Κοινή επιστολή 3 Συλλόγων προς τον υπ. Υγείας Α. Λοβέρδο

Κοινή επιστολή των φαρμακευτικών συλλόγων Αττικής, Πειραιά και Αχαΐας προς τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο:

"19/1/2012

Προς Υπουργό Υγείας κ. Α. Λοβέρδο

Κύριε Υπουργέ

Αφήσαμε να περάσουν κάποιες μέρες από τις δηλώσεις σας στον τηλεοπτικό σταθμό Αντένα, σχετικά με την κινητοποίησή μας, που όπως ισχυριστήκατε είχε ως αποτέλεσμα την μεγάλη ταλαιπωρία των ασφαλισμένων. Αυτό το κάναμε για να δώσουμε χρόνο στους εαυτούς μας να συνειδητοποιήσουν αυτά που είπατε και να αντιδράσουν με νηφαλιότητα και όχι εν θερμώ.

Στην εκπομπή αυτή αναφερθήκατε επίσης και σε μελλοντικές πιθανές κινητοποιήσεις του κλάδου, καλώντας τον πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου να υπογράψει μαζί σας συμφωνητικό «περί μη μελλοντικής ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων», απειλώντας μάλιστα ότι σε ενδεχόμενη νέα κινητοποίηση θα εφαρμόζατε το σύστημα των ατομικών συμβάσεων.

Κατανοούμε λοιπόν, ότι όλα τα ανωτέρω τα είπατε είτε επειδή δεν είχατε άμεση πληροφόρηση των γεγονότων, είτε επειδή θέλατε να εντυπωσιάσετε. Σε κάθε περίπτωση, όπως θα σας αποδείξουμε κατωτέρω, έχετε κάνει σε όλα λάθος.

Η κινητοποίησή μας είχε ως αιτήματα όχι μόνο τις έγκαιρες πληρωμές των Ασφαλιστικών Ταμείων, αλλά την ομαλοποίηση της αγοράς του φαρμάκου, η οποία τελεί υπό καθεστώς «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Εφαρμόζεται δηλαδή το δίκαιο του ισχυρού, κατά το οποίο οι προμηθευτές μας συμπεριφέρονται σαν να μην καταλαβαίνουν ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργούν τα φαρμακεία είναι συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Αυτό σας ήταν γνωστό εδώ και αρκετό καιρό και συνεπώς δεν μπορείτε να διερωτάσθε δημοσίως, γιατί οι φαρμακοποιοί συνεχίζουν την κινητοποίησή τους ενώ ο ΕΟΠΥΥ πλήρωσε και μάλιστα νωρίτερα την υποχρέωσή του! Εκτός και εάν θεωρείτε κατόρθωμα το ότι ΕΝΑ Ταμείο πλήρωσε στην ώρα του!

Γνωρίζετε προφανώς ότι υπάρχει νόμος που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων, που ορίζει τις πληρωμές των ασφαλιστικών Ταμείων προς τα φαρμακεία εντός 45 ημερών και που δεν εφαρμόζεται. Και αντί να ζητήσετε την εφαρμογή του όπως θα έκανε οποιοσδήποτε στην θέση σας, εξακολουθείτε να περιφέρεστε από κανάλι σε κανάλι και να κατηγορείτε τους φαρμακοποιούς ζητώντας τους:

• να αποδεχθούν το καθεστώς της παρανομίας εκ μέρους του κράτους χωρίς να διαμαρτύρονται,
• να εξαντλήσουν κάθε οικονομική τους δυνατότητα ώστε να έχουν επάρκεια φαρμάκων,
• να καταχρεωθούν στις τράπεζες με τα γνωστά σήμερα επιτόκια,
• να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε ένα αφερέγγυο κράτος,
• να υποκαθιστούν το κράτος όσον αφορά την φαρμακευτική περίθαλψη στους ασφαλισμένους και
• να ασκούν το λειτούργημά τους ευελπιστώντας κάποια στιγμή ότι θα βρεθεί κάποιος να εκτιμήσει την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο!

Μήπως ψάχνετε για κορόιδα; Μήπως τελικά είναι προτιμότερο και πιο λειτουργικό να ασφαλίζονται οι πολίτες... στους φαρμακευτικούς συλλόγους, αφού όπως βλέπετε οι φαρμακοποιοί ουσιαστικά χρηματοδοτούν το όλο σύστημα, το δε κράτος αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντί τους;

Είναι γνωστό ότι η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Και εσείς αυτό κάνετε. Επιτίθεστε σε αυτούς που διεκδικούν το αυτονόητο, δηλαδή τα χρωστούμενα από το κράτος και μέσω αυτών την επιβίωσή τους, για να κρύψετε την κρατική αφερεγγυότητα. Επιτίθεστε στους φαρμακοποιούς που ... «ταλαιπωρούν» με την κινητοποίησή τους ασφαλισμένους, όταν γνωρίζετε πολύ καλά ότι στην ταλαιπωρία τους οδηγήσατε εσείς, με την αδυναμία σας να λειτουργήσετε, εφαρμόζοντας τους νόμους!!! Τους νόμους που ορίζουν, μεταξύ άλλων, ότι η συνέπεια δεν είναι μονόδρομος από τους πολίτες προς το Κράτος, πράγμα που όπως φαίνεται το έχετε ξεχάσει.

