
Επειδή τις τελευταίες μέρες ακούγονται συνεχώς φωνές σχετικά με την ύπαρξη λίγων διανυκτερευόντων φαρμακείων στην Κηφισιά, μετά την αλλαγή στον τρόπο που αυτές καθορίζονται, οφείλω να επισημάνω τα εξής:
- Πού ήταν η Πολιτεία όταν τα φαρμακεία δόθηκαν στα funds και στους ιδιώτες;
- Πού ήταν η Πολιτεία όταν το ποσοστό κέρδους των φαρμακείων κατακρημνίστηκε;
- Πού ήταν η Πολιτεία όταν ο φαρμακοποιός πάλευε με τα ασφαλιστικά ταμεία, χάνοντας τα σπίτια και τις περιουσίες του;
- Πού ήταν όταν ζητούσαμε υπερωριακή αμοιβή για τις διανυκτερεύσεις, ώστε να υπάρχει κάποιο κίνητρο για να γίνονται με περισσότερη θέληση και λιγότερη εξάντληση;
Γιατί κανείς δεν μπορεί να μας προσάψει ότι τα φαρμακεία δεν λειτουργούν με συνέπεια και επαγγελματισμό, ακόμα και τα βράδια -εκείνες τις ώρες που οι φαρμακοποιοί αφήνουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους- για να εξυπηρετήσουν, με χαμόγελο, τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Η κοινωνία ξέρει ποιος είναι πραγματικά δίπλα της. Ίσως λοιπόν ήρθε η ώρα και η Πολιτεία να ακούσει. Να σκύψει πάνω από τα προβλήματα του φαρμακείου και να ξεκινήσει επιτέλους έναν σοβαρό διάλογο για το παρόν και το μέλλον του».