Ο Κ. Λουράντος εξηγεί την απόφαση του ΔΣ του Φ.Σ.Α.

Επιστολή του προέδρου του Φ.Σ.Α., Κωνσταντίνου Λουράντου, στην οποία εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της απόφασης για αναστολή των κινητοποιήσεων προς τον ΕΟΠΥΥ:

"Αγαπητοί συνάδελφοι

Είμαι σίγουρος ότι η χθεσινή απόφαση που πήραμε για την αναστολή της άρσης της πίστωσης προς τον ΕΟΠΥΥ ήταν σύμφωνη με τις ανάγκες των καιρών, αφού μείναμε μόνοι μας μαζί με άλλους δύο – τρείς Συλλόγους να παλεύουμε για τα αιτήματα με τα οποία είχαμε ξεκινήσει την κινητοποίησή μας.

Θεωρώ επίσης ότι είναι αδύνατο ένας Σύλλογος, όσο μεγάλος κι αν είναι, να σηκώνει μόνος του όλο το βάρος ενός αγώνα για τα χρωστούμενα των ασφαλιστικών ταμείων και για την κανονική ροή των πληρωμών μας, που στο τέλος θα καταβάλουν τον κλάδο μας.

Ήταν απαράδεκτη για ακόμη μία φορά η χθεσινοβραδινή δήλωση του προέδρου του Πανελληνίου ότι θα επικοινωνήσει με τους 52 προέδρους των φαρμακευτικών συλλόγων της χώρας για να τους ζητήσει την άρση της κινητοποίησης. Ποιοι 52 πρόεδροι εξακολουθούσαν μέχρι χθες την κινητοποίηση; Μήπως ο Σοφιανόπουλος, ο Θεοδωρόπουλος και ο Λουράντος είναι 52; Είχε προηγηθεί η δήλωση του σε τηλεοπτικό σταθμό ότι έχει ένα καλό και ένα κακό νέο. Το καλό είναι ότι θα πληρωθούμε τον Απρίλιο και το κακό είναι ότι δεν υπάρχουν άλλα χρήματα.

Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής για τρίτη συνεχόμενη φορά τα τελευταία δύο χρόνια, ξεκίνησε έναν αγώνα συμμετέχοντας με όλες του τις δυνάμεις σε πανελλαδική κινητοποίηση και για τρίτη συνεχόμενη φορά προδόθηκε από αυτούς που την ξεκίνησαν, από τους γνωστούς «επαναστάτες» του κλάδου. Ξεκινήσαμε αυτό τον αγώνα με κύριο στόχο την αποπληρωμή των χρεών και ικανοποιηθήκαμε με την πληρωμή του Μαρτίου και τη σταδιακή πληρωμή του Απριλίου. «Καταφέραμε» να παγιώσουμε την πληρωμή μας από εδώ και πέρα σε «φέτες», σταγόνα - σταγόνα, όταν και εφόσον υπάρχουν χρήματα. Και προφανώς δεν είναι δυνατόν ένας Σύλλογος και δύο τρείς άλλοι συνεπείς στους στόχους της κινητοποίησης, να επιμένουν στο αυτονόητο.

Μάθαμε πλέον το πώς ξεκινάνε και πώς τελειώνουν οι πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Ξεκινάνε με τυμπανοκρουσίες και τελειώνουν με sms του προέδρου και αποδοχή προεκλογικών δεσμεύσεων χωρίς αντίκρισμα.

Τις τελευταίες μέρες τα ΜΜΕ, με άνωθεν εντολές, έβγαζαν στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις εκπομπές, άτομα που δεν συμμετείχαν στην κινητοποίηση να μιλήσουν για αυτήν. ’τομα που είχαν ήδη αναστείλει κάθε αγώνα, να μιλήσουν για τον αγώνα της Αττικής και της Αχαΐας. Επίσης άτομα , κομματικά κατευθυνόμενα, που μάζευαν συνταγές και τις πήγαιναν στον Πειραιά. ’τομα κομματικά κατευθυνόμενα που είχαν μάθει το τι θα πουν και το πώς θα συμπεριφερθούν. Επιτίθεντο με κάθε μέσο εναντίον μου, χαρακτηρίζοντας με σκληροπυρηνικό, ανάλγητο και εκβιαστή. Όπως θα έχετε αντιληφθεί ο μόνος που μιλούσε για χρέη και συμψηφισμό, ήμουν εγώ με εντολή Δ.Σ.

