Κώστας Χλίβας

Ο Κώστας Χλίβας δεν αποφάσισε κάποια στιγμή να ασχοληθεί με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις: γεννήθηκε μέσα σ? αυτές. Ο λόγος άλλωστε που τον παρακίνησε να ανοίξει το φαρμακείο του στην Αλόννησο δεν είχε καθόλου να κάνει με κάποιο σχεδιασμό σχετικά με τις τάσεις της αγοράς του φαρμάκου στο νησί. Επέλεξε την Αλόννησο για να μπορέσει να κρατήσει το ξενοδοχείο του πατέρα του, στο οποίο δούλευε ήδη από φοιτητής της φαρμακευτικής. Σήμερα τον βρίσκουμε σε ένα διαρκές «τρέξιμο» ανάμεσα στις δύο υποχρεώσεις του, προσφέροντας τις φαρμακευτικές του υπηρεσίες στην τοπική κοινωνία και τις ξενοδοχειακές στους περιστασιακούς επισκέπτες του νησιού, σε μια διαδικασία που άλλους θα τους κούραζε, αλλά για τον ίδιο είναι τρόπος ζωής.

Πώς αποφάσισες να ανοίξεις το φαρμακείο σου στην Αλόννησο;

Εγώ γεννήθηκα το 1971 στην Αθήνα, εκεί τελείωσα και το Λύκειο. Αποφοίτησα από τη Φαρμακευτική στην Πάτρα το 1994 και το 1998 αποφάσισα να κάνω το φαρμακείο στην Αλόννησο. Ο λόγος που επέλεξα το νησί είναι γιατί υπήρχε και η δραστηριότητα του ξενοδοχείου και ήταν το μοναδικό μέρος που θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ και το πτυχίο μου και τη δουλειά που βρήκα από τον πατέρα μου. Το ξενοδοχείο «Νηρηίδες» το έφτιαξε ο πατέρας μου, ο οποίος ασχολούνταν με τον τουρισμό χρόνια, ήταν ήδη συνιδιοκτήτης του εστιατορίου «Δελφοί» στην Αθήνα και ενός άλλου ξενοδοχείου εδώ στην Αλόννησο, που έχει κλείσει πια.

Οπότε ήσουν από παλιά εξοικειωμένος με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις.

Βέβαια. Ένα πράγμα που ευχαριστώ τον πατέρα μου είναι ότι με είχε από μικρό πάντα μαζί του στη δουλειά. Και βέβαια αυτό με βοήθησε μετά γιατί μπόρεσα και κράτησα εδώ το ξενοδοχείο. Όταν τελείωσα τα τέσσερα χρόνια του πανεπιστημίου και δεν είχα πάρει πτυχίο, τον πέμπτο χρόνο δούλεψα και στο εστιατόριο στην Αθήνα σερβιτόρος. Έτσι έμαθα και το σέρβις. Όλα αυτά με βοήθησαν αργότερα. Και μακάρι να μπορέσω να κάνω το ίδιο και με τα παιδιά μου —έχω δυο γιους, επτά και οκτώ ετών. ’σχετα από το τι θα ακολουθήσουν, είναι καλό να έρχονται σε επαφή με κόσμο.

Πότε άνοιξες το φαρμακείο;

Από το ?96 δούλευα εδώ στο ξενοδοχείο. Το καλοκαίρι του ?97 νοίκιασα το κτήριο του φαρμακείου και ετοιμάστηκα να ξεκινήσω το Μάιο του ?98. Ήταν δύσκολα στην αρχή. Δεν ήξερα το μέρος, δεν ήξερα αν το νησί μπορούσε να σηκώσει δεύτερο φαρμακείο. Επιπλέον, δεν υπήρχαν τα χρήματα που χρειάζονταν, χρεώθηκε ο πατέρας μου για να ξεκινήσουμε το φαρμακείο.

Πώς βρήκες την κατάσταση στο νησί;

Ενώ δεν είμαι από εδώ, είμαι γεννημένος στην Αθήνα, η μητέρα μου από την Αθήνα, ο πατέρας μου από την Καλαμπάκα, εγώ πλέον, μετά από 13 χρόνια μόνιμης διαβίωσης στο νησί, αισθάνομαι ντόπιος, και με δέχτηκαν σαν ντόπιο. Είναι γενικά φιλόξενος ο κόσμος εδώ. Να σου πω ότι τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε μεσημέρι που να μη μου έχουν φέρει κάτι, μια πίτα, ένα γλυκό, στο φαρμακείο. Είναι κάτι που δεν μπορείς να το βρεις αλλού.

