Όλη η επικαιρότητα... σχολιασμένη

Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση γράφει ιστορία

Περισσότερες από 1.300 συνταγές συνταγογραφήθηκαν από συµβεβληµένους µε τον ΟΑΕΕ γιατρούς τη Δευτέρα 18/10/2010, πρώτη µέρα της εφαρµογής του συστήµατος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης. Αναλυτικά, µέχρι τις 15:30 µ.µ. από συνολικά 588 γιατρούς και 274 φαρµακοποιούς δόθηκαν 1.833 συνταγές. Από αυτές συνταγογραφήθηκαν ηλεκτρονικά οι 1.301 εκτελέστηκαν οι 315, 6 εκτελέστηκαν µερικώς, ενώ ακυρώθηκαν 211.

Σύµφωνα µε στοιχεία που έδωσε στη δηµοσιότητα ο διοικητής του Οργανισµού Γεράσιµος Βουδούρης, µέχρι το µεσηµέρι της Δευτέρας στο σύστηµα είχαν ήδη πιστοποιηθεί 3.000 γιατροί και 8.000 φαρµακοποιοί σε όλη τη χώρα.

Μάλιστα, µέχρι τις 13:00 µ.µ. σε σύνολο 245 συνταγών και από τις πρώτες 20 πόλεις σε αριθµό συνταγών, η πρώτη συνταγή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης έγινε στη Λιβαδειά από τον ορθοπεδικό Αθανάσιο Σκαλούµπακα και εκτελέστηκε από το φαρµακείο του Νικολάου Αργυρίου.

Έτσι γράφεται η ιστορία. Η τύχη κυρίως αλλά και η ετοιµότητα του συναδέλφου ήταν οι αιτίες που το όνοµα του φαρµακοποιού Νικολάου Αργυρίου από τη Λιβαδειά γράφτηκε ανεξίτηλα στη βίβλο της ιστορίας του φαρµακευτικού επαγγέλµατος. Ο πρώτος φαρµακοποιός στην Ελλάδα που εκτέλεσε ηλεκτρονική συνταγή! Έτσι θα τον θυµούνται οι επόµενες γενιές των συναδέλφων.

Αυτές, οι επόµενες γενιές δηλαδή, θα εκτιµήσουν και αν ιστορικά η ηλεκτρονική συνταγογράφηση πέτυχε το στόχο της που, σύµφωνα µε τις δηλώσεις του διοικητή του ΟΑΕΕ Γεράσιµου Βουδούρη, ήταν «µετά τον εξορθολογισµό των δαπανών υγείας και η αποκατάσταση του κύρους των επιστηµόνων υγείας».

Γιατί εµείς, µέσα στη σύγχυση και την πρεµούρα µας ν΄ αντιµετωπίσουµε τις τεχνικές δυσκολίες και τα προβλήµατα της εφαρµογής, άντε να καταλάβουµε αν θα βγει σε καλό µας αυτή η ιστορία ή όχι... Από οικονοµικής άποψης ανησυχώ, το εννοείτε... Γιατί καλό το κύρος και το image κτλ., αλλά τι να τα κάνεις άµα περιπέσεις στην ανέχεια και την ένδεια; Ξέρετε πολλούς φτωχούς που να «έχουν πρόσωπο στην κοινωνία»;

Φ.Σ. Πειραιά: µαύρη ρόµπα ή µαύρη σηµαία;

Με ολοσέλιδη καταχώρησή του στον Τύπο µέσα στον Οκτώβρη, ο Φαρµακευτικός Σύλλογος Πειραιά απευθύνεται στους ασφαλισµένους της χώρας και ζητά τη συµπαράστασή τους στην προσπάθεια για την επιβίωση των φαρµακείων, επισηµαίνοντας τις δυσφηµιστικές επιθέσεις που δέχεται ο κλάδος, τα µέτρα που ελήφθησαν πρόσφατα εις βάρος των φαρµακοποιών, την κρίση στην οποία έχει περιπέσει το ελληνικό φαρµακείο και τη σηµασία του κοινωνικού ρόλου τον οποίο επιτελούν οι φαρµακοποιοί, στο πλαίσιο της φαρµακευτικής περίθαλψης.

