"Κέντρο Ζωής" για την υποστήριξη όσων ζουν με hiv/aids

Το «Κέντρο Ζωής» λειτουργεί σε εθελοντική βάση και αποτελεί µια πρωτοβουλία στήριξης οροθετικών ατόµων στην Ελλάδα. Πώς ξεκίνησε αυτή η κίνηση;

Το «Κέντρο Ζωής» ξεκίνησε το 1991 από τον Αµερικανό Frank Olcvary, ο οποίος από προσωπικό µεράκι και ενδιαφέρον δηµιούργησε ένα κέντρο στήριξης για τα οροθετικά άτοµα στην Ελλάδα. Και µιλάµε για µία περίοδο εξαιρετικά δύσκολη που, µόλις άκουγαν «Κέντρο για το AIDS», κανένας δεν ήθελε να νοικιάσει το χώρο του, οπότε τελικά ο Frank κατέληξε να χρησιµοποιήσει το ίδιο του το σπίτι για να στεγάσει το Κέντρο, το οποίο από την αρχή λειτούργησε σε εθελοντική βάση.

Εθελοντισµός και «Κέντρο Ζωής». Ποια είναι η σύνθεση των ατόµων που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους;

Οι πάντες µπορούν να έρθουν. Στην παρούσα φάση ετοιµαζόµαστε να εκπαιδεύσουµε 17 καινούργιους εθελοντές που έχουν γίνει πρόσφατα δεκτοί, έπειτα από µια διαδικασία επιλογής που ακολουθούµε.

Με βάση ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή των εθελοντών;

Η επιλογή γίνεται µε βάση διάφορα κριτήρια, τα οποία δεν είναι τόσο συγκεκριµένα, ώστε να µπορώ να τα απαριθµήσω. Ο εθελοντής θα πρέπει να έχει υπόψη του ότι απλά και µόνο η διάθεση να προσφέρει δεν είναι αρκετή. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ θα πρέπει να είναι ανοικτοί σε ορισµένα πράγµατα. Αν σε κάποιον, π.χ., είναι αδιανόητο να αποδεχτεί τις διάφορες µορφές σεξουαλικότητας, αν τον σοκάρουν, δεν έχει λόγο να βρεθεί εδώ, γιατί εδώ θα συναντήσει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, οµοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους. Οπότε αυτό είναι κάτι που εξετάζουµε. Επίσης θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει γιατί θέλει να γίνει εθελοντής (….) Όταν βοηθάς κάποιον, δε σηµαίνει ότι εσύ είσαι σε ανώτερη θέση και ο άλλος είναι σε κατώτερη, και ορµάς σαν τον σούπερµαν να σώσεις τη ζωή του.

Οι εθελοντές µε τι ασχολούνται στο Κέντρο Ζωής;

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές οµάδες µε τις οποίες µπορεί κανείς να ασχοληθεί στο Κέντρο Ζωής. Μία είναι η συντακτική οµάδα του περιοδικού «Συν(+)άνθρωπος», το οποίο διανέµεται δωρεάν και έχει ενηµερωτικό χαρακτήρα για το AIDS και θέµατα άλλα γενικού ενδιαφέροντος. ’λλη είναι η οµάδα που λειτουργεί το Κέντρο Ηµέρας.

Μια άλλη οµάδα κάνει µαθήµατα χρήσης υπολογιστών και ίντερνετ στο info center, το οποίο ανήκει στις δραστηριότητες του Κέντρου Ηµέρας.

’λλη οµάδα εθελοντών κάνει ενηµερώσεις σε σχολές, πανεπιστήµια, χώρους εργασίας, µε θέµα την πρόληψη του AIDS. Μια άλλη ασχολείται µε τη διοργάνωση των εκδηλώσεων, και κυρίως µε το µπαζάρ, το οποίο κάνουµε δύο φορές το χρόνο, µία φορά την 1η Δεκεµβρίου, την Παγκόσµια ηµέρα κατά του AIDS, και µία ή δύο εβδοµάδες πριν το Πάσχα, και αποτελεί κύρια πηγή εσόδων για το Κέντρο.