Πάντοτε έπαιζες αυτό το διπλό ρόλο; Δηλαδή ήσουν μόνιμα και στο φαρμακείο και στο ξενοδοχείο;

Ναι. Στην αρχή βέβαια ήμουν περισσότερο στο φαρμακείο, αλλά από τον πρώτο μήνα είχα πάρει υπάλληλο. Αυτή τη στιγμή έχω δύο υπαλλήλους.
Το καλό του ότι κάνω δύο επαγγέλματα είναι ότι δεν βαριέμαι. Δεν πλήττω καθόλου. Μπορεί π.χ. να κουράζομαι, αλλά δεν την αισθάνομαι την κούραση. Μπορεί να φύγω από το ξενοδοχείο αγχωμένος και να πάω στο φαρμακείο και να ξεχάσω τι είχε γίνει εκεί. Ή το ανάποδο.

Πόσες φορές τη μέρα πηγαινοέρχεσαι;

Αμέτρητες. Μπορεί π.χ. να δημιουργηθεί μια βλάβη σε ένα μοτέρ, να έχω φέρει μάστορα στο ξενοδοχείο κλπ. Τότε δεν μπορώ να κάτσω στο φαρμακείο, θα σηκωθώ και θα έρθω στο ξενοδοχείο να δω ότι όλα είναι εντάξει. Ή όταν το φαρμακείο θα κλείσει, για παράδειγμα, το καλοκαίρι στις 10 ή 11 η ώρα και εγώ θα είμαι στο ξενοδοχείο, μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο και να μου ζητήσει ή ο γιατρός ή ένας τουρίστας να πάω στο φαρμακείο. Είναι πολύ μικρή άλλωστε η απόσταση, 1.700 μέτρα.

Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος σου στο ξενοδοχείο;

Από το ?96 και μετά, που το έχω αναλάβει εξ ολοκλήρου εγώ, έχω το γενικό έλεγχο και συμμετέχω και όπου χρειαστεί βοήθεια. Περισσότερο βέβαια είμαι στις κρατήσεις και λιγότερο στο σέρβις. Κάνω ακόμη έλεγχο στις προμήθειες, στην οργάνωση δηλαδή του ξενοδοχείου.

Τι είναι αυτό που σου αρέσει στη δουλειά σου στο ξενοδοχείο;

Μου αρέσει όταν βλέπω χαμογελαστούς πελάτες το πρωί στο πρωινό, μετά όταν τρώνε εδώ σε μας, όταν μπαίνουν μέσα στο δωμάτιο και τους αρέσει. Και μου αρέσει το να φεύγουν και να μας συστήνουν. Θεωρώ ότι η καλύτερη διαφήμιση είναι αυτή, όχι το να κάνω εγώ μια καταχώριση σε ένα περιοδικό ή σε ένα σάιτ. Και έχουμε τέτοιους πελάτες. Έχουμε πελάτες που έρχονται κάθε χρόνο, αλλά και πελάτες που μας συστήνουν σε άλλους φίλους τους, ακόμη κι αν οι τύχει να μην ξανάρθουν.

Τι πελατεία έχετε;

Έχουμε από όλες τις εθνικότητες, γιατί συνεργαζόμαστε με αρκετά τουριστικά γραφεία. Έχουμε Ολλανδούς, ’γγλους, Ιταλούς, Γερμανούς. Τώρα πλέον με το ίντερνετ οι κρατήσεις έρχονται συνέχεια από διάφορα μέρη. Και βέβαια έχουμε πάρα πολλούς Έλληνες τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Τις περιόδους που υπάρχει σύνδεση με Θεσσαλονίκη κατεβαίνουν πάρα πολλοί Θεσσαλονικείς. Είναι ακόμα πάρα πολλοί από την Αθήνα και λιγότεροι από τη Θεσσαλία. Αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ είναι ότι οι Θεσσαλοί σταματάνε μέχρι τη Σκόπελο, δεν περνάνε στην Αλόννησο. Υπάρχει αυτή η εικόνα ότι είναι ήσυχο το νησί, απομονωμένο, και το φοβούνται ίσως να έρθουν. Πάντως, όσοι έρχονται, οι περισσότεροι τουλάχιστον, ξετρελαίνονται.

