Κερδίζοντας τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση

Η αυτοπεποίθηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γνώση που έχουμε για τον εαυτό μας. Ορίζεται ως η απόλυτη πίστη προς εαυτόν και τις ικανότητες του και συμπεριλαμβάνει τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπεια, την πίστη και την πεποίθηση ότι ζούμε μια όμορφη ζωή που μας αξίζει. Ακόμη και αν κάτι πάει στραβά, είναι στο χέρι μας να το "ισιώσουμε" και να το φέρουμε εκεί ακριβώς που εμείς επιθυμούμε και αξίζουμε.

Πώς «χτίζεται» η αυτοπεποίθηση;

Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που «χτίζεται» από την πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε και παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας. Κάποια πράγματα δομούνται τόσο νωρίς που εμείς μπορεί να μην τα θυμόμαστε, τα θυμάται όμως το υποσυνείδητο για εμάς. Εκείνο, με το δικό του τρόπο, αποθηκεύει μνήμες, συμπεριφορές, συναισθήματα και καταστάσεις, στις οποίες είχαμε βιώσει ενοχές, πιθανόν να είχαμε ντραπεί, να είχαμε απορριφθεί ή πονέσει.

Χαρακτηριστικά είναι τα γεγονότα όπως:

•  Αν ως παιδιά απορριφθήκαμε για κάποιες συμπεριφορές ή χαρακτηριστικά μας
•  αν δεν ήμασταν αποδεκτοί, γι' αυτό ακριβώς που είμαστε και αναγκαζόμασταν να πάρουμε διάφορους ρόλους για να είμαστε αγαπητοί από τους γονείς μας
•  αν οι γονείς μάς ασκούσαν συνεχώς κριτική για τα λάθη μας, αντί να μας αποδεχτούν και να μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι
•  αν οι γονείς μας ήταν υπερπροστατευτικοί και παρεμπόδιζαν την πρωτοβουλία, την ανεξαρτησία και την εξέλιξή μας
•  αν οι προσδοκίες τους ήταν πάντα υπέρμετρες χωρίς επιβράβευση,

τότε θα έχουμε δημιουργήσει μέσα μας έναν εσωτερικό κριτή (γονέα) να μας υπενθυμίζει τι δεν είμαστε ή τι δεν καταφέραμε να γίνουμε.

Αυτές τις αναμνήσεις το υποσυνείδητο τις κουβαλάει σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας και δεν παύει στιγμή να μας τις υπενθυμίζει, με επίπτωση να χάνουμε την πίστη στον εαυτό μας και στις ικανότητές μας - με λίγα λόγια την αυτοπεποίθησή μας.

Μπορεί να κερδηθεί;

Φυσικά και μπορεί. Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι αν θέλει. Αυτό γιατί συχνά, αντί να ψάξουμε μέσα μας και να δούμε τι είναι εκείνο που δεν μας αφήνει να μπούμε σε μια σχέση ή να εξελιχθούμε επαγγελματικά ή να πετύχουμε γενικότερα τους στόχους μας, προτιμάμε να κλαίμε για ό,τι δεν έχουμε καταφέρει. Από τους ανθρώπους σήμερα λείπει η πίστη στον εαυτό τους και κατ' επέκταση το θάρρος. Ξυπνώντας αυτό, τότε ο άνθρωπος αλλάζει ολοκληρωτικά.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσατε στο www.kethesy.gr

Ανδριάννα Γεροντή, ψυχολόγος, διευθύντρια του Κέντρου Θεραπευτικής Συμβουλευτικής Παιδιών και Ενηλίκων (ΚΕ.ΘΕ. ΣΥ.).