«Μήπως θα πρέπει να μιλήσουμε και για τα δικά μας λάθη και παραλείψεις;»

’ρθρο – επιστολή στον Π.Φ.Σ. του φαρμακοποιού Αλέξανδρου Τσαπέκου, μέλους και τέως προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ροδόπης, με το οποίο γίνεται ένας απολογισμός των πρόσφατων αντιδράσεων του κλάδου στα μέτρα που έλαβε (ή επιχείρησε να λάβει) η κυβέρνηση εναντίον των φαρμακοποιών:

"Ίασμος Ροδόπης, 19/1/2012

Δεν είναι μοιρολατρικό να αναφερόμαστε μόνο για το τι μας κάνουν οι άλλοι; Η Κυβέρνηση, το Υπουργείο, ο Λοβέρδος;

Καταγράφω λοιπόν 16 λάθη και παραλείψεις μας με σκοπό όσα και όσο μπορούμε να τα διορθώσουμε έστω και τώρα.

Η Κυβέρνηση, κακά τα ψέματα, από τη Νομοθεσία και το Σύνταγμα έχει τα δικαιώματά της στη λήψη όποιων μέτρων και γι’ αυτά κρίνεται από το Ελληνικό Λαό. Θα ήταν χρήσιμο λοιπόν κάποια στιγμή να σταθούμε και να δούμε τι έγινε στο διάστημα των δύο χρόνων της λυσσαλέας επίθεσης της Κυβέρνησης στον κλάδο μας και στον Έλληνα πολίτη. Και με αυτοκριτική κυρίως ματιά να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη ή αν θέλετε τις δικές μας παραλείψεις στη στρατηγική της αντιμετώπισής της, καθώς και εάν με τη στάση μας διαμορφώσαμε θετικά ή αρνητικά την ροή των εξελίξεων.

Αρχικά τα απαριθμώ επιγραμματικά και στη συνέχεια τα αναλύω ένα - ένα για όσους ψάχνονται περισσότερο:

1) Λάθος που ο Π.Φ.Σ. σταμάτησε τη «μάχη των μαχών» την 4/1/12, σε ιδανικές συνθήκες συσπείρωσης και ετοιμότητας, μόνο και μόνο για τις πληρωμές.

2) Λάθος που δεν προκλήθηκε επείγουσα ΓΣ του Π.Φ.Σ. την ίδια ώρα, για καθολική κινητοποίηση όλων των Συλλόγων ξανά, αλλά με όλα τα ζητήματα στο τραπέζι (και υπάρχουν τέτοια πολλά παρακάτω).

3) Λάθος η τακτική μας μόνο να αμυνόμαστε.

4) Λάθος το ότι δε διεκδικήσαμε, έστω και ανταποδοτικά, τη θεσμοθέτηση ασφαλούς νομικού πλαισίου για την ίδρυση εταιρικών σχημάτων φαρμακείων, πριν είναι πολύ αργά.

5) Λάθος μας που, ενώ το καταλαβαίναμε, επιτρέπαμε παθητικά να τραυματίζεται ο κλάδος μας με τη μέθοδο της φέτας ή αν θέλετε, το μαρτύριο της σταγόνας.

6) Λάθος που, ενώ και αυτό το αντιληφθήκαμε, δείξαμε αδικαιολόγητα μεγάλη ανοχή στη μέθοδο του Χότζα, την τόσο προσφιλή στο Υπουργείο και την Κυβέρνηση. Μας φόρτωναν με πολλά, για να κουβαλήσουμε στο τέλος όσα ήθελαν.

7) Λάθος μας το ότι δεν απαιτήσαμε επιτακτικά τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας αλλά και αυτής του ασθενή μας και αφεθήκαμε στο να τιμωρούμαστε για ευθύνες άλλων και να ταλαιπωρούμαστε από την ανεπάρκεια των γραφειοκρατικών μέτρων των διοικούντων.