Δεν είδα να «ιδρώνει» το αυτί κανενός πλην του Δ.Σ. του Φ.Σ.Α. για την κακοήθη και ανεπίτρεπτη επίθεση του ΑΝΤΕΝΝΑ εναντίον των φαρμακοποιών. Στο προχθεσινό βραδινό δελτίο ειδήσεων όπου η κυρία Φωτεινή Γεωργίου, αναφερόμενη στους φαρμακοποιούς είπε:

«Στο βωμό του συμφέροντος ταλαιπωρούνται οι ασφαλισμένοι»

«Ωμός εκβιασμός των φαρμακοποιών με θύματα τους ασφαλισμένους»

«Σε μια Ελλάδα που δοκιμάζεται τέτοιες συμπεριφορές δεν έχουν ούτε οι τοκογλύφοι!»

«Με τη λογική του πατάω στην ανάγκη του άλλου για να κερδίσω περισσότερα, οι φαρμακοποιοί της Αττικής προκλητικά προγραμματίζουν γενική συνέλευση την επόμενη εβδομάδα, τη στιγμή που το Υπουργείο Υγείας λέει πως από αύριο θα μπαίνουν χρήματα στους λογαριασμούς τους...»

«Με το.. πάσο τους αποφασίζουν οι φαρμακοποιοί»

«Δεν έχει καμιά σημασία για αυτούς ότι για 4-5 μέρες ακόμα οι Αθηναίοι θα λιώνουν μες στη ζέστη για να πάρουν τα φάρμακά τους»

«Συνεχίζεται η απαράδεκτη ομηρία και η δημόσια υγεία απειλείται»

Ο Φ.Σ.Α. σήμερα απέστειλε με χθεσινοβραδινή απόφαση του Δ.Σ. στο ΕΣΡ και στην ΕΣΗΕΑ καθώς και στον ΑΝΤΕΝΝΑ, έγγραφο που ζητάει κάθε νομική ενέργεια για αποκατάσταση του κύρους των φαρμακοποιών. Ο Πανελλήνιος τι έκανε;

Εκτός από την άθλια συμπεριφορά ορισμένων ΜΜΕ έπρεπε να δράσει και το παρακράτος. Και το Παρακράτος έδρασε. Η φορολογική μου δήλωση, η οποία έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και έχει γίνει γνωστή σε όλη την Ελλάδα, αποτελεί μία άθλια πράξη εκβιασμού και παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Ζήτησα από την Κυβέρνηση και από τους αρμόδιους προστασία αλλά προφανώς κάτι τέτοιο ειδικά για μένα, δεν μπορεί να γίνει. Δεν έχω να κρύψω τίποτα, διότι όλα στην δήλωση μου είναι σωστά και δηλωμένα. Όμως παρουσιάζεται ο τζίρος των δύο φαρμακείων, του δικού μου και της συζύγου μου, ως έσοδο, δηλαδή κέρδος. Όπως επίσης και αγροτεμάχια ως ακίνητα. ’θλιες και ελεεινές μεθοδεύσεις εναντίον μου, οι οποίες στοχεύουν στην πτώση του ηθικού μου και την κάμψη της αγωνιστικότητας του προέδρου του μεγαλυτέρου συλλόγου της χώρας. Αυτό όμως δεν αρκεί. Θα πρέπει να κάνουν κάτι ακόμη εναντίον μου. Δεν είμαι εύκολη περίπτωση.