Η ανακοίνωση του Φ.Σ. Πειραιά καταλήγει «Οι φαρµακοποιοί του Πειραιά σύντοµα θα εργάζονται στα φαρµακεία τους φορώντας µαύρες ρόµπες αντί για λευκές, σηµάδι της ψυχικής τους κατάπτωσης, της απαξίωσης της επαγγελµατικής και επιστηµονικής τους αξιοπρέπειας, της οικονοµικής δυσπραγίας. Μια τελευταία ζοφερή εικόνα, πριν αναγκαστούν να κλείσουν τα φαρµακεία τους».

Αυτό να το δω κι ας πεθάνω! Με τη µαύρη ροµπίτσα µου στο φαρµακείο να εκτελώ τη συνταγή και το κοµποσκοίνι µου ( για τις προσευχές µήπως εισακουστώ και ελεηθώ από τον Λοβέρδο και τον Χρυσοχοΐδη) δίπλα στο computer!

Αστειεύοµαι φυσικά... Σωστή η κίνηση του Φ.Σ. Πειραιά να απευθυνθεί στους ασφαλισµένους ζητώντας τη συµπαράστασή τους στους αγώνες του και ευρηµατική από επικοινωνιακή άποψη η ιδέα της µαύρης ρόµπας. Γιατί θα προκαλέσει συζητήσεις, θόρυβο και δηµοσιότητα, σπάζοντας αναγκαστικά τη σιωπή αλλά και την κατευθυνόµενη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ. Από την άλλη, γνωρίζοντας τους φαρµακοποιούς του Πειραιά, µπορώ να διαβεβαιώσω πως το µαύρο χρώµα της µπλούζας δεν εκφράζει τη σκοτεινιά που νιώθει ο κλάδος για τα όσα έγιναν και την ανησυχία γι' αυτά που πρόκειται να' ρθούν, όπως φαίνεται ή αφήνεται προς τα έξω να εννοηθεί. Δεν πρόκειται µόνο γι' αυτό ή µάλλον δεν πρόκειται καθόλου γι' αυτό. Η µαύρη µπλούζα όπως και η µαύρη σηµαία είναι απλά το σύµβολο ενός αγώνα που δεν πρόκειται να υποταχθεί σε σχέδια και να δεχτεί ειληµµένες αποφάσεις για την υποβάθµιση και εξαφάνιση του φαρµακείου. Οι φαρµακοποιοί του Πειραιά δε θα µαυροφορεθούν για να θρηνήσουν ή να µοιρολογήσουν αλλά για να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους. Αυτό κάποιοι – όσο ψηλά κι αν βρίσκονται – δεν πρέπει να το ξεχνούν.

Αυτό που χρόνια περιµέναµε...

Με απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, η Υπηρεσία Θεσσαλονίκης του ΟΠΑΔ υποχρεώνεται σε καταβολή τόκων υπερηµερίας προς τους φαρµακοποιούς της πόλης για την καθυστέρηση πληρωµής των λογαριασµών των φαρµάκων.

Ήταν η 1η Φεβρουαρίου του 2007 όταν ο Φαρµακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης κατέθεσε αγωγή ενάντια στον ΟΠΑΔ, µε την οποία ζητούσε να καταβληθεί το ποσό των 44.234 ευρώ που αντιστοιχεί σε τόκους υπερηµερίας για καθυστέρηση στην εξόφληση συνταγών φαρµάκων που εκτελούσαν οι φαρµακοποιοί - µέλη του συλλόγου σε ασφαλισµένους του δηµοσίου, κατά το χρονικό διάστηµα από 1/9/2006 έως 30/11/2006.

Σύµφωνα µε νοµικούς κύκλους, η συγκεκριµένη απόφαση έχει ιδιαίτερη σηµασία, καθώς αποτελεί δεδικασµένο προηγούµενο, σε µια εποχή έντονων αντιδράσεων των φαρµακοποιών για τις καθυστερήσεις πληρωµών των ασφαλιστικών ταµείων και ιδιαίτερα του ΟΠΑΔ.