Πόσο καιρό πριν θα πρέπει να κάνει κάποιος κράτηση;

Καλά θα είναι μέσα στον Ιούλιο να έχει γίνει κράτηση, για το δικό μας το νησί. Σε άλλα νησιά μπορεί να χρειάζεται από τον Ιούνιο. Εδώ, όμως, ακόμα και τον Ιούλιο, μπορείς να βρεις ελεύθερα δωμάτια για τον Αύγουστο. Επειδή δεν έχουμε αεροδρόμιο και δεν έρχεται κόσμος κατευθείαν σε μας, δεν έχουμε μεγάλες αυξομειώσεις της κίνησης, ένα ±5-10%. Έχει γύρω στα 7.000 κρεβάτια το νησί. Επομένως δεν είναι μεγάλος αριθμός κρεβατιών και γεμίζει εύκολα. Ή σε μία άσχημη περίοδο που δεν θα γεμίσουν όλα, είναι μικρό το ποσοστό που δεν θα γεμίσει.

Πώς μπορεί να περάσει κάποιος τις διακοπές του εδώ;

Το νησί προσφέρεται για όλη τη γκάμα των διακοπών. Το καλοκαίρι όλος ο κόσμος την ημέρα είναι στις παραλίες και το βράδυ είναι στη Χώρα. Η Χώρα είναι πάρα πολύ γραφική, κι έχει τα πάντα, για να φας και να διασκεδάσεις. Βέβαια είναι πιο ωραία τον Ιούνιο και τον Ιούλιο που έχει λιγότερο κόσμο.
Το νησί δεν έχει πολύ έντονη νυχτερινή ζωή. Είναι πιο ποιοτική εδώ η νύχτα. Έχει βέβαια και τα μπαράκια που «βαράνε», τα οποία όμως είναι κυρίως κάτω στο λιμάνι, στη Χώρα αυτή η κατάσταση πάει μέχρι τις 2:00-2:30. Μετά είναι πολύ χαμηλά η μουσική στα μπαράκια και βλέπεις χαλαρές παρεΐτσες με ποτό.
Υπάρχει ακόμη το Θαλάσσιο Πάρκο, με τη φώκια μονάχους-μονάχους, προστατευόμενο είδος, και υπάρχει κόσμος που έρχεται ειδικά γι? αυτό. Υπάρχει βέβαια το Κέντρο Περίθαλψης της φώκιας. Έχουμε και τους επισκέπτες που έρχονται για το κέντρο ομοιοπαθητικής του κ. Γιώργου Βυθούλκα —τουλάχιστον 1000 τη σεζόν. Έρχονται πάλι πολλοί με ιστιοπλοϊκά σκάφη. Τον Ιούνιο έχει και τους αγώνες ιστιοπλοΐας που ξεκινούν από τη Στενή Βάλα και το βράδυ φτάνουν εδώ. Επίσης το νησί έχει αρκετά ναυάγια και πολλοί πηγαίνουν εκεί με scuba diving ή κάποιοι μπορεί να επισκέπτονται τα ξερονήσια που περιβάλλουν την Αλόννησο: το Πιπέρι, την Ψαθούρα, όπου βρίσκεται ο ψηλότερος φάρος στο Αιγαίο, τα Δύο Αδέρφια, την Περιστέρα, τα Γιούρα, την Κυρά Παναγιά, τα Σκάντζουρα…

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο ωραίο στοιχείο του νησιού;

Έχει πάρα πολύ ωραίο φυσικό τοπίο και πολύ καθαρά νερά. Και υπάρχουν μέρη που ακόμα και το Δεκαπενταύγουστο, που είναι γεμάτο υποτίθεται το νησί, μπορείς να βρεις παραλία και να είσαι μόνος σου. Μετρήσανε φέτος ότι το νησί, μαζί με κάποια ξερονήσια που υπάγονται σε μας, έχει 82 παραλίες! Είναι καλό το οδικό δίκτυο και οι περισσότερες είναι προσβάσιμες.
Όπου κι αν έχω πάει στην Ελλάδα, ήταν ωραία, βρήκα ωραίες παραλίες, αλλά δεν είναι τα νερά τα δικά μας. Μπορεί να είμαι εγώ μαγεμένος από το νησί, αλλά νομίζω ότι είναι απίστευτα τα νερά του.