8) Λάθος για τα δείγματα υποτέλειας που δείξαμε και δεν τολμήσαμε ένδικα να σταματήσουμε, π.χ. την επί τόσα χρόνια αποικιοκρατική συμπεριφορά του ΟΠΑΔ στο θέμα των πληρωμών και την αφήναμε να περνάει έτσι σαν να μην έγινε τίποτα ή να επιτρέπουμε ένα ασφαλιστικό ταμείο να παρανομεί (βλ. ΟΓΑ), παρακρατώντας rebate ενώ δεν πληρώνει, όπως ο νόμος ορίζει.

9) Λάθος μας που στις διαπραγματεύσεις δεν επιδιώξαμε, ακόμη και σε τετελεσμένες αποφάσεις, την τήρηση τουλάχιστον της ισότητας, αφού η λογική αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει στο τόπο μας.

10) Παράλειψη μας, ύψιστης σημασίας, αφού δεν επιδιώξαμε σε καλούς καιρούς το τέλος του μονόδρομου «τελειώνω Φαρμακευτική – ανοίγω Φαρμακείο» ωθώντας τη Διοίκηση και τα Πανεπιστήμια στην καθιέρωση, όπως σε όλη την Ευρώπη, ειδικοτήτων όπως ο Κλινικός και ο Βιομηχανικός Φαρμακοποιός.

11) Λάθος η μεγάλη καθυστέρηση της επιμόρφωσής μας από το Ινστιτούτο του Π.Φ.Σ. και το ότι ακόμη δεν προτείναμε επίσημα τη θεσμοθέτησή της με πιστοποίηση (με νόμο υποχρεωτική για όλους και με επιπτώσεις στην άσκηση του επαγγέλματος) καθώς πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η επόμενη κρίση που έρχεται θα είναι η «κρίση των αξιών».

12) Λάθος μας (και ηθικό) το ότι δεν προσφύγαμε, και δεν το κάνουμε έστω και τώρα, στον εισαγγελέα για την αναζήτηση των υπεύθυνων για τη φουσκωμένη και υπερτιμημένη φαρμακευτική αγορά όλων των προηγούμενων τουλάχιστον 10 χρόνων, η οποία κακά τα ψέματα είναι αυτή που μας εγκλώβισε στον σημερινό μεγάλο αριθμό των φαρμακείων στην Ελλάδα.

13) Λάθος που δεχθήκαμε παθητικά τη συνέχιση και την επεκτατική καθιέρωση των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ με άγνωστη για εμάς τη μελλοντική τους εξέλιξη.

14) Παράλειψη – αμέλεια μέγιστη το ότι ακόμη δεν προσφύγαμε στη Δικαιοσύνη για να διερευνηθεί η τύχη των αποθεματικών του ταμείου μας (του ΤΣΑΥ) και η αναζήτηση ευθυνών για τη μετατροπή τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου με ότι αυτό συνεπάγεται από το κούρεμα, στην περίπτωση που και αυτά συμπεριληφθούν στην διαδικασία αυτή.

15) Λάθος το ότι δεν αναδείξαμε και δεν πιέσαμε όσο θα έπρεπε όλα τα προηγούμενα χρόνια την Πολιτεία για την περισυλλογή και την ενδεδειγμένη καταστροφή των ληγμένων φαρμάκων έτσι ώστε να μη ρίπτονται με τα υπόλοιπα οικιακά απορρίμματα με απρόβλεπτες συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα (κίνδυνος να εμφανιστούν τα super market πριν από εμάς, ως μεσσίες, λύνοντας εκείνα το μεγάλο αυτό πρόβλημα και κερδίζοντας τις εντυπώσεις).

16) Τέλος, παράλειψη μεγάλη, το 1ο ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ στο Ναύπλιο, όπου ταριχεύτηκε ο Καποδίστριας, να μην είναι σήμερα φαρμακείο-μουσείο, αποδίδοντας έτσι τιμή και στην επιστήμη μας αλλά και στην ιστορία μας, αλλά να στεγάζεται εκεί ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών”.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΕΔΩ