Κ. Λουράντος: «Έχουμε γίνει πειραματόζωα»

Για ισραηλινά συμφέροντα, τα οποία -σύμφωνα με τις πληροφορίες του- βρίσκονται πίσω από τη φασόν παραγωγή πάμφθηνων φαρμάκων σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, μιλά ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, με αφορμή τον εφαρμοστικό νόμο για την Υγεία που ψηφίστηκε την Τετάρτη και θεσμοθετεί την επιλογή του φθηνότερου σκευάσματος. Μάλιστα, ο κ. Κωνσταντίνος Λουράντος, σε συνέντευξή του στο newsbomb.gr, επισημαίνει ότι τα συγκεκριμένα συμφέροντα είχαν, προ διετίας, συνδεθεί με τον Γ. Παπανδρέου -που ήταν τότε και υπουργός Εξωτερικών- όταν προσπάθησαν να εισέλθουν στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα ως κερκόπορτα. «Έχουμε γίνει πειραματόζωα» τονίζει ο ίδιος στο newsbomb.gr και, αφού ξεκαθαρίζει ότι είναι έτοιμος να καταθέσει και στον εισαγγελέα εφόσον κληθεί, προσθέτει: «Λόγω της οικονομικής κρίσης, "δικαιολογούνται” πια κάθε είδους τακτικές».

Ο κ. Λουράντος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι οι ξένοι κολοσσοί με τα φθηνά σκευάσματα από χώρες του Τρίτου Κόσμου θα μονοπωλήσουν την ελληνική αγορά, θα εξαφανίσουν τα ελληνικά φάρμακα, θα διαλύσουν την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και -στη συνέχεια, όταν θα «παίζουν» μόνοι τους στο γήπεδο- θα αυξήσουν τις τιμές τους, εκτοξεύοντας τελικά τη φαρμακευτική δαπάνη. Επίσης, ο ίδιος αμφισβητεί ότι -στο εξής- η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να διασφαλίζει την ποιότητα των φαρμάκων που κυκλοφορούν στη χώρα «όταν εν ονόματι του φθηνότερου φαρμάκου θα έρχεται ο κάθε ένας να φέρνει φάρμακα από οπουδήποτε, με πλαστά πολλές φορές πιστοποιητικά».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Λουράντος στο newsbomb.gr:

Κύριε Λουράντο, υπάρχει μεγάλη κριτική στο νέο νομοσχέδιο για την Υγεία. Τελικά λύνει τα προβλήματά μας ή δημιουργεί νέα;

Με μόνο ένα νομοσχέδιο δεν μπορούν να λυθούν τα πάντα. Και είναι γεγονός ότι, προϊόντος του χρόνου, μπορούν να δημιουργηθούν και νέα προβλήματα. Ξέρετε ότι στην Ελλάδα, που αυτήν την στιγμή πλήττεται οικονομικά, και που οι κάτοικοί της θεωρούνται και λίγο «πειραματόζωα», μπορούν να γίνουν τα πάντα εν ονόματι μνημονίων. Επειδή υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, υπάρχουν και αποφάσεις που «δικαιολογούν» τέτοιου είδους τακτικές. Έτσι συμβαίνει και με τα φάρμακα.

Φοβάστε, δηλαδή, ότι θα καταντήσουμε πειραματόζωα των φαρμακευτικών;

Εκεί θέλω να καταλήξω. Το φάρμακο έχει μια διττή υπόσταση. Είναι και εμπόρευμα, αλλά περισσότερο είναι κοινωνικό αγαθό. Αν το δεις σαν εμπόρευμα, οφείλεις να φέρεις το φθηνότερο. Σαν εμπόρευμα, όσο πιο φθηνό, τόσο πιο συμφέρον. Σαν κοινωνικό αγαθό, όμως, το φάρμακο πρέπει να είναι το καλύτερο. Πρέπει να είναι το σωστότερο. Πρέπει να είναι το αποτελεσματικότερο. Αυτό που θα κάνει τον άρρωστο να σηκωθεί το δυνατόν συντομότερο από το κρεβάτι του.

Αυτή τη στιγμή, όλο μας το πρόβλημα εστιάζεται στο οικονομικό, ενώ θα πρέπει να προσεχθεί πάρα πολύ και η ποιότητα. Η ποιότητα μέχρι στιγμής δεν είναι το αντικείμενο της προσοχής, διότι τα φάρμακα που υπάρχουν ήδη στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ καλά και εγγυημένα από τον Ε.Ο.Φ.

Φοβάστε ότι με την διάταξη περί δραστικής ουσίας και την έλευση νέων, φθηνότερων φαρμάκων, ο Ε.Ο.Φ. δεν θα μπορεί να τα ελέγξει και να χαθεί η υψηλή ποιότητα που απολαμβάνουμε;

Ο Ε.Ο.Φ. παίρνει τις βιοϊσοδυναμικές μελέτες που έχουν γίνει στις άλλες χώρες, στο Βέλγιο, για παράδειγμα, στην Ισπανία κλπ, και λέει ότι «εφόσον εκεί έχουν γίνει οι κατάλληλοι έλεγχοι, δεν έχουμε λόγους να μην τα εγκρίνουμε». Και σωστό είναι αυτό. Όμως, εγώ αμφισβητώ αν αυτό θα εξακολουθήσει να υφίσταται από εδώ και πέρα, όταν εν ονόματι του φθηνότερου φαρμάκου θα έρχεται ο κάθε ένας να φέρνει φάρμακα από οπουδήποτε με πλαστά πολλές φορές δικαιολογητικά.

Από τι χώρες φοβάστε ότι θα είναι τα φάρμακα αυτά;

Δεν θέλω να τρομοκρατήσω τον κόσμο μιλώντας για χώρες. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν γενόσημα που προέρχονται από την Κίνα, πολύ γνωστά -δεν θα πω ονόματα, αλλά είναι πολύ γνωστά. Ένα, για παράδειγμα, πολύ γνωστό, έρχεται εδώ σε μεγάλες ποσότητες από την Κίνα και συσκευάζεται στην Πάτρα. Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τις χώρες προέλευσης. Θα πρέπει όμως να φοβόμαστε ότι εν ονόματι του οικονομικά φθηνότερου θα έλθουν και φάρμακα που δεν θα ανταποκρίνονται στα ποιοτικά μας στάνταρ. Γιατί το προσόν του, για να εισαχθεί αυτό το φάρμακο, θα είναι μόνο η τιμή του και όχι η ποιότητα.

Δηλαδή μαζί με τα «καλά», θα μας περάσουν και «κακά» κάποιοι μεγαλοεισαγωγείς;

Βεβαίως. Όταν θα γίνονται οι διαγωνισμοί και το κάθε Ταμείο θα ορίζει ότι θα πρέπει να χορηγείται το τάδε φάρμακο επειδή είναι το φθηνότερο, τα υπόλοιπα δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Σιγά σιγά αυτά θα φύγουν από την αγορά. Θα μείνει μόνο ένα, και θα έχουμε δημιουργήσει έναν κολοσσό. Μετά θα αυξήσει την τιμή του. Θα έχει γίνει μονοπώλιο.

Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει μια εταιρεία να έχει κατορθώσει να ελέγξει όλη την αγορά...

Θα σας το πω ως εξής: φάρμακο που δεν συνταγογραφείται, παύει να υφίσταται. Με τη σημερινή οικονομική δυσπραγία στην Ελλάδα, όταν μπορείς να αγοράσεις ένα υπερτασικό, για παράδειγμα, σχεδόν δωρεάν μέσω του ταμείου σου, δεν θα δώσεις τα 30 ευρώ για ένα άλλο καλύτερο, άλλης εταιρείας. Η πείρα έχει δείξει ότι τα περισσότερα φάρμακα που αποσύρθηκαν από την αγορά, δεν αποσύρθηκαν επειδή δεν ήταν καλά, αλλά επειδή δεν συνταγογραφούνταν. ’λλο είναι ένα εργοστάσιο να παράγει 1 εκατομμύριο κουτιά του τάδε φαρμάκου και άλλο να παράγει 10.000. Το 90% των φαρμάκων που αποσύρονται από την αγορά, λοιπόν, αποσύρονται για καθαρά οικονομικούς λόγους.

’ρα μιλάμε και για ένα μεγάλο πλήγμα που θα δεχτεί και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία.