Μπορεί «σύµφωνα µε νοµικούς κύκλους, η συγκεκριµένη απόφαση να έχει ιδιαίτερη σηµασία, καθώς αποτελεί δεδικασµένο προηγούµενο», για µας όµως µικρή, για να µην πω ελάχιστη σηµασία έχει. Και εξηγούµαι.

Η συγκεκριµένη απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης έχει αποκλειστικά και µόνο ηθική αξία, επειδή δικαιώνει τον κλάδο και τιµωρεί το ίδιο το κράτος (η Υπηρεσία Θεσσαλονίκης του ΟΠΑΔ είναι απλός εντολοδόχος του) για την ασυνέπεια και την αντισυµβατική του συµπεριφορά. Όµως, αυτού του είδους η συµπεριφορά είναι γνωστή σε όλη τη κοινωνία, δεν είναι κάτι νέο, πρόκειται για κάτι αυτονόητο για τον οποιοιδήποτε πολίτη που συναλλάσσεται µε το δηµόσιο.

Επίσης, κανείς µας δεν τρέφει αυταπάτες ότι το ηθικό βάρος µιας τέτοιας απόφασης µπορεί να επηρεάσει την πολιτική του ΟΠΑΔ - κράτους στο συγκεκριµένο ζήτηµα των πληρωµών µας. Δεν ιδρώνει το αυτί ενός κράτους - που ποτέ δεν σεβάστηκε τον πολίτη του αντιµετωπίζοντάς τον ως είδος προς εκµετάλλευση – από τέτοιες δικαστικές αποφάσεις.

Από την άλλη, ο τρόπος και ο χρόνος που ασκείται η δικαιοσύνη στη χώρα µας δεν αφήνει κανένα περιθώριο για την πρακτική αξιοποίηση µιας τέτοιας απόφασης. Σκεφθείτε ότι αναφέρεται σε οφειλές του ΟΠΑΔ Σεπτεµβρίου - Νοεµβρίου του 2006, δηλαδή 4 χρόνια πριν.

Οπότε;

Οπότε η µόνη πραγµατική αξία της απόφασης είναι αυτά τα 44.234 ευρουδάκια που θα πάρουν (;) οι συνάδελφοι της Θεσσαλονίκης. Ίσως να αποπληρώσουν µε αυτά ένα µέρος των τόκων του factoring, στο οποίο υποχρεώθηκαν εξαιτίας των σηµερινών οφειλών του ΟΠΑΔ!

Οι... παροχές των µη προνοµιούχων

Ενιαίο πλαίσιο παροχών υγειονοµικής περίθαλψης για όλα τα ασφαλιστικά ταµεία της χώρας σχεδιάζει η κυβέρνηση, επιχειρώντας να αναβαθµίσει το επίπεδο των µη προνοµιούχων φορέων και να περιορίσει τις σπατάλες στην υγεία.

Το κυβερνητικό σχέδιο περιλαµβάνει τη θέσπιση πλαφόν στα συνταγογραφούµενα φάρµακα ανά γιατρό, συγκεκριµένες ετήσιες ιατρικές πράξεις ανά ασφαλισµένο και κεντρική επαναδιαπραγµάτευση του κόστους των υπηρεσιών περίθαλψης µε δηµόσια και ιδιωτικά θεραπευτήρια για λογαριασµό των ταµείων.

Τα θέµατα αυτά ετέθησαν κατά την πρώτη συνεδρίαση του Συντονιστικού Συµβουλίου Παροχών Υγείας την Τετάρτη 13/10/2010, υπό την προεδρία της γενικής γραµµατέως του υπουργείου Εργασίας Αθηνάς Δρέττα και µε τη συµµετοχή των διοικητών των ταµείων.

Το κυβερνητικό σχέδιο, όσον αφορά στη φαρµακευτική περίθαλψη, θα κινηθεί προς την εξής κατεύθυνση:

1. Τίθενται περιορισµοί στη συνταγογράφηση ανά γιατρό, ανά ειδικότητα και ανά περιοχή. Κάθε γιατρός θα µπορεί να συνταγογραφεί ως ένα πλαφόν αξίας φαρµάκων ανά µήνα, αναλόγως µε την ειδικότητα και την περιοχή (Αθήνα ή επαρχία).

