«Κλειδί για την επιβίωσή μας οι συνενώσεις φαρμακείων»

Με επιστολή του προς τον πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (Π.Φ.Σ.), ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων, Τάσος Βάμβουκας, εκφράζει την άποψή του για τα τεκταινόμενα στον κλάδο και διατυπώνει την πρότασή του για την επιβίωση των φαρμακείων, στο παρόν πλαίσιο της γενικευμένης οικονομικής κρίσης και των επιθέσεων που δέχεται το επάγγελμα:

"Χανιά, 14/9/2011

Αγαπητέ πρόεδρε

Παρακολουθώ όπως και όλοι μας τα τεκταινόμενα στον κλάδο μας με ιδιαίτερη ανησυχία και έχω να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις και προτάσεις που πιστεύω ότι μπορεί να φανούν χρήσιμες.

Η πρώτη παρατήρησή μου είναι ότι μετά τις κινητοποιήσεις της άνοιξης, ουσιαστικά βρισκόμαστε σε συνδικαλιστική απραξία, ενώ τα μέτρα που έρχονται για τον κλάδο μας μέχρι τέλους 2011, έχουν προαναγγελθεί εδώ και ενάμισι έτος με τη σαφή περιγραφή τους στο μνημόνιο.

Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά την βαθιά ριζωμένη αντίληψη της συνδικαλιστικής μας ηγεσίας αλλά και πολλών φαρμακοποιών, ότι οι φαρμακοποιοί εν τέλει πάντα θα παραμείνουν στο απυρόβλητο και οι συζητήσεις με τους εκάστοτε υπουργούς μπορούν ακόμα και στις σημερινές συνθήκες να μας επιτρέψουν να έχουμε ελάχιστες απώλειες.

Ο τρόπος που κινούμαστε σαν συνδικαλιστικά όργανα δείχνει ότι ακόμα και σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες δεν έχουμε κατανοήσει, ότι η πρακτική που ακολουθούσαμε στο παρελθόν είναι εντελώς ξεπερασμένη και η διατήρησή της οδηγεί στην καταστροφή τα περισσότερα φαρμακεία της χώρας.

Δεν πρέπει οι εκλογές στον Πανελλήνιο να γίνουν αιτία να χαθεί πολύτιμος χρόνος διότι οι εξελίξεις τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα και πρέπει να λειτουργήσουμε επειγόντως με συλλογικό τρόπο για την αντιμετώπιση του τυφώνα που το πρώτο κύμα του ήδη άρχισε να σαρώνει τα φαρμακεία μας.

Αγωνιστικές υπερβολές και επίπλαστοι ηρωισμοί θεωρώ ότι δεν ταιριάζουν στην περίσταση και σε ορισμένες περιπτώσεις δίνουν την εντύπωση ότι εξυπηρετούν προσωπικές πολιτικές, ενώ αντίθετα χρειάζεται κατά την γνώμη μου επειγόντως να προχωρήσουμε σε προτάσεις που θα αντισταθμίσουν σε ένα βαθμό την αναπόφευκτη όπως φαίνεται στις παρούσες συνθήκες, εφαρμογή των σκληρών μέτρων που έχουν προαναγγελθεί για τα φαρμακεία και να αγωνιστούμε συντεταγμένα για την αποδοχή των προτάσεών μας, αλλά και για τον μετριασμό των επερχόμενων μέτρων.

Ένα από τα σημαντικότερα που έχουμε να κάνουμε σε αυτή την κατεύθυνση είναι κατά τη γνώμη μου, να υπάρξει επειγόντως ευνοϊκό θεσμικό πλαίσιο για συνενώσεις φαρμακείων. Τώρα που μας ζητάνε τόσα πολλά, είναι η ώρα να διεκδικήσουμε κάποια σαν αντιστάθμισμα, τη στιγμή μάλιστα που είναι κάτι που είναι στο πνεύμα της ακολουθούμενης από την πολιτεία πολιτικής και που έχουν εκφραστεί θετικά ανώτεροι κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά δεν υπάρχουν προτάσεις εκ μέρους μας και αυτό το έχουν επισημάνει.

Η παραδοχή πρέπει να είναι αυτό που έχει κατά καιρούς ακουστεί αλλά δεν φαίνεται να έχει γίνει ακόμα κατανοητό απ' όλους, ότι 13.000 φαρμακεία δεν μπορούν να επιβιώσουν στις παρούσες συνθήκες, αλλά 13.000 φαρμακοποιοί μπορούν να το κάνουν μέσα από συνεργατικές επιχειρήσεις.

Ο στόχος πρέπει να είναι η άμεση προώθηση των συνεταιρισμών φαρμακείων και είναι κάτι που έπρεπε να είχε προετοιμαστεί από την συνδικαλιστική μας ηγεσία από χρόνια, αλλά ποτέ δεν πιστέψαμε σε αυτό νομίζοντας ότι η φούσκα της υγείας που εξέθρεψε τόσες χιλιάδες φαρμακεία δεν θα έσκαγε ποτέ. Αν δεν μπορέσουμε να επιβάλλουμε ένα τέτοιο νομικό καθεστώς, αφήνουμε ανοικτό το πεδίο αυτό να γίνει στην πορεία από κεφαλαιουχικές εταιρείες αλυσίδες λιανικής κ.λ.π., όταν χιλιάδες φαρμακεία θα έχουν κλείσει και ο κλάδος θα είναι αποδυναμωμένος για να μπορεί να αντιδράσει.