Ζητήσατε λοιπόν από τον πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) να υπογράψετε εδώ και τώρα «συμφωνία περί μη ... μελλοντικής ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων»! Προφανώς θα εννοείτε την ταλαιπωρία που «υφίστανται» από εμάς, γιατί εσείς ... έχετε όλο το δικαίωμα και την άνεση να τους ταλαιπωρείτε! Και μαζί με αυτούς να ταλαιπωρείτε και εμάς!!! Εκτός του ότι ο πρόεδρος του ΠΦΣ δεν πρόκειται να υπογράψει τέτοια «συμφωνία», ακόμα και αν υπέγραφε κανείς δεν θα μπορούσε να σταματήσει τους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους να υπερασπίζονται την επιβίωση των μελών τους, όταν το κρίνουν σκόπιμο! ’λλωστε η τελευταία κινητοποίηση δεν ήταν πανελλαδική... πράγμα που αποδεικνύει ότι η πρότασή σας δεν έχει κανένα νόημα!

Θα θέλαμε όμως να σας ρωτήσουμε το έξης: Γιατί δεν προσφεύγετε εναντίον αυτών που δεν εφαρμόζουν τον νόμο που διέπει τις πληρωμές μας; Γιατί θέλετε να υποκαταστήσετε νόμους με... συμφωνίες; Αν πράγματι σας αρέσουν τόσο οι συμφωνίες γιατί δεν... υπογράφουμε μια συμφωνία περί εφαρμογής όλων των νόμων, κανόνων, διατάξεων και συμβάσεων που αφορούν τη διακίνηση των φαρμάκων; Να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν άπτεται καν της φιλοσοφίας σας; Ότι αυτό είναι αρμοδιότητα κάποιου άλλου Υπουργού; Ή μήπως αυτό έχει ως προέκταση την... υπογραφή ατομικών συμβάσεων;

Τις ατομικές συμβάσεις δεν τις φοβόμαστε, γι αυτό πάψετε να τις θεωρείτε όπλο στην φαρέτρα σας εναντίον μας. Θα έχετε πληροφορηθεί ότι με τον ΟΠΑΔ ατομικές συμβάσεις είχαμε και όμως κάναμε μεγάλες κινητοποιήσεις με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Αντιθέτως, οι συλλογικές συμβάσεις εξυπηρετούν πρωτίστως τα Ασφαλιστικά Ταμεία με τις εγγυήσεις που τους παρέχονται από τους φαρμακευτικούς συλλόγους, την τεράστια γραφειοκρατία από την οποία απαλλάσσονται και την έγκαιρη πληροφόρηση που παρέχεται σε όλον τον φαρμακευτικό κλάδο. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ περισσότερο στα πλεονεκτήματα της συλλογικής σύμβασης για τα ασφαλιστικά ταμεία. Απευθυνθείτε σ' αυτά για να το διαπιστώσετε. Μόνο αυτός που γνωρίζει ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι στους φαρμακοποιούς, έχει λόγο να το σκέπτεται χωρίς όμως στην ουσία να θέλει να το εφαρμόσει.

Κύριε υπουργέ

Οι φαρμακοποιοί γνωρίζουν ότι έχουν αδίκως στοχοποιηθεί από την ηγεσία του Υπ. Υγείας, και δεν σκοπεύουν να υποχωρήσουν σε θέματα που αφορούν την αξιοπρέπειά τους και την επιβίωσή τους. Η τελευταία προσπάθειά σας να διχάσετε τον κλάδο με την ατυχή, δικής σας έμπνευσης «διεύρυνση» του ωραρίου λειτουργίας, έπεσε στο κενό. Απλά μας δημιουργήσατε ένα ακόμα πρόβλημα χωρίς κανένα λόγο. Σίγουρα στο εγγύς μέλλον το πρόβλημα θα διορθωθεί και θα ξεχαστεί. Αυτό που δεν πρόκειται να ξεχαστεί είναι η ταλαιπωρία, ο διωγμός ενός κλάδου και η οικονομική και ψυχική αιμορραγία που του έχετε προκαλέσει. Ας μην αναφέρουμε καν το γεγονός ότι μιλάμε για έναν κλάδο που θα έπρεπε μάλλον να τιμάτε παρά να καταδιώκετε”.