2. Η παροχή των φαρµάκων θα γίνεται από τη σχετική λίστα, η οποία θα διευρυνθεί, ενώ καθιερώνεται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση για τον καλύτερο έλεγχο της δαπάνης και της υπερβολικής συνταγογράφησης.

Και πλαφόν στη συνταγογράφηση ανά γιατρό και λίστα φαρµάκων και ηλεκτρονική συνταγογράφηση µελετά η κυβέρνηση. Ένα δυναµικό µίγµα µέτρων για να περιορίσει τις σπατάλες. Αυτό το καταλαβαίνουµε. Όµως, µέχρι εκεί. Όλα αυτά ισχυρίζεται η κυβέρνηση «εντάσσονται σε ένα πλαίσιο παροχών που σκοπό έχει την αύξηση του επιπέδου των µη προνοµιούχων». Κάπου εδώ «τη χάσαµε τη µπάλα». Δύο πράγµατα µπορεί να συµβαίνουν: το πρώτο, ξεχάσαµε τα ελληνικά µας, συγκεκριµένα την ερµηνεία της λέξης «παροχές». (Είναι κάτι εξάλλου που µας συµβαίνει συχνά εδώ και πολύ καιρό). Το δεύτερο, υποθέτουµε ότι ο όρος «µη προνοµιούχοι» αναφέρεται σε φυλή ή κάποια άλλη ανθρωπολογική κατηγορία που προφανώς βρίσκεται εκτός των εθνικών συνόρων. Αυτούς πάντως πρέπει να τους φέρουµε γρήγορα κοντά µας, να τους αναβαθµίσουµε – µε αυτά τα µέτρα – το επίπεδο της υγείας τους. Ή κάνω λάθος;

Μην τους πάτε κόντρα, είπαµε...

Διαβάζουµε στην Ελευθεροτυπία (21/10/2010):

Με µια αγορανοµική διάταξη στις 5 Αυγούστου 2010 η κυβέρνηση έριξε το κέρδος των φαρµακείων στα φάρµακα υψηλού κόστους κατά 10 µονάδες - από 23,36% στο 13,74% - και των φαρµακαποθηκών από 5,34% σε 1,91%, εκτινάσσοντας το ποσοστό κέρδους των φαρµακοβιοµηχανιών από 60,30% στο 73,35%.

Ένα µήνα αργότερα (7 Σεπτεµβρίου 2010), στο νέο δελτίο τιµών που εκδόθηκε, οι τιµές των φαρµάκων αυξήθηκαν µέχρι και κατά 25%! Εκτός λοιπόν ότι µεγάλωσε το µερίδιο των φαρµακοβιοµηχανιών στην πίτα των 89 φαρµάκων, αυξήθηκε και το κέρδος τους. Έτσι, τα φαρµακεία και οι φαρµακαποθήκες βγάζουν λιγότερα, το ασφαλιστικό σύστηµα και οι ασθενείς πληρώνουν περισσότερα και οι εταιρείες είναι οι κερδισµένες.

Αυτό που συµβαίνει µε τα ακριβά φάρµακα, όπως εξηγεί ο Ανδρέας Γαλανόπουλος, πρόεδρος της Οµοσπονδίας Συνεταιρισµών Φαρµακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ), «είναι χαρακτηριστικό παράδειγµα της αδυναµίας της κυβέρνησης να τα βάλει µε τις φαρµακευτικές εταιρείες». «Ζηµιώνονται ασθενείς, ασφαλιστικά ταµεία, φαρµακοποιοί και φαρµακαποθήκες για να κερδίσει ένας: οι φαρµακοβιοµηχανίες. Είναι τόσο µεγαλοφυές το λογιστικό τέχνασµα που ασθενείς και ασφαλιστικά ταµεία έχουν πειστεί ότι βγήκαν κερδισµένοι», λέει ο Γιάννης Δαγρές, µέλος του Δ.Σ. του Φαρµακευτικού Συλλόγου Αττικής.