Κατά τη γνώμη μου πάντα, το πλαίσιο πρέπει να είναι απλό και είχα την ευκαιρία να το περιγράψω εν συντομία στο συνέδριο της Κρήτης το Μάιο του 2011, με την παρουσία αρκετών μελών της διοίκησης του Πανελληνίου που δεν φάνηκε ότι συμμερίζονται αυτές τις απόψεις.

Θα επαναλάβω τον πυρήνα της σκέψης μου για την διευκόλυνση δημιουργίας εταιρειών φαρμακείων, διότι θεωρώ ότι το σημερινό καθεστώς, για το οποίο έχουν διαχρονικά μεγάλες ευθύνες οι ηγεσίες του Πανελληνίου, δεν ευνοεί καθόλου τη δημιουργία τους, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται εδώ και χρόνια διάφορες «μελέτες» με ερμαφρόδιτα μη λειτουργικά εταιρικά σχήματα, που φυσικά δεν έχουν υιοθετηθεί από τους φαρμακοποιούς που έχουν διάθεση να συνενωθούν.

Οι βασικοί άξονες προτείνω να είναι:

α) Ο αριθμός των συνενωμένων φαρμακείων να είναι απεριόριστος σε επίπεδο ίδιου Δήμου, ενώ θα εξακολουθήσουν να υφίστανται οι πληθυσμιακοί και λοιποί περιορισμοί για την ίδρυση φαρμακείων, άρα από την διαδικασία συνενώσεων δεν θα προκύπτουν νέες άδειες. Δεν προτείνω στην παρούσα περίοδο τη λειτουργία τέτοιων μονάδων σε επίπεδο περιφέρειας ή εθνικό, διότι μπορεί να προκαλέσει αντίδραση ισχυρών συμφερόντων, ενώ παράλληλα ίσως αυξάνει τον κίνδυνο σε δεύτερο χρόνο για να επιτραπεί η λειτουργία τέτοιων μονάδων από κεφαλαιουχικές εταιρείες.

β) Τα υποκαταστήματα που θα μπορεί να διατηρεί ο συνεταιρισμός, να είναι το ανώτερο ίσα με τον αριθμό των συνενωμένων φαρμακείων που θα απαρτίζουν τον συνεταιρισμό ενώ για τη χωροθέτησή τους, θα εξακολουθούν να ισχύουν οι χωροταξικοί περιορισμοί που είχαν κατά την ίδρυσή τους τα συνενούμενα φαρμακεία εντός του δήμου. Θα υπάρχει η δυνατότητα αποσυστέγασης με τη διατήρηση των δικαιωμάτων του αποσυστεγαζόμενου φαρμακοποιού ως προς τη χρήση της άδειας λειτουργίας φαρμακείου στην περιοχή για την οποία του είχε χορηγηθεί άδεια λειτουργίας.

γ) Το νομικό καθεστώς που θα διέπει τον συνεταιρισμό, θα βασιστεί στο υπάρχον καθεστώς που ισχύει για τους προμηθευτικούς συνεταιρισμούς φαρμακοποιών δηλαδή ΣΥΝ.ΠΕ. Τα μέλη του θα απαρτίζονται από φαρμακοποιούς που έχουν άδεια λειτουργίας φαρμακείου εντός των ορίων του δήμου. Θα παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής στην εταιρεία, σε αδειούχους φαρμακοποιούς που δεν τους έχει χορηγηθεί άδεια ίδρυσης φαρμακείου σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας, χωρίς να προκύπτουν δικαιώματα αύξησης του αριθμού υποκαταστημάτων της εταιρείας ή δικαιώματα «αποσυστέγασης» των εν λόγω φαρμακοποιών και δημιουργίας νέων φαρμακείων. Θα ισχύει παράλληλα το καθεστώς που θέσπισε ο πρόσφατος νόμος για την αποχώρηση παλαιού φαρμακοποιού και την μεταβίβαση της άδειας σε νέο. Η συμμετοχή στην εταιρεία θα γίνεται με ίσο αριθμό μετοχών των συμμετεχόντων συνενωμένων φαρμακοποιών και θα διατηρείται το δικαίωμα συμμετοχής τρίτων προσώπων όπως ισχύει σήμερα, που θα μπορούν να λαμβάνουν ποσοστά από το μερίδιο συγκεκριμένου συνενωμένου φαρμακοποιού αν είναι συγγενικά του πρόσωπα.

δ) Ουδείς πλην των αδειούχων φαρμακοποιών έχει δικαίωμα ίδρυσης μεμονωμένου ή συνεταιρικού φαρμακείου. Παράλληλα έχω τη γνώμη ότι το μέτρο που εξήγγειλε το υπουργείο για τη συνταγογράφηση φαρμακευτικών ουσιών, πρέπει να το στηρίξουμε με έμφαση διότι είναι μέτρο ορθό από κοινωνική και επαγγελματική άποψη. Επιτέλους το εμπόριο πρέπει να ασκείται από τον έμπορο που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο φαρμακοποιός. Όταν αυτό δεν συμβαίνει αλλά ασκείται εμμέσως από άλλους παράγοντες, έχουμε στρέβλωση της αγοράς, αύξηση του κόστους για τα ασφαλιστικά ταμεία και πολλές φορές αρνητικά αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία. Η υποχρέωση της πολιτείας είναι ο αυστηρός έλεγχος της ποιότητας όλων των φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά και σ' αυτό πρέπει να επιμείνουμε”.

Πηγή: Φαρμακευτικός Σύλλογος Κιλκίς (20/9/2011)