και υπεύθυνος για όλα όσα την αφορούν. Εμείς μπορούμε να παρέμβουμε ενδεχομένως μόνο για να διορθώσουμε τυχόν σφάλματα.
’λλο λοιπόν πράγμα φροντίζω να λαμβάνεται σωστά το φάρμακο και άλλο ελέγχω μόνο τη γραφειοκρατική πληρότητα και είμαι (κακώς) υπόλογος μόνο για αυτή!

• Σωτήρες, κήνσορες και νοσταλγοί, του φαρμακοποιού Γιώργου Κουτέπα, αντιπροσώπου του Φ.Σ. Αττικής στον Π.Φ.Σ.

Οι εξελίξεις που υφίσταται το φαρμακείο είναι ταχύτατες. Εξελίξεις που αφορούν τον τρόπο άσκησης της φαρμακευτικής και τον τρόπο αποζημίωσης. Μέσα στην ομίχλη της αβεβαιότητας, οι φωνές είναι πολλές.
Επίδοξοι σωτήρες που αντιγράφοντας βιβλία λιανεμπορικής επιχειρηματικής στρατηγικής αλλάζουν τη λέξη κατάστημα με τη λέξη φαρμακείο, σερβίροντας έτοιμες λύσεις σωτηρίας.
Δηκτικοί κήνσορες που απαξιώνουν με υπεροψία το φαρμακείο όπως είναι σήμερα, ενώ έχουν να αντιπροτείνουν μοντέλα αξίας απλής άσκησης επί χάρτου.
Ρομαντικοί νοσταλγοί που είτε πιστεύουν ότι πρέπει να μείνουμε προσκολλημένοι στο σήμερα είτε (ακόμα χειρότερα!) νοσταλγούν καταστάσεις και ιδιοκτησιακά καθεστώτα που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε στην ανυπαρξία.
Τα λόγια είναι εύκολα. Πριν όμως ο καθένας ακολουθήσει συμβουλές και πριν βέβαια επενδύσει χρήματα σε οποιαδήποτε προτεινόμενη λύση, ας κάνει λίγη υπομονή. Υπομονή ώστε να δει με σαφήνεια τις απαιτήσεις της φαρμακευτικής περίθαλψης που θα πρέπει στο μέλλον να καλύπτει. Υπομονή ώστε να δει όλες τις διαθέσιμες προοπτικές και εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορεί να επιλέξει. Η βιασύνη δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος.

• Stelara φύγε, κρατάω μαχαίρι!, του φαρμακοποιού Κώστα Μανωλόπουλου, μέλους του ΔΣ του Φ.Σ. Αττικής

Το φαρμακείο δέχτηκε ακόμα ένα καίριο πλήγμα με τη μη δυνατότητα χορήγησης 4 ανοσοκατασταλτικών (Cimzia, Simponi, Stelara, RoActemra) που πλέον θα χορηγούνται από τα φαρμακεία του ΙΚΑ.
Σαν να μην έφτανε η ιστορία με τα Φάρμακα Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ), που έχουν το μισό κέρδος, τα πληρώνουμε μετρητοίς και τα εξοφλούμαστε μετά από πολλούς μήνες.
Σαν να μην έφταναν οι απανωτές μειώσεις τιμών.
Σαν να μην έφτανε το φέσι από τα ταμεία.
Σαν να μην έφταναν οι απορρίψεις συνταγών από υπερβάλλοντα ζήλο κάποιων ελεγκτών.
Πλέον έχουμε φτάσει κάθε φάρμακο άνω των 400€ ή να μη μπορούμε να το δώσουμε ή να μας «βάζει μέσα» ή να κόβεται.
Κι αν η «Στέλλα» στην ομώνυμη ταινία πήγε μια κι έξω με μία μόνο μαχαιριά, πόσες ακόμα «μαχαιριές» τύπου Stelara μπορεί να δεχτεί το ελληνικό φαρμακείο πριν βάλει οριστικά λουκέτο;

• Μήπως χάνουμε το στόχο μας;, του φαρμακοποιού Μανόλη Μαυρολέοντα, αντιπροσώπου του Φ.Σ. Πειραιά στον Π.Φ.Σ.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου. Στον Πανελλήνιο Φ.Σ. φαρμακοποιοί από όλη την Ελλάδα, αναλύουμε για 20η ίσως και 30η φορά τον επίμαχο νόμο Λοβέρδου. Κάθομαι μαζί με συναδέλφους από τη Μεσσηνία και σποραδικά σχολιάζουμε όσα λέγονται.
Κάποια στιγμή, σαν συνεννοημένοι, αρχίζουμε να λέμε: «Κοίτα πού καταντήσαμε!...» (ο ένας), «προσπαθούν να μας κάνουν να ασχολούμαστε με άσχετα ζητήματα….» (ο άλλος), «αντί να κοιτάμε το επιστημονικό μέρος της δουλειάς μας, ασχολούμαστε πότε με το ΑΜΚΑ, πότε με την –ο Θεός να την κάνει– ηλεκτρονική συνταγογράφηση, πότε με τα ταμεία που δεν πληρώνουν, πότε με συνταγές που δεν είναι συνταγές…» (ο τρίτος), «…και βέβαια, πάντα κρέμεται από πάνω μας η δαμόκλειος σπάθη του νόμου Λοβέρδου…».
Φαίνεται να συμφωνούμε τελικά όλοι ότι χάνουμε τον κύριο στόχο μας. Ξεστρατίζουμε από το βασικό μας αντικείμενο που είναι η σωστή παροχή υπηρεσιών υγείας. Αυτό είναι που πέτυχε τελικά η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας. Ας μην πέσουμε στη «λούμπα»… Ας μην τους κάνουμε το χατίρι να γίνουμε «κυνηγοί χαρτιών, αριθμών και σφραγίδων»! Ας παραμείνουμε πρωτοβάθμιοι λειτουργοί υγείας!