"Κράτος πρόνοιας" η φαρμακοβιομηχανία στην Ελλάδα

Όπως είπε, ο φαρμακευτικός κλάδος όλα τα χρόνια της κρίσης δεν άφησε κανέναν Έλληνα ασθενή να στερηθεί τα φάρμακα και τις αναγκαίες προς αυτόν θεραπείες. Ούτε τις καινοτόμες. «Στη χώρα που το αυτονόητο σπανίζει, η υπόμνηση της αυτονόητης στάσης μας έχει τη δική της σημασία και αξία».

Τόνισε πως «η φαρμακευτική δαπάνη που έχει οριστεί στα € 2,5 δισ., δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού, όπως και ο ίδιος ο υπουργός παραδέχεται και καταδεικνύουν πρόσφατες μελέτες. Όμως, η Πολιτική Υγείας εστιάζεται μόνο στη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και όχι στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που θα επέτρεπε στο σύστημα υγείας την εξοικονόμηση πόρων. Η αδυναμία αυτή της Πολιτείας, υποκαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό με οριζόντια μέτρα, τα οποία βαρύνουν και τις φαρμακευτικές εταιρίες (€ 1δις τουλάχιστον σε υποχρεωτικές επιστροφές και εκπτώσεις) και τους ασθενείς (άλλο €1δις από την αυξημένη συμμετοχή τους). Υποκαθιστούμε δηλαδή, την κοινωνική πολιτική του κράτους και αναπληρώνουμε την υποχρηματοδότηση του συστήματος. Η συνεισφορά μας -ή έμμεση φορολογία - στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη αποτελεί ρεκόρ, καθώς είναι τρεις (3) φορές πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο!

Τα νέα μέτρα, ειδικά το ενοποιημένο rebate, που σημαίνει επιπλέον επιβάρυνση της φαρμακοβιομηχανίας κατά € 140 εκατ. –χωρίς αντίστοιχη μείωση του clawback- και το τέλος εισόδου 25% στα νέα φάρμακα, δυσχεραίνουν την είσοδο νέων φαρμάκων στην ελληνική αγορά με συνέπεια την υγειονομική υποβάθμιση, την αδυναμία κάλυψης κλινικών αναγκών και την αρνητική επίπτωση στις επενδύσεις και την απασχόληση.

Το χειρότερο είναι, όμως, ότι τα νέα μέτρα έρχονται και προστίθενται το ένα μετά το άλλο, χωρίς πρώτα να αποτιμηθούν οι συνέπειές τους. Βαλλόμαστε από ομοβροντία μέτρων που ενισχύουν τη μη προβλεψιμότητα».

Ο κ. Αποστολίδης αναφέρθηκε και στο κείμενο της 3ης αξιολόγησης που διέρρευσε τις προηγούμενες ημέρες στον Τύπο και αποκάλυψε ότι το clawback επεκτείνεται και για τα επόμενα τρία (3) χρόνια μετά το 2018, δηλαδή 2019-2020-2021. «Και ερωτώ: που είναι η συνυπευθυνότητα, το «ταβάνι» που υπάρχει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Μόνο η φαρμακοβιομηχανία είναι υπεύθυνη»;

Όσον αφορά την Αξιολόγηση Τεχνολογίας Υγείας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση αντί να εξαλείψει τα προϋπάρχοντα κριτήρια αξιολόγησης (εξωτερικά και εσωτερικά) που είχαν τεθεί, δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια και καθυστερήσεις στην άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στις καινοτόμες θεραπείες, είπε ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ και ολοκλήρωσε λέγοντας πως  με τις παρούσες συνθήκες οι ευκαιρίες ανάκαμψης απομακρύνονται.