Και τέλος υπάρχει µία οµάδα η οποία είναι στο πρόγραµµα Συντροφικότητας στα σπίτια και στα νοσοκοµεία. Κάνουν, δηλαδή, επισκέψεις σε σπίτια και σε νοσοκοµεία σε όσους οροθετικούς επιθυµούν να έχουν τη συντροφιά ενός εθελοντή.

Το Κέντρο Ηµέρας τι είναι ακριβώς;

Το Κέντρο Ηµέρας λειτουργεί σαν χώρος συνάντησης για οροθετικά άτοµα. Είναι µια αφορµή να γνωριστούν µε άλλα άτοµα, να συζητήσουν, να αισθανθούν ευπρόσδεκτοι σε ένα χώρο και να έχουν τη δυνατότητα και οι ίδιοι να συµµετέχουν σε κάτι. Μπορεί το άτοµο που έρχεται στο Κέντρο να συµµετέχει σε ενηµερωτικές δραστηριότητες. Αρκετά συχνά γιατροί ή άλλοι επαγγελµατίες ενηµερώνουν για θέµατα σχετικά µε το AIDS ή θέµατα διατροφής, γυµναστικής, οτιδήποτε τέλος πάντων κρίνουµε ότι µπορεί να ενδιαφέρει τους ανθρώπους που έρχονται εδώ.

Διοργανώνονται πολλές ψυχαγωγικές δραστηριότητες, µουσικές βραδιές, κινηµατογραφικές βραδιές, παρουσιάσεις βιβλίων. Φέτος, µάλιστα, κάναµε και κουκλοθέατρο. Πολύ σηµαντική δραστηριότητα είναι και οι οµάδες αυτο-στήριξης, όπου τα ίδια τα άτοµα επικοινωνούν µεταξύ τους και στηρίζουν ο ένας τον άλλο.

Οι πηγές εσόδων του Κέντρου ποιες είναι;

Από το µπαζάρ, από ιδιώτες, από δωρεές, οι οποίες, ας µη γελιόµαστε, δεν είναι τόσο συχνές. Κάποιες φορές µας ενισχύει οικονοµικά το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσηµάτων) για κάποια πράγµατα, αλλά σταθερή επιδότηση δεν έχουµε. Συµµετείχαµε σε ένα πρόγραµµα της Γεν. Γρ. Νέας Γενιάς, που µας έδωσε τη δυνατότητα να εκδώσουµε ένα ενηµερωτικό έντυπο για τα σεξουαλικώς µεταδιδόµενα νοσήµατα.

Τώρα είµαστε στην Κοινοτική Πρωτοβουλία EQUAL για τους αιτούντες άσυλο και ασχολούµαστε µε τους οροθετικούς και µε την πρόληψη για τα σεξουαλικώς µεταδιδόµενα νοσήµατα. Και αυτό γενικά είναι µία µόνιµη αγωνία για το Κέντρο. Πέρυσι έγινε ο τηλεµαραθώνιος, ο οποίος ήταν µεγάλη βοήθεια για το Κέντρο, αλλά και αυτό δε γίνεται κάθε µέρα, ούτε θα µπορούσε κιόλας να γίνεται κάθε µέρα.

Οι φαρµακευτικές εταιρείες που ασχολούνται µε την ανάπτυξη και τη διακίνηση σκευασµάτων για το AIDS προσφέρουν κάποια οικονοµική βοήθεια;

Οι φαρµακευτικές εταιρείες προσφέρουν οικονοµική βοήθεια ως χορηγοί σε διάφορες ενηµερωτικές εκδηλώσεις. Για παράδειγµα, πρόσφατα κάναµε µία ενηµερωτική εκδήλωση για τα 25 χρόνια του AIDS µε τη χορηγία της Roche. Κάναµε µία άλλη εκδήλωση στην Οµόνοια µε θέµα την πρόληψη του AIDS µε τη χορηγία της Janssen-Cilag. Υπάρχει δηλαδή µια συνεργασία µε τις φαρµακευτικές εταιρείες αλλά αυτό δεν καλύπτει τα πάγια έξοδα του Κέντρου. Σταθερά έσοδα όµως δεν έχουµε, γι’ αυτό και εξαρτώµαστε τόσο από το µπαζάρ.