Στο χθεσινό Δ.Σ. αναφέρθηκα στην ανάγκη ύπαρξης ομοψυχίας και ενότητας του συλλόγου μας. Όταν ήδη ο κλάδος πανελλαδικά έχει διασπαστεί με αποκλειστικούς υπεύθυνους τους πρώην επαναστάτες του Πανελληνίου και των δορυφόρων του, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής δεν θα πρέπει να είναι και αυτός διχασμένος. Δεν θα μπορούσαμε να πάμε σε συνέχιση της κινητοποίησης εάν ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό των μελών μας δεν μπορούσε να την πραγματοποιήσει.

Για αυτό και ζήτησα ομόφωνη απόφαση. Δεν παρακολούθησα όλες τις τοποθετήσεις, γιατί όπως γνωρίζετε είχα αρκετά τηλεφωνήματα από αρμοδίους και δημοσιογράφους, και είχα την εντύπωση ότι στο κλείσιμο του Διοικητικού Συμβουλίου η απόφαση ήταν ομόφωνη. Το βράδυ διαπίστωσα ότι η απόφαση τελικά δεν ήταν ομόφωνη , αφού ο κύριος Δαγρές όπως ανακοίνωσε στο διαδίκτυο διαφώνησε. Είμαι όμως σίγουρος ότι όταν στο κλείσιμο του Διοικητικού Συμβουλίου ρώτησα αν η απόφαση ήταν ομόφωνη, κανείς δεν έφερε αντίρρηση, και αυτό αποδεικνύεται από τα πρακτικά. Ζήτησα μάλιστα από τα ΜΜΕ να μην είναι παρόντα στο Διοικητικό Συμβούλιο, διότι δεν θα έκανα δηλώσεις, αφού όπως θεωρούσα σωστό, νόμιζα ότι την τελική απόφαση θα έπαιρνε η Γενική Συνέλευση.

Zήτησα λοιπόν έκτακτη Γενική Συνέλευση για αύριο Σάββατο, στηρίζοντας το επιχείρημα μου ότι αυτό ήταν απόφαση της προηγούμενης Γενικής Συνέλευσης που τελείωσε με ονομαστική ψηφοφορία. Ο κύριος Γαβριήλ, πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης, μας διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε τέτοια απόφαση, και ως εκ τούτου η πρόταση απορρίφθηκε. Δεν επέμενα φυσικά γιατί, όπως είπα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς το Δ.Σ. οφείλει, τουλάχιστον αυτό, να δρα με ενότητα και ομοψυχία.

Θεωρώ όμως ότι είναι αναγκαία η σύγκληση Γενικής Συνέλευσης, όταν τουλάχιστον θα έχουμε όλα τα νέα δεδομένα ώστε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του κλάδου μας. Θεωρώ ότι σε αυτή την δύσκολη στιγμή η Γενική Συνέλευση θα πρέπει να ορίσει τις από τούδε και στο εξής ενέργειες και να εγκρίνει το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθούμε. Εξακολουθώ όμως να θεωρώ ότι η σύγκληση Γενικής Συνέλευσης είναι απαραίτητη, διότι όλο αυτό τον καιρό ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής μάτωσε και εγώ προσωπικά εκπροσωπώντας το Δ.Σ. έδωσα έναν αγώνα που θα πρέπει να αποφασίσει η Γενική Συνέλευση αν θα συνεχιστεί ή θα διαφοροποιηθεί εάν κάπου υπήρξε λάθος.

Πρέπει επίσης να αποδοθούν ευθύνες σε όποιον από εμάς διαφοροποιήθηκε ή στόχευσε σε διαφορετικά επίπεδα από αυτά που ορίζει η φαρμακευτική αξιοπρέπεια ή σε προσωπικές φιλοδοξίες. Δεν πρέπει να κουκουλωθεί απολύτως τίποτα.

Η χθεσινή συνάντηση μου με τον Υπουργό κ. Λυκουρέντζο μετά το Δ.Σ. απέδωσε το εξής:

• Προφορική διαβεβαίωση περί ομαλοποίησης των πληρωμών μας από τούδε και στο εξής, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
• ’μεση προώθηση πληρωμών των χρεών του ΟΠΑΔ, όπως ο νόμος ορίζει και ο οποίος θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί έως 31-3-2012.
• Προφορική δέσμευση περί εξεύρεσης κονδυλίων (από πού;) για τα υπόλοιπα χρέη του ΕΟΠΥΥ.
• Πραγματοποίηση άμεσης σύσκεψης με τον υπουργό Οικονομικών για διευθέτηση του προβλήματος των φόρων και του ΦΠΑ που καλούμαστε άμεσα να πληρώσουμε.