Δεν το συζητώ. Πριν από λίγο μιλούσα με τον κ. Κωλέτη, τον Πρόεδρο της Π.Ε.Φ., ακριβώς γι? αυτό το πρόβλημα. Έχουμε την καλύτερη φαρμακοβιομηχανία. Αν δεν την προσέξουμε, θα διαλυθεί. Και δεν είναι μόνο ότι θα πάνε σπίτια τους οι χιλιάδες εργαζόμενοι. Το μεγάλο θέμα είναι ότι καταστρέφουμε το «διαμάντι» μας. Τα δικά μας φάρμακα γίνονται ανάρπαστα σε άλλες χώρες. Μιλούσα με ένα συνάδελφο στην Αλβανία και εκεί τα φάρμακά μας βρίσκονται στην κορυφή, όπως σχεδόν και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της ανατολικής Ευρώπης.

Υποψιάζεστε λοιπόν ότι όλο αυτό έχει γίνει και για το συμφέρον κάποιων;

Όχι απλά υποψιάζομαι. Θα το πω καθαρά και ας με καλέσει ο εισαγγελέας. Είμαι σίγουρος γι? αυτό. Θα σας πω ένα στοιχείο: πριν από δύο χρόνια, επί κυβερνήσεως Παπανδρέου, όταν ο ίδιος ήταν και υπουργός Εξωτερικών, έκανε μια συμφωνία με το Ισραήλ για τα Superpharm, για τα φαρμακεία – αλυσίδες που είναι στον Καναδά, στο Ισραήλ και την Πολωνία. Δεν μπορούσαν όμως να μπουν στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχει ιδιοκτησιακό καθεστώς που να το επιτρέπει. Ο νόμος απαγορεύει την αλυσίδα φαρμακείων. Δεν επιτρέπεται και πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Ήθελαν λοιπόν να μπουν στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας. Γιατί έχουμε γίνει πειραματόζωα.

Ψάχνοντας λοιπόν να βρω στοιχεία για την εταιρεία αυτή, είδα ότι είναι καναδοϊσραηλινών συμφερόντων. Και προχθές άκουσα τον κ. Λοβέρδο να μιλάει ειδικά για το Ισραήλ -ότι δεν έχουμε σκοπό να φέρουμε φάρμακα από εκεί. Και απόρησα. Γιατί ακουγόντουσαν πολλά για διάφορες χώρες του Τρίτου Κόσμου, για το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν, αλλά δεν είχε πει κανείς για το Ισραήλ... Έτσι μπήκανε ψύλλοι στ? αυτιά μου.

Βλέποντας όλη αυτή τη διαδικασία, ανακαλύπτω ότι πίσω από την εταιρεία αυτή, τη Superpharm, βρίσκεται μία άλλη μεγάλη εταιρεία -αλλά δεν θα σας πω το όνομά της, γιατί δεν μπορώ να δώσω όρκο για την πιστότητα των πληροφοριών μου, κι εγώ με πάσα επιφύλαξη τις μεταφέρω- η οποία κάνει φασόν φάρμακα σε Τρίτες Χώρες με πάρα πολύ χαμηλές τιμές.

Αυτό με θορύβησε. Γιατί υπάρχει το άρθρο στο νομοσχέδιο που λέει ότι θα επιλέγεται το φθηνότερο φάρμακο. Αν τα συνδυάσουμε όλα αυτά, εγώ, χωρίς να είμαι επαΐων, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Εγώ, λοιπόν, θέλω διαβεβαιώσεις ότι αν έλθει ένα πολύ φθηνό φάρμακο στην ελληνική αγορά θα πρέπει να είναι πιστοποιημένο και να έχει την αξία που έχει το πρωτότυπο. Πιστοποιημένο όχι μόνο με χαρτιά. Να έχει γίνει έλεγχος. Να είναι πιστοποιημένο με μελέτες βιοϊσοδυναμίας. Οπουδήποτε κι αν έχουν γίνει αυτές.

Ως φαρμακοποιός, την ευθύνη να δίνετε αυτό το φάρμακο πώς την αντιμετωπίζετε;

Ο φαρμακοποιός είναι επιστήμονας. Μπορούμε να κρίνουμε ποιο φάρμακο να χορηγήσουμε. Και όποιος φαρμακοποιός δεν θέλει να έχει την ευθύνη, να πάει σπίτι του. Δεν είμαστε διαχειριστές συνταγών, γνωρίζουμε το αντικείμενό μας και μπορούμε, αν για παράδειγμα έχει έλλειψη το ένα φάρμακο, να χορηγήσουμε το άλλο. Δεν θέλουμε όμως να έχουμε την ευθύνη να δίνουμε ένα φάρμακο που δεν έχει ελεγχθεί επαρκώς.

Πηγή: http://www.newsbomb.gr (2/3/2012)