Τα «ακριβά φάρµακα» διακινούνται σήµερα από τα φαρµακεία και όχι τα νοσοκοµεία. Οι φαρµακοποιοί, µε µειωµένο πλέον ποσοστό κέρδους, καλούνται να εξοφλούν τις φαρµακοβιοµηχανίες εντός µηνός, σε αντίθεση µε τα νοσοκοµεία που χρειάζονταν οκτώ και πλέον µήνες. Ακόµη ένα χατίρι στις εταιρείες να παίρνουν πιο γρήγορα τα χρήµατά τους, να φανεί ότι µειώθηκε η νοσοκοµειακή δαπάνη και να αντιµετωπιστεί η µεγάλη αποθεµατοποίηση φαρµάκων στα νοσοκοµεία που στο τέλος πετάγονταν στα σκουπίδια.

Μην τα βάζετε µε τους φαρµακοβιοµήχανους, ρε παιδιά. Μην τους ερεθίζετε! Πότε θα καταλάβετε το αυτονόητο; Με δεδοµένη τη φιλολαϊκή πολιτική της τρόικας και της σοσιαλιστικής µας κυβέρνησης, µε δεδοµένη την κατεύθυνσή τους που είναι η ενίσχυση των οικονοµικά αδύνατων κοινωνικών στρωµάτων, η µόνη ελπίδα να κερδίσουµε κάτι, είναι τα ψίχουλα που – φιλεύσπλαχνα – θα αφήσει να πέσει στο πάτωµα η φαρµακοβιοµηχανία.

Και µετά τον Εφιάλτη... ο Καλλικράτης

Από συνέντευξη του προέδρου της Οµοσπονδίας Συνεταιρισµών Φαρµακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ), Ανδρέα Γαλανόπουλου στο Γιώργο Κουτέπα (περιοδικό «Φαρµακόγλωσσα», τ.30, Ιουνίου-Αυγούστου): «...µεγαλύτερα ερωτηµατικά και κινδύνους για το φαρµακευτικό κόσµο έχει ο Καλλικράτης και δεν έχει ασχοληθεί κανείς. Η φαρµακευτική νοµοθεσία µέσα στις συγκυρίες είναι µια "χιλιοµπαλωµένη κουρελού”. Αν ο κλάδος µας δεν καθίσει µε ορίζοντα 15 ετών για να δει το φαρµακευτικό επάγγελµα όπως ο ίδιος θέλει και οι συγκυρίες, οικονοµικές και ιστορικές, προσδιορίζουν, τότε η νοµοθεσία όπως είναι σήµερα θα µας δηµιουργήσει τεράστια προβλήµατα µε τον Καλλικράτη, από απλά θέµατα διανυκτερεύσεων µέχρι θέµατα αδειοδότησης. Αυτό µπορεί να επηρεάσει από θέµατα λειτουργίας του φαρµακείου, µέχρι τους συλλόγους (επειδή καταργούνται οι νοµαρχίες) και τους συνεταιρισµούς».

Σιγά, ρε πρόεδρε, σιγά... Εµείς ακόµα παλεύουµε µε τον Εφιάλτη του µνηµονίου, τώρα βρήκες να «µας την πεις» και για τον Καλλικράτη; Κάτσε να διασώσουµε ό,τι µπορούµε από τις Θερµοπύλες του επαγγέλµατος, τώρα που ο Εφιάλτης ξεκίνησε να περάσει από την Ανοπαία ατραπό τη µείωση του ποσοστού κέρδους και το άνοιγµα φαρµακείων µέσα στα super markets και τα πολυκαταστήµατα, και θα ασχοληθούµε αργότερα και µε τον Καλλικράτη.

Στο κάτω-κάτω τι ήταν ο Καλλικράτης για να τον φοβηθούµε; Συνεργάστηκε, λέει, µε τον Ικτίνο στην οικοδόµηση του Παρθενώνα και συµµετείχε στην κατασκευή των Μακρών Τειχών. Ε, και; Ένας µηχανικός και εργολάβος δηµοσίων έργων ήταν ο άνθρωπος. Έχτιζε, δε γκρέµιζε! Και που θα µας δηµιουργήσει προβλήµατα στις διανυκτερεύσεις, τι έγινε; Εδώ αν περάσει ο Εφιάλτης του µνηµονίου, κάθε βράδυ θα διανυκτερεύουµε, δεν το έχεις καταλάβει; Κάθε βράδυ... Να µοιρολογάµε το χαµένο φαρµακείο µας...