Μετρήσεις σακχάρου: μπορούν ή όχι να γίνονται στα φαρμακεία

Την παρέμβαση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου προκάλεσε η αντιπαράθεση Ιατρών και Φαρμακοποιών για το εάν οι μετρήσεις σακχάρου μπορούν ή όχι να γίνονται στα φαρμακεία

Συγκεκριμένα ο ΠΙΣ με ανακοίνωσή του ξεκαθάρισε ότι «…η αυτομέτρηση του σακχάρου με ταινίες ή ηλεκτρονικά, δεν αποτελεί ιατρική πράξη» ύστερα από την αντιπαράθεση που υπήρξε για το συγκεκριμένο ζήτημα ανάμεσα στον Ιατρικό και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Κορινθίας. Η υπόθεση έχει ως εξής:

Ο Ιατρικός Σύλλογος Κορίνθου έστειλε επιστολή στον Φαρμακευτικό Σύλλογο της πόλης με την οποία καταγγέλλει ότι «…στα φαρμακεία του Νομού Κορινθίας έρχονται εταιρείες που κάνουν μετρήσεις Σακχάρου» οι οποίες όπως επισημαίνει «…αποτελούν Ιατρική πράξη και ως εκ τούτου δεν μπορούν να γίνονται στα φαρμακεία».

Από την πλευρά του ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Κορινθίας αντιτείνει ότι «…ο φαρμακοποιός υποχρεούται ως υπεύθυνος λειτουργός υγείας να ενημερώνει για τη σωστή χρήση, αλλά και να εκπαιδεύει στην πράξη -ιδίως τους μεγάλους στην ηλικία ασθενείς- ως προς τη διαδικασία μέτρησης μέσω των μετρητών σακχάρου που οι εταιρείες διαθέτουν δωρεά για το σκοπό αυτό».
Τονίζει δε ότι: «Μετά την επίσημη πολιτεία και τις εταιρείες, η δωρεάν συμμετοχή και του φαρμακοποιού στην ανωτέρω διαδικασία, αποτελεί μία κοινωνική παροχή που δύναται να σώσει ζωές και συγχρόνως να κατευθύνει τους πάσχοντες προς το ιατρείο σας. Η συμβολή μας στη συμμόρφωση των ασθενών με Σ.Δ. στην αναγκαιότητα της Αυτομέτρησης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συγχέεται με τη μικροβιολογική εργαστηριακή εξέταση, εφόσον η τελευταία αποτελεί ιατρική πράξη και ως εκ τούτου, ορθώς αναφέρετε, ότι "δεν μπορεί να γίνεται στα φαρμακεία”».

Ακόμη υπενθυμίζει ότι η αξία της Αυτομέτρησης στο σακχαρώδη διαβήτη «…έχει τονιστεί από όλους τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς, όπως είναι η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία κ.α., με πλήθος ημερίδων που διοργανώνονται για τον σκοπό αυτό».

Μάλιστα, συνεχίζει: «Αυτό που έχει τονιστεί επίσης σε πλήθος επιστημονικών ημερίδων, ειδικά τον τελευταίο καιρό με την αύξηση του αριθμού των διαβητικών, που δεν διαγιγνώσκονται έγκαιρα, αλλά δυστυχώς μετά την εμφάνιση των πολύ δυσάρεστων επιπλοκών του διαβήτη στην υγεία τους, είναι η ανάγκη συνεργασίας ιατρών και φαρμακοποιών προς την κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τον Διαβήτη (βλέπετε πρόγραμμα ΑΡΕΤΑΙΟΣ στο οποίο αρνηθήκατε τη συμμετοχή σας προ καιρού, καταπλήσσοντάς μας)».

Και καταλήγει στην επιστολή του ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Κορινθίας: «Συμπερασματικά, όσο η πολιτεία δεν άρει τις παροχές της προς τα άτομα με Σ.Δ, οι φαρμακοποιοί του Ν. Κορινθίας οφείλουν να εκπαιδεύουν και να ενημερώνουν το κοινό αρμοδίως, διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Αυτό και μόνο τον χαρακτήρα έχουν οι εκδηλώσεις που επιχορηγούν οι εταιρείες στα φαρμακεία ανά την επικράτεια, επωφελή για το κοινωνικό σύνολο και την υγεία του Έλληνα πολίτη και ουδόλως ανταγωνιστικό προς τα μικροβιολογικά κέντρα στα οποία διενεργούνται ιατρικές πράξεις».

Ο ΠΙΣ έστειλε απαντητική επιστολή στον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Κορινθίας κ. Σωτ. Δαμασκηνό, που είχε ήδη θέσει το ζήτημα της εκπαίδευσης των ασθενών από τις 13/6, εξηγώντας ότι το συγκεκριμένο ζήτημα συζητήθηκε στην 32η Συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συλλόγου και μετά από εκτενή συζήτηση προέκυψαν τα ακόλουθα:

•   Η αυτομέτρηση του σακχάρου με ταινίες ή ηλεκτρονικά, δεν αποτελεί ιατρική πράξη, καθόσον μπορούν να γίνουν από τον ίδιο τον ασθενή, μετά από σχετική επίδειξη ή/και εκπαίδευση σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή και χώρο κι αν αυτός βρίσκεται.

•   Η ανωτέρω επίδειξη ή/και εκπαίδευση των διαφόρων τύπου συσκευών που χρησιμοποιούνται προς τον σκοπό αυτό, γίνεται είτε από αυτόν που τις συστήνει, είτε από αυτόν που τις διαθέτει.

•   Εκείνο που αποτελεί αμιγώς ιατρική πράξη είναι προφανώς η μέτρηση του σακχάρου του αίματος και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, μετά από ενδοφλέβια λήψη αίματος στο εργαστήριο.

•   Σε όλες, όμως, τις περιπτώσεις τα αποτελέσματα των μετρήσεων και οι διακυμάνσεις των τιμών του σακχάρου, πρέπει να αναφέρονται στον θεράποντα γιατρό ο οποίος είναι και ο αρμόδιος για την ρύθμιση της θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς.

«…Τέλος, θεωρούμε ότι οι οποιεσδήποτε προστριβές με άλλους υγειονομικούς για αυτονόητα θέματα πρέπει να αποφεύγονται, πάντοτε φυσικά προς όφελος των ασθενών και της ενίσχυσης της αξιοπιστίας των παρεχόμενων ιατρικών και φαρμακευτικών υπηρεσιών. Βασικός στόχος μας θα πρέπει να είναι η άριστη συνεργασία όλων των υγειονομικών για το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα και όχι οι διενέξεις μεταξύ μας, που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα».

ΠΗΓΗ: www.dailypharmanews.gr