Οι νέοι φαρμακοποιοί εκπαιδεύονται με τη βοήθεια της εικονικής πραγματικότητας

Φανταστείτε έναν φοιτητή να «φορά» εξοπλισμό εικονικής πραγματικότητας και να εισέρχεται σε ένα ψηφιακό περιβάλλον φαρμακείου, να συνομιλεί με ασθενείς, να εκτελεί συνταγές, να χορηγεί φάρμακα. Θα μπορούσε ακόμα να «επισκεφτεί» ένα ιατρείο ή χειρουργείο προκειμένου να αναπτύξει τις διαγνωστικές και κλινικές του γνώσεις και δεξιότητες. 

Αν και το παραπάνω μοιάζει «επιστημονική φαντασία» για τα ελληνικά πανεπιστήμια, στη Μεγάλη Βρετανία ήδη καταναλώνονται μεγάλα ποσά για τεχνολογίες προσομοίωσης, μετά και τη σχετική απαίτηση των αρμόδιων αρχών. Στο Πανεπιστήμιο του Birmingham το τρέχον εξάμηνο ήδη παρέχεται ένα τέτοιο σύστημα, μέσα από το οποίο οι φοιτητές παίρνουν συσκευασίες από τα ράφια, βάζουν ετικέτες, ελέγχουν συνταγές, ενώ αξιολογούνται σε πραγματικό χρόνο για τις επιδόσεις τους. Επιπλέον με άλλο σύστημα καλούνται να διαχειριστούν περιστατικά ασθενών.

«Η τεχνολογία αυτή συμβάλλει επιπλέον στη μείωση του άγχους σε πραγματικές συνθήκες, καθώς οι φοιτητές έχουν εκπαιδευτεί σε ένα προσομοιωμένο και ασφαλές περιβάλλον», είναι η άποψη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Bradford, ο οποίος έχει συνδημιουργήσει ένα πρόγραμμα με 360 βίντεο, εμπνευσμένα από πραγματικά περιστατικά ασθενών που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι φοιτητές. Σημαντικό είναι το ψηφιακό περιβάλλον να είναι αρκετά ρεαλιστικό, ώστε οι φοιτητές να αισθάνονται ότι εκτελούν όντως μια εργασία, σχολιάζει η επικεφαλής του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Kingston, το πρόγραμμα του οποίου επιτρέπει στους φοιτητές να εξασκούνται ακόμα και σε εμβολιασμούς και στη χρήση απινιδωτών.

Η τεχνητή νοημοσύνη στο ρόλο του ασθενή

Το SimConverse είναι ένα πρόγραμμα που παίρνει το ρόλο του ασθενή και εξασκεί τις επικοινωνιακές δεξιότητες του χρήστη, χρησιμοποιώντας αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης. Αξιοποιείται από το Πανεπιστήμιο Aston, όπου αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του SimConverse 60-70 περιστατικά ασθενών με τους φοιτητές να καλούνται να πάρουν ιστορικό, να δώσουν τις κατάλληλες συμβουλές, να συστήσουν τα απαραίτητα OTC προϊόντα και να πάρουν αποφάσεις σε συνεργασία με τον ψηφιακό «ασθενή» τους.

Υπάρχουν και πιο προσιτές επιλογές

Καθώς όλα τα παραπάνω συστήματα είναι εξαιρετικά κοστοβόρα, το Πανεπιστήμιο Keele έχει επιλέξει πιο απλές τεχνολογίες για να προσφέρει αντίστοιχη εμπειρία στους φοιτητές του. Ο «ψηφιακός ασθενής του Keele» είναι μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα με ένα άβαταρ, την Μπέρτι, που πάσχει από ΧΑΠ και πρέπει να μείνει «ζωντανή» για 72 ώρες. Η εφαρμογή επιτρέπει τη συνεργασία φοιτητών Ιατρικής, Φαρμακευτικής και Νοσηλευτικής. Τέλος, το University College London χρησιμοποιεί ένα ψηφιακό περιβάλλον φαρμακείου που λειτουργεί μέσω του υπολογιστή ή κοινού εξοπλισμού εικονικής πραγματικότητας. Παράλληλα ωστόσο το ίδιο σύστημα αναβαθμίζεται με άβαταρς τεχνητής νοημοσύνης που κάνουν ερωτήσεις για ήπιες παθήσεις.