Αγαπητοί συνάδελφοι, έκανα ότι μπορούσα και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη στήριξη που μου δώσατε για τη σχεδόν ομόφωνη μη αποδοχή της παραίτησής μου, την οποία σας υπέβαλα στο χθεσινό Δ.Σ. σε συνέχεια της παρόμοιας δήλωσης μου στην τελευταία Γενική Συνέλευση. Η στήριξη μου από το ΔΣ ως Πρόεδρο (πλην του κ. Καλογερόπουλου, που αποδέχθηκε την παραίτηση μου για ευνόητους λόγους) με αποτρέπει να επιμείνω σε αυτήν, αν και εχθές το βράδυ σκεφτόμουνα να το πράξω. Δεν κερδίσαμε κύριοι. Αλλά δεν έχει τόση σημασία. Σημασία μεγαλύτερη έχει η από τούδε και στο εξής δράση μας, η οποία έχει να κάνει με καθαρά διαφορετικούς όρους του παιχνιδιού.

Το πλαίσιο στο οποίο πρέπει να κινηθούμε και στο οποίο συζητήσαμε εχθές είναι το εξής:

1. Συνεχής ροή των πληρωμών μας όπως ορίζουν οι Συλλογικές συμβάσεις και εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης οποιασδήποτε ανακολουθίας εκ μέρους του ΕΟΠΥΥ.

2. Απαίτηση εντός Αυγούστου πληρωμής των χρεών του ΟΠΑΔ για τα οποία υφίσταται νόμος, ο οποίος όμως δεν έχει εφαρμοστεί. Και όταν λέω εντός Αυγούστου, το εννοώ, διότι τότε εμείς που αγωνιστήκαμε και δεν εκτελέσαμε συνταγές Ιουνίου δεν θα έχουμε πληρωμή από τον ΕΟΠΥΥ. Τότε λοιπόν θα πρέπει να μας ξεχρεώσει όλο τον ΟΠΑΔ (το υπόλοιπο 75 % ή 80% ή 100% ανάλογα με το τι έχει πάρει κάποιος συνάδελφος).

3. Σχέδιο εκ μέρους των αρμοδίων αποπληρωμής των υπολοίπων χρεών για τα ταμεία που μπήκαν σε αυτό καταχρεωμένα.

4. ’μεση, εντός της προσεχούς εβδομάδας, συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών για την εξεύρεση λύσης πληρωμής ΦΠΑ και φόρων για εισοδήματα που δεν έχουμε εισπράξει.

Όσον αφορά την χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ φυσικά θα επιμένουμε σε αυτή, αλλά για αυτό το θέμα αρμόδιο είναι το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Υγείας και ο ίδιος ο ΕΟΠΥΥ. Αυτοί θα πρέπει να βρουν χρήματα, αυτοί θα πρέπει να λύσουν το θέμα και αυτοί θα πρέπει να κινηθούν αρμοδίως.

Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν κουράστηκα αλλά είναι πραγματικότητα ότι έχω αηδιάσει με όλα αυτά που έγιναν. Δεν πουλήσαμε κανέναν αλλά αντισταθήκαμε όσο μπορούσαμε όταν οι άλλοι είχαν υποστείλει την σημαία. Είναι τεράστιο φορτίο για έναν άνθρωπο και για έναν σύλλογο να αγωνίζεται όταν οι άλλοι προσδοκούν τα πάντα από αυτόν. Είναι επίσης τεράστιο κόστος που φθάνει μέχρι τις σχέσεις των φαρμακοποιών μελών μας με τους πελάτες τους, να υπάρχει ένας σύλλογος δίπλα ο οποίος όχι μόνο να εκτελεί συνταγές, αλλά ούτε να τις ελέγχει.

Κ. Λουράντος”