Το περιοδικό «Συν(+)άνθρωπος» πού διανέµεται;

Διανέµεται στα νοσοκοµεία, στις µονάδες των ειδικών λοιµώξεων και σε ιδιώτες µε τους οποίους έχουµε επαφή, είτε είναι συνδροµητές, είτε εµείς τους το στέλνουµε για ενηµέρωσή τους, όπως π.χ. άλλες µη κυβερνητικές οργανώσεις ή και φορείς που έχουν κάποια σχέση και µε τα θέµατα που απασχολούν το Κέντρο.

AIDS: τι πρέπει να γνωρίζουµε σήµερα για τη νόσο;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πλέον δε νοσούν. Από τότε που βγήκαν τα κοκτέιλ των φαρµάκων το ’96-’97 και µετά, ένας άνθρωπος που παίρνει την αγωγή µπορεί να ζήσει καλά για πολλά χρόνια. Ακόµη όµως και κάποιος που το µαθαίνει σήµερα δε σηµαίνει ότι απαραίτητα πρέπει να πάρει φάρµακα. Το αµυντικό σύστηµα του οργανισµού δεν καταρρέει αµέσως, µεσολαβεί ένα µεγάλο χρονικό διάστηµα που το παλεύει, οπότε µπορεί να περάσουν και πάρα πολλά χρόνια χωρίς να παίρνει φαρµακευτική αγωγή και χωρίς να έχει κανένα πρόβληµα. Αλλά ακόµη κι αν παίρνει φαρµακευτική αγωγή πάλι δε σηµαίνει ότι έχει νοσήσει. Μπορεί η κλινική εικόνα του να δείχνει πως έχει φτάσει η στιγµή για να πάρει αγωγή, χωρίς όµως να έχει κάποια λοίµωξη και να πρέπει να νοσηλευτεί.


’ρα στην ουσία η στήριξη έγκειται στο πώς βλέπει το άτοµο τον εαυτό του, αφού έχει µάθει ότι νοσεί από AIDS.

Υπάρχει τέτοιος φόβος, που πάρα πολύς κόσµος δε θέλει να µάθει ότι έχει AIDS, που δεν πάει να κάνει το τεστ, γιατί φοβάται ότι η ζωή του θα καταρρεύσει. Με το να µην κάνεις όµως το τεστ µπορεί να είσαι οροθετικός για πολλά χρόνια, να µην το ξέρεις και να κολλάς άλλους ανθρώπους.

Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να φτάνουν σήµερα άνθρωποι για πρώτη φορά στο γιατρό σε τελικά στάδια. Και είναι κρίµα, γιατί τότε µπορείς να κάνεις λίγα πράγµατα. Όσο πιο νωρίς το ξέρεις, τόσο το καλύτερο.

Ο φαρµακοποιός ως επαγγελµατίας της υγείας πώς θα µπορούσε να βοηθήσει στην ενηµέρωση που πραγµατοποιείτε εδώ στο Κέντρο Ζωής;

Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται ο κόσµος περισσότερη εξοικείωση µε το AIDS, γιατί η προκατάληψη και η φοβία µόνο έτσι µπορεί να ξεπεραστεί, και ο φαρµακοποιός από τον πάγκο του θα µπορούσε κάλλιστα να διανέµει και να προωθεί ενηµερωτικά έντυπα του Κέντρου µας. Αυτήν την εποχή, µάλιστα, υπάρχει πολύ υλικό από την ενηµερωτική εκδήλωση που είχαµε κάνει στην Οµόνοια µε τη χορηγία της Janssen-Cilag, το οποίο είναι στη διάθεση των φαρµακοποιών όποτε το θελήσουν.

Κλείνοντας ποιο είναι το µήνυµα που θα θέλατε να περάσετε µέσα από αυτήν την κουβέντα στον κόσµο για την πρόληψη του AIDS;

Ο κόσµος πρέπει να καταλάβει ότι το AIDS είναι πολύ κοντά µας. Δηλαδή δεν υπάρχει κανένας σεξουαλικά ενεργός άνθρωπος που να µπορεί να πει ότι εµένα δε µε αφορά. Μπορεί να µη θέλει να το δει, αλλά τον αφορά µε τον έναν ή τον άλλο τρόπo.
____________